۱۱ مهر ۱۴۰۴-کانون حقوق بشر ایران
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۱۱ مهرماه ۱۴۰۴ – زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد و تنها زن محکوم به حبس ابد در زندان‌های دیکتاتوری حاکم، در شرایطی وخیم جسمانی قرار دارد. او پس از انجام عمل جراحی فیبروم در یکی از بیمارستان‌های یزد، تنها ۲۴ ساعت بعد بدون تکمیل روند درمان و برخلاف توصیه‌های پزشکی، به زندان بازگردانده شد. این اقدام بار دیگر نگرانی‌ها نسبت به محرومیت او از حقوق درمانی و افزایش فشارهای سیستماتیک بر زندانیان سیاسی را تشدید کرده است.
بازگشت اجباری پس از عمل جراحی
بر اساس گزارش منابع مطلع، زینب جلالیان ماه‌هاست با خونریزی داخلی، مشکلات کلیوی و دردهای شدید دست و پنجه نرم می‌کند. او حتی پیش از این جراحی، در تیرماه ۱۴۰۳ به دلیل دردهای حاد به بهداری زندان مرکزی یزد منتقل شد، اما بدون ملاقات با پزشک متخصص و تنها با اقدامات ابتدایی به بند بازگردانده شد. اکنون علاوه بر مشکلات مزمن، عوارض پوستی و ضعف عمومی وضعیت جسمانی او را به مرحله‌ای بحرانی رسانده است.
- گروگان‌گیری دختر بلوچ ریحانه ایرندگانی، توسط نیروهای امنیتی در چابهار
- سمیه رشیدی؛ قربانی خاموش بی‌عدالتی زندان
فشار برای ندامت‌نامه در ازای درمان
در خردادماه ۱۴۰۳، تیمی از مأموران وزارت اطلاعات در دو نوبت با زینب جلالیان ملاقات کرده و شرط دسترسی او به بیمارستان و خدمات درمانی را نوشتن ندامت‌نامه اعلام کردند. او این شرط را قاطعانه رد کرده و تأکید کرده است که درمان حق قانونی و انسانی اوست. این رفتار پیش‌تر در آبان ۱۴۰۲ نیز تکرار شده بود و مقامات تهدید کرده بودند در صورت عدم ابراز ندامت، جلالیان از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم خواهد شد.
شرایط بحرانی زینب جلالیان
زینب جلالیان با مشکلات مزمن کلیوی، دردهای ناحیه پهلو و اکنون جوش‌ها و لکه‌های پوستی روبه‌رو است. محرومیت از معاینه تخصصی و درمان مناسب، فشار جسمی قابل توجهی بر او وارد کرده و سلامت بلندمدت او را تهدید می‌کند. خانواده و منابع نزدیک به او بارها نسبت به این وضعیت هشدار داده‌اند اما پاسخی از مقامات دریافت نکرده‌اند.
واکنش نهادهای حقوق بشری
بیست و دو نهاد حقوق بشری و سیزده مدافع حقوق بشر در بیانیه‌ای مشترک، وضعیت جلالیان را نمونه‌ای آشکار از شکنجه و فشار غیرقانونی دانسته و خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط او شدند. علاوه بر این، نه گزارشگر ویژه سازمان ملل با انتشار بیانیه‌ای هشدار داده‌اند که ادامه حبس و عدم رسیدگی پزشکی به جلالیان می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای سلامتی او داشته باشد. آنان تأکید کرده‌اند که «زمان بسیار حیاتی است» و هرگونه تأخیر می‌تواند به مرگ او منجر شود.
