۷ آذر ۱۴۰۳ ایران وایر
براساس اطلاعات رسیده به «ایران‌وایر»، شامگاه پنجشنبه ۱آذر۱۴۰۳، سه شهروند ازجمله دو زن در روستای ولاغوز، از توابع کردکوی واقع در استان گلستان، با شلیک اسلحه شکاری یک مرد به قتل رسیدند. منابع ایران‌وایر هویت دو زن کشته شده به دست متهم به قتل را «زهرا مقدم» و «غنچه رسولی» احراز کرده و تایید کرده‌اند که همسر سال‌خورده غنچه رسولی به نام «خیراله رسولی» نیز، در جریان این تیراندازی کشته شده است.یک منبع آگاه به ایران‌وایر می‌گوید: «مردی که زهرا مقدم و دو شهروند دیگر را در این روستا به قتل رسانده، خواهان ازدواج با او بوده و چون پاسخ منفی به این درخواست شنیده، با اسلحه شکاری به محل زندگی خانم مقدم رفته و باتوجه به اینکه روستا کوچک است و همه همدیگر را می‌شناسند، وارد خانه او شده و به‌شکلی فجیع با شلیک از فاصله نزدیک با اسلحه شکاری او را کشته است.»به گفته منابع آگاه، دو کودک از اقوام این خانواده هم در محل وقوع قتل حضور داشتند که خانم مقدم پیش از ورود قاتل، آن‌ها را مخفی کرده است.مشخص نیست فرد قاتل چرا پس از اقدام به کشتن زهرا مقدم سراغ غنچه رسولی و همسرش رفته و آن دو را به قتل رسانده است، اما به گفته شاهدان عینی، او پس از کشتن این سه شهروند به کلانتری مراجعه و به قتل آن‌ها با انگیزه «اختلافات شخصی و خانوادگی» اعتراف کرده و هم‌اکنون در بازداشت است.ایران‌وایر همچنین مطلع شده است که مردی به نام «وحید جهانگیری»، شامگاه شامگاه سه‌شنبه، ۲۸آبان۱۴۰۳، همسرش «سمانه جهانگیری» را به قتل رسانده است.براساس گزارش‌های رسیده، سمانه جهانگیری قصد پایان دادن به ازدواج خود با همسرش را داشته و به‌رغم اینکه بارها درخواست طلاق داده بود، اما به‌دلیل اینکه با او «نسبت فامیلی» داشت، بزرگان خانواده با پادرمیانی او را وادار به بازگشت به خانه مشترک کرده بودند.سمانه جهانگیری مادر یک کودک هشت ساله و اصالتا اهل روستایی از توابع شهرستان اردل در استان چهارمحال‌و‌بختیاری بود.منابع نزدیک به سمانه، او را «زنی تلاشگر» توصیف می‌کنند که بیکاری همسرش اختلافات آن دو را در یک سال‌و‌نیم گذشته تشدید کرده بود.او دانشجو رشته گرافیک بود، اما به‌رغم استعداد فراوان و علاقه و تمایل به ادامه تحصیل، بارها از سوی همسرش برای حضور در کلاس‌های درس منع شده و مورد آزار و خشونت روحی و جسمی قرار گرفته بود.تداوم زن‌کشی در مناطق مختلف ایران در شرایطی صورت می‌گیرد که سازمان ملل متحد هم‌زمان با روز مبارزه با خشونت علیه زنان، «خانه» را «مرگ‌بارترین مکان» برای زنان معرفی کرد.براساس آمار این نهاد بین‌المللی، قتل زنان، عمدتا در خانه و به‌دست نزدیکانشان رخ می‌دهد.در گزارش اخیر سازمان ملل متحد که روز دوشنبه۵آذر سال جاری به‌مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان منتشر شد، آمده است که در سال گذشته میلادی، ۵۱ هزار و یکصد زن و دختر به‌دست شریک زندگی، یا یکی از اعضای خانواده به قتل رسیده‌اند؛ یعنی به‌طور متوسط، ۱۴۰ زن و دختر در هر روز.