بیش از یک سال بلاتکلیفی؛ تداوم بازداشت نسیم غلامی سیمیاری در زندان اوین

۱۰.خرداد.۱۴۰۳ هرانا

نسیم غلامی سیمیاری، متهم سیاسی علیرغم گذشت بیش از ۳۷۰ روز از زمان دستگیری، کماکان به صورت بلاتکلیف در زندان اوین بسر میبرد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نسیم غلامی سیمیاری کماکان در بازداشت بسر میبرد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، خانم غلامی بیش از یک سال است که به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین بسر میبرد. او سه بار در دادسرای اوین از بابت اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و بغی، مورد تفهیم اتهام قرار گرفته، با این حال تاکنون جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات او برگزار نشده است. نسیم غلامی سیمیاری در تاریخ بیست و هشتم اردیبهشت ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات سپاه در یکی از خیابان‌های تهران بازداشت شد. خانم غلامی پس از بازداشت به بند یک الف سپاه پاسداران انتقال یافت و مورد بازجویی قرار گرفت. او پس از دو ماه به بند دو الف زندان اوین منتقل شد و نهایتا در تاریخ چهارم مهرماه ۱۴۰۲ به بند زنان این زندان انتقال داده شد. وی نهایتا پس از پنج ماه بازداشت در دادسرای اوین توسط بازپرس ناصر جلایر سرتقی از بابت اتهامات اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و بغی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت. به گفته یکی از دوستان نزدیک خانم سیمیاری، “وی در زمان بازداشت مورد شکنجه روحی و جسمی قرار گرفت و در بازداشتگاه، اعترافات اجباری در مقابل دوربین از این شهروند اخذ شد. اعترافاتی که به صورت دیکته شده به او ارائه و به اجبار بازجو شفاها از وی اخذ شد.”

کیفرخواست پرونده آیدا شاکرمی صادر شد

۱۰.خرداد.۱۴۰۳ هرانا

پرونده آیدا شاکرمی، خواهر نیکا شاکرمی از جانباختگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، با صدور کیفرخواست به شعبه ۱۰۳۰ دادگاه کیفری دو تهران ارجاع شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پرونده آیدا شاکرمی به دادگاه ارجاع شد. رضا شفاخواه، وکیل مدافع خانم شاکرمی در این خصوص اعلام کرد: “پرونده موکلم با صدور کیفرخواست تحت عناوین، تشویق به فساد و فحشا و تمرد نسبت به مامورین به شعبه ۱۰۳۰ دادگاه کیفری دو تهران ارجاع شد و در تاریخ چهارم تیرماه سال جاری مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت.” آیدا شاکرمی در فروردین ماه سال جاری توسط پلیس امنیت تهران در این شهر بازداشت و نهایتا چهارم اردیبهشت ماه، با تودیع وثیقه از زندان شهر ری آزاد شد. نیکا شاکرمی، نوجوان ۱۷ ساله اهل خرم آباد، در جریان اعتراضات سراسری در تهران جان خود را از دست داد. چندی بعد بهشت زهرای تهران علت فوت این نوجوان را «صدمات متعدد ناشی از اصابت جسم سخت» عنوان کرد.

