۱۳ مهر ۱۴۰۴-کانون حقوق بشر ایران
کانون حقوق بشر ایران، ۱۳ مهرماه ۱۴۰۴ – در ادامه روند صدور احکام سنگین برای زندانیان اهل سنت، سه زندانی با نام‌های نسیمه اسلام زهی، ارسلان شیخی و فردی به نام حسن از سوی دادگاه انقلاب تهران به اتهام «محاربه» به اعدام محکوم شدند.
به گفته منابع مطلع، این حکم در حالی صادر شده است که روند بازداشت، بازجویی و محاکمه آنان با نقض گسترده اصول دادرسی عادلانه همراه بوده است.
نسیمه اسلام زهی، زن ۴۱ ساله بلوچ از اهالی بخشان سراوان در استان سیستان‌وبلوچستان، همراه با همسرش ارسلان (عبدالرحمان) شیخی اهل کردستان، در شهریور ۱۴۰۲ در منزل خود در ملارد کرج بازداشت شدند.
در جریان یورش نیروهای امنیتی، گزارش شده که همسر او مسلح بوده و در جریان درگیری، یکی از مأموران اطلاعاتی کشته و دیگری زخمی شده است. پس از این حادثه، نیروهای امنیتی نسیمه و همسرش را همراه با فرزند خردسالشان بازداشت و به زاهدان منتقل کردند.
به گفته منابع محلی، در گزارش‌های امنیتی عنوان شده است که آنان در زمان بازداشت سلاح همراه داشتند و متهم به «عضویت در داعش» شدند. پس از بازجویی اولیه در زاهدان، پرونده برای پیگیری بیشتر به دادسرای امنیت تهران منتقل گردید.
بازجویی در بند ۲۰۹ و زایمان در زندان
نسیمه اسلام زهی پس از انتقال به تهران، سه ماه در سلول انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات، موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، تحت بازجویی قرار گرفت و سه ماه دیگر نیز در سلول‌های چندنفره همین بازداشتگاه نگهداری شد.
او در زمان بازداشت باردار بود و فرزندش تسنیم را در زندان به دنیا آورد.
به گفته نزدیکانش، دختر دو ساله دیگر او به نام عایشه هنگام بازداشت از مادر جدا و به بهزیستی منتقل شد. خانواده با پیگیری‌های مداوم موفق شدند سرپرستی این کودک را بازپس گیرند و قرار است به‌زودی عایشه به خواهر نسیمه تحویل داده شود.
نسیمه و نوزادش تا مدتی در قرنطینه اوین همراه با چند زندانی اهل سنت دیگر از ملیت‌های مختلف (پاکستانی، افغانستانی و ارمنستانی) در شرایط بسیار نامناسب بهداشتی نگهداری می‌شدند.