این آمار در سال ۲۰۲۲، معادل ۴۸ هزار و ۸۰۰ قتل بوده است.گزارش تازه سازمان ملل متحد با تاکید بر اینکه درصد زنانی که در اروپا و آمریکا به‌دست شریک زندگی خود و در خانه به قتل رسیده‌اند بالا است، نتیجه‌گیری کرده که «خانه خطرناک‌ترین مکان برای زنان و دختران است.»در ایران، نهادهای رسمی آمار دقیقی از زن‌کشی ارائه و منتشر نمی‌کنند، اما روزنامه‌های ایران در بازه‌های زمانی مختلف، گزارش‌هایی براساس اخبار منتشر کرده‌اند. به‌عنوان نمونه، روزنامه «شرق» در تابستان ۱۴۰۳ با بررسی گزارش‌های خبری منتشر شده در صفحه حوادث روزنامه‌ها و سایت‌های خبری، اعلام کرده بود که در فاصله خرداد ۱۴۰۰ تا خرداد ۱۴۰۲، دست‌کم ۱۶۵ زن‌کشی در ایران اتفاق افتاده که در دو سوم این موارد، همسر و در یک پنجم موارد پدر و برادر قاتل بوده‌اند.طبق گزارشی که روزنامه «اعتماد» در سال جاری از وضعیت قتل‌های زنان ایرانی در ۶ ماه اول سال منتشر کرد، ۷۸ زن توسط نزدیکان یا اقوام‌شان اعم از عمو یا پسر عمو با عناوین «ناموسی» به قتل رسیده‌اند.این آمار تنها مربوط به قتل‌هایی است که در نشریات مختلف منتشر شده‌اند و آمار واقعی، احتمالا به‌مراتب بیشتر است.طی هفته‌های اخیر، دو وکیل دادگستری در ایران، همسران خود را در خانه به قتل رساندند. یکی از این زنان مقتول، روزنامه‌نگار بود. موضوعی‌که باعث شد «لایحه تامین امنیت زنان» که در سال ۱۳۹۵ از سوی دفتر امور زنان و خانواده دولت «حسن روحانی» به مجلس ارائه شده بود، بار دیگر مطرح شود.«شهیندخت مولاوردی»، معاون وقت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری معتقد بود که هدف از تهیه لایحه، تأمین امنیت زنان بوده و تدابیر قانونی مختلفی که در طراحی آن در نظر گرفته شده، شامل سه بخش بازدارندگی، حفاظتی و حمایتی است.باوجود موافقت دولت و قوه‌قضاییه، این لایحه طی هشت سال گذشته بدون هیچ تغییر و تحولی در مجلس، مسکوت باقی مانده است.در میان سکوت مجلس اما، این زنان هستند که همچنان به دست نزدیکانشان، حتی در خانه و کاشانه خود به قتل می‌رسند.آمارهای رسمی در ایران تایید کرده‌اند که سالانه به‌طور متوسط بیش از ۷۴ هزار زن برای معاینات جسمی همسرآزاری به مراکز پزشکی قانونی مراجعه می‌کنند؛ به عبارتی از هر ۳۰۰ زن متاهل در ایران، یکی برای شکایت از همسرآزاری به سازمان پزشکی قانونی مراجعه می‌کند، اما همه موارد این چنین نیستند. برآوردها نشان می‌دهد که موارد واقعی خشونت خانگی علیه زنان در ایران تقریبا ۱۰۰ برابر این رقم است.نزدیک به یک‌سوم زنان در ایران خشونت از سوی شریک زندگی خود را تجربه می‌کنند. این رقم بعد از افغانستان و ترکیه، بالاترین آمار خشونت علیه زنان در میان کشورهای منطقه است.