اطلاعیه ۱۵۷۶ خانه های امن در ایران

احکام بیش از ۶۰ سال حبس برای فعالان گیلانی «بدون تشکیل دادگاه» تأیید شد

۸.خرداد.۱۴۰۳ صدای آمریکا

شعبه ۱۱ دادگاه تجدیدنظر در رشت احکام بیش از ۶۰ سال حبس برای فعالان حقوق زنان و کنشگران سیاسی در استان گیلان را «بدون تشکیل دادگاه» عینا تأیید کرد.به گزارش کانال «بیدارزنی»، قاضی محمدصادق ایران عقیده روز سه‌شنبه ۸ خرداد، دو ماه پس از صدور رای دادگاه بدوی برای بازداشت‌شدگان مردادماه ۱۴۰۲ در گیلان، این احکام را نهایی کرد. به این ترتیب، زهره دادرس به اتهامات «تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی» و «اجتماع و تبانی» به ۹ سال و شش ماه حبس محکوم شده است. هشت زن دیگر به نامهای فروغ سمیع‌نیا، سارا جهانی، یاسمین حشدری، شیوا شاه سیا، نگین رضایی، متین یزدانی، آزاده چاووشیان و‌ زهرا دادرس نیز به اتهامات «عضویت در گروه» و «اجتماع و تبانی» هریک به تحمل ۶ سال و سه ماه و ۱۷ روز زندان محکوم شده‌اند. دو تن دیگر از متهمان این پرونده، جلوه جواهری و هومن طاهری، نیز به اتهام «تبلیغ علیه نظام» هریک حکم یک سال حبس دریافت کرده‌اند. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این ۱۱ کنشگر روز پنجشنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۲در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت برگزار و رای دادگاه روز ۸ فروردین ۱۴۰۳ اعلام شد. این فعالان حقوق زنان و کنشگران سیاسی‌ روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲ در چهار شهر استان گیلان شامل رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت و حدود دو ماه بعد با قرار وثیقه بطور موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند. اداره اطلاعات گیلان بدون ارائه هیچ گونه شواهدی ادعا کرد که بازداشت‌شدگان قصد «اقدامات خرابکارانه» داشته‌اند. بنا بر گزارش‌ها، کنشگران گیلان در طول دوران بازداشت مورد شکنجه و آزار ماموران جمهوری اسلامی قرار گرفته بودند. صدور احکام بیش از ۶۰ سال زندان برای ۱۱ مدافع حقوق زنان و کنشگر سیاسی در استان گیلان با انتقادهای گسترده صدها تن از فعالان و نهادهای مدنی و حقوق بشری از جمله کانون نویسندگان ایران، کانون مدافعان حقوق بشر و شورای صنفی فرهنگیان ایران مواجه شده است. سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، متیو میلر، نیز این احکام را «ناعادلانه» و «تلاشی برای ارعاب و خاموش کردن صدای فعالان» دانسته و آنها را به شدت محکوم کرد.

مرگ ابراهیم رئیسی؛ بازداشت سودابه وهابی در چالوس

یک شهروند با هویت سودابه وهابی، اهل شهرستان چالوس از توابع استان مازندران به دلیل واکنش به مرگ ابراهیم رئیسی و پخش شیرینی توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شده است.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی روزهای اخیر سودابه وهابی، اهل چالوس توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است.

به گفته منابع مطلع، بازداشت سودابه وهابی به دلیل “پخش شیرینی” همزمان با مرگ ابراهیم رئیسی توسط نیروهای امنیتی انجام گرفته است.

تا زمان تنظیم این خبر، اطلاع دقیقی از نهاد بازداشت‌کننده این زن و همچنین سرنوشت و محل نگهداریش در دسترس نیست و پیگیری‌های خانواده‌اش در این زمینه بی‌نتیجه مانده است.(هه‌نگاو؛ ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ )

ژینا مدرس گرجی به حبس و تبعید محکوم شد

ژینا مدرس‌گرجی، اهل سنندج، از سوی دادگاه انقلاب اسلامی این شهر، به ریاست قاضی کرمی، در‌مجموع به ۲۱ سال حبس محکوم شد.

جمهوری اسلامی این روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان را با اتهام‌ «تشکیل دسته و گروه غیرقانونی با هدف براندازی نظام» به ۱۰ سال حبس تعزیری، «همکاری با گروه‌ها و دول متخاصم» به ۱۰ سال حبس تعزیری و «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم کرده است. بر مبنای قانون «ادغام و تجمیع احکام»، از مجموع ۲۱ سال حکم صادره، اشد مجازات یعنی ۱۰ سال حبس تعزیری همراه با تبعید به زندان همدان قابل اجرا است.

