۳.تیر.۱۴۰۳کردپا
در ادامه فشارهای امنیتی بر خانواده جانباختگان خیزش انقلابی ژن ژیان ئازادی، دايه مينا سلطانی، مادر جانباخته شهریار محمدی تحت فشار از طریق تکرار تماسهای ناشناس قرار گرفته تا دست از دادخواهی بردارد. میلاد محمدی، برادر شهریار با انتشار نوشتهای در صفحه اینستاگرام خود در مورد این فشارها نوشته است؛ مادرم تاکنون به این فشار و تماسهای امنیتی پاسخ نداده است و از دستگیری و حبس و شکنجه نمیترسد، اما چون احتمال بازداشت و ناپدیدسازی او را بالا میدانیم، جهت اطلاعرسانی به مردم و مسئول و پاسخگو نگهداشتن نهادهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی این نوشته را منتشر کردهایم. دایه مینا، یکی از مادرانی دادخواهی است که در کنار بسیاری دیگر از خانوادههای دادخواه در سراسر ایران بر دادخواهی و پاسخگو نگهداشتن جمهوری اسلامی ادامه داده است. ۲۸ آبان ۱۴۰۱، شهریار محمدی ۲۸ ساله و اهل بوکان، در جریان اعتراضات مردمی این شهر و پس از کشتهشدن دوستش محمد حسنزاده به دست نیروهای سرکوب در ۲۵ آبان، توسط نهادهای امنیتی شناسایی و تحت تعقیب قرار گرفت. نیروهای سرکوبگر-حکومتی برای قتل او در ۲۷ آبان ۱۴۰۱ یکی از خیابانهای بوکان از فلکه علیآباد تا بهزیستی بوکان را بستند و خودروی شخصی شهریار محمدی را محاصره و با مسلسل او را هدف شلیک گلوله جنگی قرار دادند و ماشینش سوراخ سوراخ کردند. نیروهای سرکوبگر پس از شلیک به این معترض از بیم مردم و بالا گرفتن اعتراضات فوراً محل حادثه را ترک و شهریار محمدی پس از ٢٠ دقیقه اسم مادرش را فریاد میزند و نالهکنان درخواست کمک میکند. این معترض جوان ٤٠ دقیقه پس از انتقال به بیمارستان «قلیپور» و علیرغم عمل احیا، جان خود را از دست میدهد.