با عبور هرم جمعیت کشورمان از جوانی به میانسالی در سالهای اخیر، حالا زنگ خطر بزرگ تری به صدا در آمده است؛ مهاجرت جوانان و نوجوانان!
سخن درباره مهاجرتی است که به باور کارشناسان رو به تزاید است و نرخ ارز و مشکلات اقتصادی هم نتوانسته از سرعت رشدش بکاهد؛ مهاجرتی که روزگاری فرجام نخبگان ایرانی بود و حالا به دهه هفتادی و هشتادیها رسیده است.مهاجرتی نگران کننده که یکی از زیانهای آن، تهی شدن جامعه از نیروهای کاری است که باید در آینده جای افراد سن و سال دار و بازنشسته را بگیرند.
به نوشته روزنامه سازندگی، بر اساس پژوهش انجامشده توسط مؤسسه گالوپ در سال ۲۰۱۵ که بر موضوع میزان میل به مهاجرت تمرکز کرده است، در بین بیست کشور ابتدایی، ایران در رتبه نهم است.با وجود این، آنچه در سالهای اخیر به ویژه دو تا سه سال گذشته، بیشتر قابل توجه بود میل به مهاجرت بین افراد در گروههای سنی پایینتر است. نوجوانهایی که در شانزده تا هفده سالگی چمدانها را میبندند و عزمشان برای مهاجرت جزم است. در حالی که پیش از این مهاجرت به قصد ادامه تحصیل معمولا بعد از مقطع لیسانس صورت میگرفت، اما این روزها مهاجرت در سنین پایین و گذراندن دورههای تحصیلی دبیرستان در خارج از کشور موضوع جدید و قابلاهمیتی است.