وکلای مدرس‌گرجی اعتراض خود به این حکم سنگین را رسماً ثبت و پرونده برای بررسی مجدد به دادگاه تجدیدنظر ارسال می کنند. طبق حکم صادره، مصادیق اتهامات مطرح‌شده علیه ژینا مدرس‌گرجی «تاسیس انجمن ژیوانو با ایدئولوژی فمینیستی و با هدف براندازی»، «شرکت هدفمند در تجمعات و بیان نمودن شعارهای ساختار شکنانه»، « ارتباط با عناصر ضدانقلاب»، «شرکت در کنفرانس ها و کارگاه‌های آموزشی بین‌المللی »، «نشر مطالب در فضای مجازی و انجام مصاحبه با رسانه‌های خارج از کشور در جهت سیاه‌نمایی اوضاع کشور و متشنج کردن فضای جامعه در برهه حساس پس از فوت مهسا امینی» عنوان شده است.

دادگاه انقلاب اسلامی همچنین در رابطه با اتهام «نشر اکاذیب و تحریک مردم به اعمال خشونت‌آمیز» دادگاه کیفری را مسئول دانسته و پرونده را به شعبه ۲ دادگاه کیفری سنندج ارسال کرده است. استناد دادگاه انقلاب اسلامی در انتساب اتهامات مذکور و مجرم شناختن مدرس‌گرجی به گزارش‌های وزارت اطلاعات بوده است.

این دادگاه همچنین اجرای حکمِ حبسِ این فعال حقوق زنان در زندان سنندج را به‌دلیل «احتمال فعالیت‌های مخرب امنیتی» مصداق «مفسده امنیتی» دانسته و با استناد به ماده ۵۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری، حکم به گذراندن دوره محکومیت در زندان همدان داده است.

ژینا مدرس‌گرجی، روزنامه‌نگار و از فعالان باسابقه و شناخته شده جنبش زنان در کردستان و ایران، اولین بار در جریان خیزش ژن، ژیان، ئازادی در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ توسط مأموران امنیتی اداره اطلاعات در یکی از خیابان‌های سنندج به شیوه‌ای خشونت‌آمیز بازداشت و پس از ۴۰ روز در ۸ آبان با قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شد. میزان وثیقه بعدتر با تفهیم اتهامات جدید به مبلغ یک میلیارد تومان افزایش یافت.( رادیوزمانه ۵ خرداد ۱۴۰۳)

ادامه برخوردهای قضایی با فعالان؛ عالیه مطلب‌زاده به پلیس فتا احضار شد

۳.خرداد.۱۴۰۳ ایران وایر

در ادامه برخورد‌های قضایی و امنیتی با روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها پس از کشته شدن ابراهیم رئیسی و همراهانش در سانحه هوایی سقوط بالگرد، پلیس فتای شهرستان کرج، «عالیه‌ مطلب‌زاده»، عکاس خبری و زندانی سیاسی سابق، را به این نهاد احضار کرد. عالیه مطلب‌زاده با انتشار این خبر در صفحه کاربری‌اش در اینستاگرام، احضار تلفنی به پلیس فتا را «غیر قانونی» عنوان کرد و نوشت: «تماس‌گیرنده گفت باید تا ظهر به این مرکز مراجعه کنم. آن هم در روزی که تعطیل رسمی است و احضار به کرج که خارج از محدوده زندگی من یعنی تهران است. وقتی نپذیرفتم گفتند فردا مراجعه کن. با این استدلال من که باید به ثنا ابلاغیه بفرستید، گفتند الان و تلفنی ابلاغ کردیم و اگر نیایی عواقبش با خودت.» در همین حال «علی ریحانی‌ کجوار»، شهروند تبریزی، در پی واکنش و انتشار مطالبی در رابطه با سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی بازداشت و به زندان تبریز منتقل شد.  روز یکم خرداد نیز منیژه موذن، مترجم و روزنامه‌نگار حوزه زنان و بین‌الملل، نیز از تشکیل پرونده علیه خود «به دلیل نحوه اطلاع‌رسانی و واکنش به کشته شدن ابراهیم رئیسی» خبر داده بود. هیرش سعیدیان، روزنامه‌نگار اقتصادی، امیرحسین مصلی، سردبیر «دوهفته‌نامه آیت ماندگار» و محمد معینی، وبلاگ‌نویس، نیز فعالان رسانه‌ای دیگری بودند که با انتشار توییت‌های جداگانه از تماس‌های تهدیدآمیز نهادهای امنیتی با خود خبر دادند. همزمان با مرگ رئیسی و همراهانش در سانحه سقوط بالگرد، جمهوری اسلامی برخوردهای قضایی و امنیتی با روزنامه‌نگاران و اهالی رسانه را آغاز کرد. دامنه برخوردها قضایی و امنیتی از سطح خبرنگاران و رسانه‌ها فراتر رفت و به بازداشت، احضار و تماس تهدیدآمیز با کاربران شبکه‌های اجتماعی، خانواده‌های شهروندان کشته شده در اعتراضات ضد حکومتی و وکلا رسید. در پی ابراز شادمانی گسترده کاربران فضای مجازی، از مرگ ابراهیم رئیسی، عضو «هیئت مرگ» در دهه ۶۰، پلیس فتا از تشکیل پرونده برای ۸۰ تارنما در زمینه انتشار مصادیق توهین‌آمیز خبر داده بود

