صدای مادرش می‌لرزد و می‌گوید: «باور کنید هر لحظه انتظار دارم یک خبر بد برسد.» مریم (نسیم) نقاش زرگران در بیست و سومین روز اعتصاب غذا به سر می‌برد و خانواده‌اش به شدت نگران او هستند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، زهرا پورنوحی لنگرودی قبلا در یک پیام ویدئویی خواستار آزادی دخترش شده بود ولی بی فایده بوده است: «دیروز دخترم رفته بود جلوی اوین که از حال خواهرش خبر بگیرد، به او گفته بودند که نسیم را برده‌اند بهداری. افت فشار خون شدید داشته. دخترم افسردگی شدید گرفته و هر لحظه امکان دارد دست به کاری بزند که نباید.»
مریم، نوکیش مسیحی و هم پرونده‌ای سعید عابدینی کشیش ایرانی آمریکایی است که چند روز پس از توافق هسته‌ای ایران و آمریکا و در جریان مبادله زندانیان دو کشور آزاد شد و به آمریکا رفت. مریم متهم ردیف دوم این پرونده است و هنوز دوران محکومیت خود را در زندان اوین می‌گذراند.
او نخستین بار اسفندماه ۸۹ احضار شد و مورد پرس و جو قرار گرفت. فشارهای امنیتی بر او ادامه یافت و در نهایت چهار روز پس از بازداشت سعید عابدینی، مریم بازداشت شد، یعنی ۱۵ آبان ماه سال ۹۱. مریم زرگران با سعید عابدینی برای یافتن زمینی در برای ساخت پرورشگاه در شمال ایران کمک می کرده ولی از نظر دادگاه اتهامات او بیشتر بوده است. او ۱۹ روز در بازداشت موقت ماند: «تا بیستم آبان او را در بازداشتگاه وزرا نگه داشتند، بعد به اوین متنتقل شد، آذر ماه به قید وثیقه آزاد شد. بعد هم دادگاهی شد. حکم چهار سال که در دادگاه تجدید نظر هم تغییری نکرد. از بیست و چهار تیر ماه نود و دو در زندان اوین دوران محکومیتش را می‌گذراند.»
حکم صادره شامل با احتساب دوران بازداشت قبلی بوده و اکنون مریم یک سو دوران محکومیتش را گذارنده است و بر اساس قانون می تواند مشمول آزادی مشروط شود. اعتصاب او و درخواست مادرش هم اجرای قانون در این زمینه است.
رای دادگاه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی شریف امامی صادر شده است. در رای دادگاه با اشاره به «تغییر دین از اسلام به مسیحیت شاخه پروتستان»، او متهم به «تشکیل و راه اندازی کلیساهای خانگی جهت جذب جوانان به مسیحیت»، «ارتباط با سازمان های مسیحی خارج از کشور» و «مسافرت به کشور ترکیه برای شرکت در گردهمایی مسیحیان» شده و مجموعه این فعالیت ها در «راستای اهداف ضد امنیتی کشور انگلستان و رژیم اشغالگر قدس [اسرائیل] در جهت گسترش کلیساهای خانگی در داخل کشور و ایجاد انحراف در جامعه اسلامی» دانسته شده است. اتهاماتی که مریم می‌گوید هرگز به او تفهیم نشده است.
تعداد نوکیشان مسیحی که در سال های اخیر بازداشت شده اند، ۹۰ نفر برآورد شده و روند رسیدگی به پرونده این افراد به طور معمول توام به ابهام و عدم رعایت موازین قانونی بوده است.
مریم نقاش زرگران، متولد سال ۵۷ است. شغل اصلی او آموزش موسیقی به کودکان است. او در حال حاضر با بیماری‌های مختلفی دست و پنجه نرم می‌کند. او به دلیل ابتلا به بیماری ای اس دی قبلا تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته و نیاز به مراقبت‌های پزشکی ویژه دارد: «عمل قلب انجام داده، دیسک کمر و گردن دارد، مشکل گوش و شنوایی پیدا کرده و آنقدر پاهایش بی حس است و روی زمین آن را می‌کشد که من گاهی گمان می‌کنم که به بیماری سختی مبتلا شده. باور کنید آزادی مشروط حق بچه من است اما پیگیری‌های ما به جایی نمی‌رسد، انگار هیچ‌کس صدای ما را نمی‌شنود.»
