ایران وایر
اطلاعاتی به دست «ایران‌وایر» رسیده که نشان می‌دهد، «معصومه یاوری»، یک زن خانه‌دار و زندانی سیاسی سابق، از روز سه‌شنبه ۱۴شهریور۱۴۰۲، بازداشت شده است.
خانم یاوری، به‌شدت بیمار است، ولی بازجوها و مسوولان زندان «دولت آباد» اصفهان که او در آنجا نگهداری می‌شود، از تحویل داروهایش جلوگیری می‌کنند تا او را وادار به اعتراف علیه خود کنند.
صبح۱۴شهریور، ۲۴ مامور لباس شخصی که فقط یکی از آن‌ها زن بوده، با ۵ ون برای بازداشت او می‌آیند، ولی در خانه را نمی‌زنند و منتظر می‌شوند که همسرش که برای خرید مایحتاج روزانه از منزل خارج شده برگردد و با او وارد خانه می‌شوند تا خانم یاوری را غافلگیر کنند.
مامورانی که برای بردن خانم یاوری آمده بودند، اتهامات او را «حمایت از سازمان‌های معاند»، «تبلیغ علیه نظام» و «تخریب و آتش‌سوزی اموال عمومی» مطرح کرده بودند.
خانواده خانم یاوری هنوز از دلیل بازداشت او بی‌خبر هستند.
فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، در پاسخ به سوالی درباره دلیل طرح اتهام تخریب و آتش سوزی اموال عمومی، می‌گوید: «خانواده‌اش واقعا شوکه شده بودند، چون این زن هم خانه‌دار است و هم دو سال پیش که دیسک‌های کمرش را با عمل جراحی خارج کرده. آن‌قدر وضع جسمی‌اش بد است که حتی نمی‌تواند یک ساعت بنشیند. یکی دو تا از دیسک‌هایش هم بعد از عمل بیرون زده و درد شدید دارد.»
او ادامه می‌دهد: «به‌خاطر شکنجه‌هایی که سال ۱۳۸۸ شده و ضربه‌هایی که زمان حمله ماموران به زندان قرچک با باتوم برقی به گردنش زده بودند، دیسک کمر گرفت، وگرنه سن‌و‌سالی ندارد. توی زندان این بلاها را سرش آوردند.»
اشاره این فرد مطلع به حمله ماموران زندان به زنان در زندان قرچک در اردیبهشت۱۳۹۳ است. سایت «کلمه»، همان زمان نوشته بود که سربازان و نیروهای کادری گارد زندان که زندانیان زن را به‌همراه داشتن سیگار متهم می‌دانستند، با استفاده از شوکر و باتوم، زنان زندانی را زیر کتک گرفته بودند و سر و بدن آن‌ها را هدف قرار می‌دادند.
به گزارش کلمه، شاهدان عینی گزارش کرده بودند که تعدادی از زندانیان در جریان این حمله، از ناحیه سر‌و‌صورت و چشم آسیب دیده‌اند و آثار کبودی بر بدن آن‌ها باقی مانده است.
زندان قرچک در جنوب تهران، یکی از مخوف‌ترین زندان‌های ایران و تنها زندان زنانه ایران بود که به‌تازگی و پس از اعتراضات گسترده نهادهای حقوق‌بشر به نحوه رفتار و نگهداری از زندانیان زن در این زن، دیگر زندانیان سیاسی زن به این زندان فرستاده نمی‌شوند و بند ۸ آن که محل حبس زندانیان سیاسی و عقیدتی بود، تعطیل شده است.
مامورانی که برای بردن معصومه یاوری آمده بودند، با لحن و رفتاری «کاملا بی‌ادبانه»، وسایل خانه او را تفتیش می‌کنند. گوشی‌های تلفن همراه خود او، همسرش و لپ‌تاپ، گوشی و حتی فلش‌مموری‌های فرزندش را با خود می‌برند.
فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، می‌گوید که ماموران حتی اجازه نمی‌دهند خانم یاوری آمپول صبحگاهی‌اش را بزند و حتی اجازه نداده‌اند او داروهایش را را با خود ببرد. او داروهایی را که نبرده، به‌دلیل بیماری انسداد شراین و وجود سه لخته خون در بدنش مصرف می‌کند: «وضعیت طوری شده بود که معصومه فقط قرص‌های مسکنش را با خودش توانسته ببرد. خیلی بیمار است و به‌جز دیسک و انسداد شراین، بیماری قلبی، کم‌کاری تیروئید و قند هم دارد.