برخورد با شهروندان پس از جانباختن رئیسی؛ تداوم بازداشت و بیخبری از وضعیت مریم دولت آبادی

 مریم دولت آبادی، شهروند ساکن سبزوار که در پی انتشار مطالبی در رابطه با سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی دستگیر شده بود، علیرغم گذشت سه روز، کماکان در بازداشت بسر میبرد و خانواده او از وضعیتش بی اطلاع هستند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند ضمن تایید این خبر به هرانا اطلاع داد: “خانم دولت آبادی روز سه شنبه یکم خردادماه، در پی واکنش و انتشار مطالبی در رابطه با سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی، توسط نیروهای امنیتی در سبزوار بازداشت شد.”

تاکنون از محل نگهداری این شهروند بازداشتی اطلاعی حاصل نشده است.

مریم دولت آبادی، دارای مدرک دکترای داروسازی، مدرس بین المللی فرمولاسیون محصولات موضعی و شهروند ساکن سبزوار است. لازم به ذکر است، بعد از ظهر یکشنبه سی‌ام اردیبهشت، هلی‌کوپتر حامل ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران به همراه چند تن از همراهانش از جمله حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه، در جنگل دیزمار در محدوده عمومی میان ورزقان و جلفا، دچار حادثه شد. صبح روز دوشنبه سی و یکم اردیبهشت ماه پس از پیدا شدن محل وقوع سانحه و یافتن لاشه بالگرد حامل ابراهیم رئیسی، خبر درگذشت او و همراهانش توسط رسانه های رسمی اعلام شد.( هرانا ۱۴۰۳/۰۳/۰۴ )

