متاسفانه رسانه ملی ما خودش بر طبل مظاهر دینی میکوبد و نسبت به مبانی دینی بیتوجه است. همین رسانه در اذهان مردم اثر میگذارد و جامعه را دچار کماطلاعی کرده و از آن بهرهبرداری میکند تا به سمت اهدافی که مایل است، پیش ببرد. لذا افرادی که علاقهمند به دین هستند چه در رسانههای صوتی و تصویری و چه در رسانههای مجازی باید وارد شوند و آگاهیبخشی کنند و جامعه را نسبت به اصل و مبانی دین روشن کنند.
نکته دیگر اینکه کسانی که دست اندر کار هستند و مسوول جامعه هستند باید با این قبیل مداحان مقابله کنند تا این احساس ایجاد نشود که عدهای میتوانند هر کاری دلشان خواست بکنند و هر حرفی هم خواستند بیان کنند و کسی هم متعرض آنها نمیشود. ما میبینیم که یک نشریه به راحتی هر نوع بیحرمتی و شکستن حریم اشخاص را در دستور کار خود دارد و کسی هم متعرضش نمیشود و تازه مدعی این هستند که مقابلهکنندگان با این نشریه خلاف میکنند و توقیف این نشریه غیرقانونی است! این برخوردها موجب میشود افراد دیگر در موقعیتهای دیگر این جسارت را پیدا و فکر کنند که میتوانند از موقعیتهای خود بهرهبرداری کنند و خواستههای سیاسی خودشان را دنبال کنند.
بنابراین معضلی که جامعه ما امروز با آن مواجه است شکستن حریم افراد و بداخلاقیهای دینی است آن هم در حالی که دین ما دین رحمت و کرامت و عطوفت است و مهمتر از همه اینکه کسی هم به افرادی که این بیحرمتیها را مرتکب میشوند متعرض نمیشود.
اگر این رویه ادامه یابد ما پوستهای از دین را خواهیم داشت و نمیتوانیم به نیازها و خواستههای دینی نسل امروزمان پاسخگو باشیم.