مادر مریم همین امروز دوباره با دادستانی تماس گرفته: «گفتند حاجی مرخصی است، دفتر دارش هم گفت هنوز خبری از آزادی مشروط نیست.»
آنها مریم را فقط یکشنبه به یکشنبه که روز ملاقات است، می‌توانند ببینند: «هربار رنجور تر و ناتوان تر از بار پیش است. باورکنید ما مدام اصرار می‌کنیم اعتصابش را بشکند و به خودش ضربه نزند اما او قبول نمی‌کند می‌گوید من حق‌ام زندان نیست. این سه سال هم حق‌ام نبوده و نباید بمانم. من هم نمی‌دانم با وضعیتی که برای دخترم پیش آمده تا یکشنبه دیگر چه خبری از او به ما می‌رسد.»
این دومین اعتصاب مریم در سال اخیر است. او روز هفده خرداد ماه و پس از یازده روز اعتصاب غذا به مرخصی اعزام شد تا در خارج از زندان روند درمانی خود را پیگیری کند، اما هنوز دوره درمان او تکمیل نشده بود که با تمدید دوره مرخصی او مخالفت شد و هفتم تیر ماه ناچار به بازگشت به زندان شد.
مریم در ششمین روز از اعتصاب غذای دوباره‌اش نامه‌ای با عنوان «وقتش رسیده که سکوت سه ساله ام را بشکنم» نوشت. او در این نامه عنوان کرده در پنج سال گذشته بارها بازجو با او در مکان‌های مختلف عمومی مثل کافی شاپ‌ها قرار گذاشته و از او بازجویی کرده است: « هفته ای چند بار با من قرار می گذاشتند اما این بار در یکی از میدان‌های شهر تهران، و مرا با خود به یک کافی شاپ می بردند و آنجا مورد بازجویی قرار می دادند.»
همچنین دلیل اعتصاب غذایش را شرح داده است: «امروز ۲۰ تیرماه ۹۵ بعد از چند سال که من از بی عدالتی های ایشان و این همه بازجویی‌ها و بازداشت های غیر قانونی آنها در اعتراض و اعتصاب هستم و شش روز از اعتصابم می گذرد و بی حال هستم، آقای قبادی رئیس حفاظت و اطلاعات زندان مرا صدا کردند و گفتند که آقای نصیری پور، رئیس اجرای احکام زندان اوین، با من صحبت دارند. ایشان رودرروی من با وقاحت تمام در حضور آقای قبادی و خانم عبدالحمیدی رئیس بند نسوان و خانم برنجی افسر نگهبان بند نسوان اعلام می کنند که آن زمان که می رفتی و آب طالبی را می خوردی، بازجویی غیرقانونی نبود! حالا بعد از چند سال یک دفعه غیرقانونی شده؟! تو بیخود کردی اومدی با من حرف بزنی.»
مادر مریم به «ایران وایر» می‌گوید: «ما الان آزادی مریم را می‌خواهیم گفتند برای رسیدگی به آزادی مشروط باید از دو جا استعلام شود، یکی پزشکی قانونی و دیگری وزارت اطلاعات. پزشکی قانونی بیماری مریم را تائید کرده اما وزارت اطلاعات استعلام نمی‌دهند و با آزادی مشروط دخترم موافقت نمی‌کند. ده روز پیش از طرف وزارت اطلاعات به ما گفتند که تا چهارشنبه یعنی امروز به ما جواب می‌دهند اما خبری نیست که نیست.»
۲۲ روز از اعتصاب غذای مریم می گذارد. دیروز خواهر مریم از زندان خبر آورده که او را به بهداری منتقل کرده‌اند مادرش حال خوبی ندارد: «فشارش خیلی پایین بوده اگر به کما برود….» و دیگر نمی‌تواند حرفش را ادامه بدهد.