طرح نور چیست و چرا فراجا مسئول اجرای آن شده است؟/ صغری رحیمی

۲.خرداد.۱۴۰۳ هرانا

طرح کوری موسوم به «طرح نور» به معنی اصلاح وضعیت حجاب زنان توسط فراجا از ۲۵ فروردین ماه سال جاری آغاز شده است؛ طرحی که دست پلیس و نیروهای وابسته را روی زنان باز گذاشته و خشونت‌های خیابانی، تعرض به حریم خصوصی و امنیت زنان و زیر پاگذاشتن کرامت آن‌ها در خیابان‌ها و اماکن عمومی را به اوج خود رسانده است. سیدعلی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، در فروردین ماه ۱۴۰۲ ابتدا بی‌حجابی را حرام شرعی و سیاسی اعلام کرد و سپس در سخنرانی عید فطر به آمران به معروف اجازه داد تا با آن‌چه هنجارشکنی شرعی و بی‌حجابی می‌داند، برخورد کنند. تنها چند روز پس از آن بود که فرماندهی نیروی انتظامی اعلام کرد که طرح مقابله با بی‌حجابی از ۲۵ فروردین ماه در قالب طرح نور اجرا خواهد شد. گویی حاکمیت به این نتیجه رسیده است که آب‌ها از آسیاب افتاده، بنابراین باید لشگرکشی خیابانی علیه زنان بار دیگر از سرگرفته شود.  مأموران انتظامی و حجاب‌بان‌ها با ون‌های سفید در اماکن  و معابر عمومی مستقر شده‌اند. شبکه‌های اجتماعی پر شده از تصاویر و صدای آزار و اذیت زنان توسط پلیس که بدن‌های آزرده و چهره‌های درهم آشفته‌شان به سوی ون‌های پلیس کشیده می‌شود. پلیس می‌گوید که این طرح هوشمند نیز خواهد شد، به این معنی که سامانه‌ی هوشمند فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی (فراجا) هویت افراد را با استفاده از بانک‌های اطلاعاتی شناسایی و احراز می‌کند؛ همانند آن‌چه درباره‌ی سرنشین خودروها صورت می‌گیرد. هدف در واقع این است که با در پیش گرفتن یک طرح ضربتی خیابان‌ها مهار شوند. بر همین اساس از فروردین سال گذشته تلاش بر این است تا فرماندهی نیروی انتظامی به مسئله‌ی حجاب ورود کند و توجیهات قانونی نیز برای آن فراهم شود. پس از دست به دست شدن لایحه حجاب و عفاف در مجلس و شورای نگهبان و زمان بردن تصویب آن، برخی گروه‌های تندرو ادعا می‌کنند که قانون موجود خود تکلیف را مشخص کرده و لازم نیست که منتظر لایحه عفاف و حجاب و مصلحت‌اندیشی بود. به علاوه این‌که شماری از آن‌ها نیز با مفاد این لایحه مشکل اساسی دارند و گمان می‌کنند این لایحه کافی و جامع نیست بلکه به معنی پول گرفتن و مجوز دادن به بی‌حجابی زنان است و بازدارندگی کافی را ندارد. گروه‌های تندرو بر این باورند که در روند کنونی و باتوجه به این‌که تمام پرونده‌ها به قوه‌ی قضاییه فرستاده می‌شود، حجم این پرونده‌ها زیاد است که در موارد بسیاری منع تعقیب و رسیدگی می‌خورند یا در روند رسیدگی به یک پرونده تأخیر بسیار زیادی وجود دارد. در واقع معتقدند چون پرداختن به تمامی این پرونده‌ها از قدرت قوه‌ی قضاییه برای رسیدگی خارج است، در نتیجه هدف مطلوب و مورد خواست را برآورده نمی‌کند و امروز نمی‌توان دیگر خیابان‌ها را مهار کرد. در این طرح جدید اصرار بر این است که بی‌حجابی زنان تخلف فرض شود تا در مراحل اولیه فراجا به عنوان متخلف با افراد برخورد کند و در صورت تکرار در مراحل بعدی پرونده به قوه‌ی قضاییه ارسال شود. طبق این طرح تلاش شده تا اختیارات لازم و قانونی به فرماندهی نیروی انتظامی داده شود تا در مراحل اولیه بدون ارجاع پرونده به قوه‌ی قضاییه، اعمال قانون شود. تندروها از ورود پلیس و برخورد قضایی با این مسئله خرسندند و مدعی‌اند که قوه‌ی قضاییه هم باید مانند جرایم دیگر در این مورد هم همراه پلیس باشد تا چرخه‌ی برخورد با هنجارشکنان در حوزه‌ی عفاف و حجاب ناقص نماند. مخلص این داستان طولانی به معنی بازگشت قانونی دوباره‎ی گشت ارشاد با اقدامی ضربتی در یک پروژه‌ی تعریف‌شده برای کنترل خیابان‌ها است؛ همان پروژه‌هایی که احمدرضا رادان، فرماندهی انتظامی تهران، در سابقه‌ی خود از سال ۱۳۸۶ دارد و امروز نیز بار دیگر در این طرح روی او حساب باز شده و از دو هفته پیش وی به فضای رسانه‌ای کشور بازگشته و در اجتماع مردم قم در مواجهه با شعارهایی در حمایت از نیروی انتظامی برای اجرای طرح حجاب و عفاف اشک می‌ریزد. سوابق این طرح‌ها این‌گونه است که ون‌های گشت‌های ارشاد و مأموران انتظامی و حجاب‌بانان زن در خیابان‌ها و اماکن عمومی به صورت گسترده مستقر می‌شوند و به افرادی که از نظر آن‌ها حجاب ندارند یا بدحجاب هستند، «تذکر» می‌دهند. اما مرور گذشته نشان می‌دهد که این طرح‌ها در هر زمانی که اجرایی شده بر اضطراب‌ها و تنش‌ها در خیابان‌ها دامن زده و خشم و عصبانیت مردم را برانگیخته است. آخرین مورد آن نیز که اوضاع را از کنترلشان خارج کرد، مشخصاً مرتبط با کشته شدن مهسا امینی و شکل‌گیری اعتراضات گسترده در سراسر ایران بود. اگر خیلی به گذشته و آغاز این طرح‌ها نیز نقب بزنیم به جنبش‌هایی همانند سال ۱۳۸۸ و زمینه‌های فراهم شدن خشم و نارضایتی و اعتراض و مطالبات مردم و سوابق کاری مسئولان نیروی انتظامی وقت همانند رادان می‌رسیم. دست‌اندرکاران این طرح به دو گزاره‌ی غلط فکر کرده‌اند. اول این‌که گمان می‌برند که زنان بی‌حجاب شمار اندکی هستند که مغرضانه و تحریک شده در خیابان‌ها این‌گونه تردد می‌کنند. دوم این‌که با ورود مستقیم و تذکر لسانی و قلع و قمع معابر و خیابان‌ها و دخالت رعب‌آور پلیس و ایجاد ترس و اضطراب، قضیه‌ی بی‌حجابی تدبیر خواهد شد. اما سوابق این طرح‌ها نشان می‌دهد که اجرایشان در حد تذکر باقی نمانده و کشته شدن مهسا امینی یا تصاویر  برخورد خشونت‌آمیز پلیس با زنان و ضرب و شتم و کشیدن آن‌ها روی آسفالت خیابان و انداختنشان در ون‌های فراجا در هفته‌های گذشته، نتایج این طرح‌های کور و سرکوب‌گرانه است. طرح نور واکنش‌هایی گسترده را در پی داشته است. در این رابطه به خصوص حقوقدانان معتقدند که ورود به مسئله‌ی حجاب وظیفه‌ی فراجا نیست. آن‌چه در موافقت با ورود پلیس به این موضوع بدان استناد می‌شود تبصره‌ی ذیل ماده‌ی ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی است که در آن آمده که بی‌حجابی و برداشتن روسری جرم است و مجازات آن از ۱۰ روز الی دو ماه زندان و مجازات نقدی خواهد بود. رویکرد متخصصین در قانون این است که تصمیم‌گیری و اجرای طرح‌هایی مانند این طرح از حیطه‌ی صلاحیت پلیس خارج است و پلیس حتی اجازه‌ی تذکر لسانی هم ندارد.  پلیس انتظامی حافظ جان، مال و ناموس افراد جامعه است و نمی‌تواند غیرقانونی به حریم خصوصی افراد تعرض کند. (۱) محسن برهانی، حقوقدان و عضو‌ هیأت علمی دانشکده‌ی حقوق دانشگاه تهران با مجرمانه دانستن اقدام پلیس، می‌گوید که پلیس نه حق انتقال شخص به بازداشتگاه و مقر و پاسگاه و قرارگاه را دارد و نه تعهد گرفتن از افراد. پلیس صرفاً می‌تواند مستقیم شخص دستگیرشده را به دادگاه (و نه دادسرا) ببرد تا قاضی اقدام به اخذ تأمین کند. وی ادامه می‌دهد که ظاهراً برخی از تصمیم‌گیران به این نکته رسیده‌اند که چنین اقدامی غیرقانونی است، فلذا پیشنهاد شده که یک قاضی بیاید و در مقرّ حاضر و همان‌جا اقدام به تفهیم اتهام و اخذ تأمین نماید. این حقوقدان چنین پیشنهادی را به ابتذال کشاندن دستگاه قضا و قضات دانست که شأن قاضی این است که در محکمه بایستی حاضر بوده و ضابط و طرفین دعوی خدمت قاضی برسند نه این‌که با نگاه ابزاری به قاضی محکمه، وی را در پاسگاه مستقر نمایند. (۲) در عین حال فراجا مدعی است که این اقدام پلیس در راستای مطالبات و خواست مردمی مبنی بر مقابله با بی‌حجابی است. اما باید پرسید مگر همه‌پرسی صورت گرفته است که در آن نظر مردم خواسته شود؟ بنابراین استناد به خواست مردم کاملاً غلط و غیرقانونی است. از سوی دیگر رهبر جمهوری اسلامی در این موارد معتقد است که مسائل گوناگون قابل رفراندوم نیست و مخالف مراجعه به آرای مردمی است و نوشتن این قضیه به نام مردم آدرس غلط دادن است چرا که در این مسئله خواست مردم همیشه با سرکوب و خشونت پاسخ داده شده است. حجاب اجباری در چهار دهه‌ی گذشته همیشه خواست یک‌طرفه‌ی جمهوری اسلامی بوده و ساحت حریم خصوصی زنان را عرصه‌ی تاخت و تاز به اصطلاح گروه‌های تندرو و آتش به اختیارها و آمران به معروف کرده‌اند که هیچ‌گاه منتظر قانون نبوده‌اند و فتوای رهبری نظام برای آن‌ها حجت بوده است. در دو سال گذشته نیز با اوج گرفتن اعتراض‌ها به حجاب اجباری، سرکوب زنان و خشونت‌ها علیه‌شان در خیابان‌ها، این رهبری نظام بوده که در ماه فروردین دستور کار را مشخص نموده که با بی‌حجابی مقابله و برخورد شود. پس از آن بوده که نیروهای پلیس وارد عمل شده‌اند. مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی، در این رابطه در یادداشتی در روز ۱۳ اردیبهشت از زندان اوین ضمن انتقاد شدید از بازگشت گشت‌های «غیرقانونی» ارشاد در قالب «طرح نور»، تأکید کرد که «کسی آدرس غلط ندهد و اذهان را منحرف نکند» که این اقدام «به دستور شخص خامنه‌ای و یا با تأیید و مجوز او انجام گرفته است». «جز رهبر جمهوری اسلامی، هیچ مقام دیگری نمی‌تواند برای پلیس تکلیف تعیین کند.» وی درباره‌ی چرایی اجرای این طرح توسط رهبری نظام و دستگاه سرکوب در شرایط کنونی و هدف آن نوشت: «حاکمیت برنامه‌ی روشنی برای حل مشکلات تلنبار شده و مهار گرانی و تورم کمرشکن ندارد و قادر به ترسیم چشم‌اندازی مثبت در افق ایران نیست. بنابراین به بهانه‌ی «مقابله با بی‌حجابی»، می‌کوشد فضا را پلیسی و‌ امنیتی کند تا شهروندان نتوانند نطق بکشند و اعتراض کنند و ‌ادامه‌ی حکومت اقلیت بر ملت ممکن شود. گویا به این جمع‌بندی رسیده‌اند حال که اکثریت ایرانیان دوستشان ندارند، لازم است از ایشان بترسند و ساکت بمانند.» این همه در حالیست که حکومت جمهوری اسلامی باید در نظر بگیرد که سرکوب زنان و خشونت علیه آن‌ها همانند ادوار گذشته نیست و برای این حکومت هزینه‌ای گران را در بر خواهد داشت. جمهوری اسلامی نمی‌تواند به راحتی طرح‌هایی را در قالب طرح حجاب و عفاف بدون پشتوانه‌ی قانونی و پرسش از مردم –به خصوص نسل جوان که خواستار آزادی و تصمیم‌گیری در سبک زندگی خود هستند—، با فشار، اجبار، سرکوب و هتک حرمت و کتک‌زدن زنان و برهنه کردن آن‌ها اجرایی کند. هر یک از این طرح‌ها شکاف مردم و این رژیم را بیش‌تر و بیش‌تر می‌کند و مانند یک بمب ساعتی عمل می‌کند. سردار رادان همیشه نمی‌تواند به پرونده‌ی درخشان خود در این زمینه افتخار کند؛ البته اگر اعتراضات سراسری مانند شهریور ۱۴۰۱ تا حوادث سال ۱۳۸۸ و مطالبات مردم را از یاد نبرده باشد.

برخورد با شهروندان پس از جانباختن رئیسی؛ تداوم بازداشت و بیخبری از وضعیت مریم دولت آبادی

 مریم دولت آبادی، شهروند ساکن سبزوار که در پی انتشار مطالبی در رابطه با سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی دستگیر شده بود، علیرغم گذشت سه روز، کماکان در بازداشت بسر میبرد و خانواده او از وضعیتش بی اطلاع هستند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند ضمن تایید این خبر به هرانا اطلاع داد: “خانم دولت آبادی روز سه شنبه یکم خردادماه، در پی واکنش و انتشار مطالبی در رابطه با سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی، توسط نیروهای امنیتی در سبزوار بازداشت شد.”

تاکنون از محل نگهداری این شهروند بازداشتی اطلاعی حاصل نشده است.

مریم دولت آبادی، دارای مدرک دکترای داروسازی، مدرس بین المللی فرمولاسیون محصولات موضعی و شهروند ساکن سبزوار است. لازم به ذکر است، بعد از ظهر یکشنبه سی‌ام اردیبهشت، هلی‌کوپتر حامل ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران به همراه چند تن از همراهانش از جمله حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه، در جنگل دیزمار در محدوده عمومی میان ورزقان و جلفا، دچار حادثه شد. صبح روز دوشنبه سی و یکم اردیبهشت ماه پس از پیدا شدن محل وقوع سانحه و یافتن لاشه بالگرد حامل ابراهیم رئیسی، خبر درگذشت او و همراهانش توسط رسانه های رسمی اعلام شد.( هرانا ۱۴۰۳/۰۳/۰۴ )

طرح نور چیست و چرا فراجا مسئول اجرای آن شده است؟/ صغری رحیمی

۲.خرداد.۱۴۰۳ هرانا

طرح کوری موسوم به «طرح نور» به معنی اصلاح وضعیت حجاب زنان توسط فراجا از ۲۵ فروردین ماه سال جاری آغاز شده است؛ طرحی که دست پلیس و نیروهای وابسته را روی زنان باز گذاشته و خشونت‌های خیابانی، تعرض به حریم خصوصی و امنیت زنان و زیر پاگذاشتن کرامت آن‌ها در خیابان‌ها و اماکن عمومی را به اوج خود رسانده است. سیدعلی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، در فروردین ماه ۱۴۰۲ ابتدا بی‌حجابی را حرام شرعی و سیاسی اعلام کرد و سپس در سخنرانی عید فطر به آمران به معروف اجازه داد تا با آن‌چه هنجارشکنی شرعی و بی‌حجابی می‌داند، برخورد کنند. تنها چند روز پس از آن بود که فرماندهی نیروی انتظامی اعلام کرد که طرح مقابله با بی‌حجابی از ۲۵ فروردین ماه در قالب طرح نور اجرا خواهد شد. گویی حاکمیت به این نتیجه رسیده است که آب‌ها از آسیاب افتاده، بنابراین باید لشگرکشی خیابانی علیه زنان بار دیگر از سرگرفته شود.  مأموران انتظامی و حجاب‌بان‌ها با ون‌های سفید در اماکن  و معابر عمومی مستقر شده‌اند. شبکه‌های اجتماعی پر شده از تصاویر و صدای آزار و اذیت زنان توسط پلیس که بدن‌های آزرده و چهره‌های درهم آشفته‌شان به سوی ون‌های پلیس کشیده می‌شود. پلیس می‌گوید که این طرح هوشمند نیز خواهد شد، به این معنی که سامانه‌ی هوشمند فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی (فراجا) هویت افراد را با استفاده از بانک‌های اطلاعاتی شناسایی و احراز می‌کند؛ همانند آن‌چه درباره‌ی سرنشین خودروها صورت می‌گیرد. هدف در واقع این است که با در پیش گرفتن یک طرح ضربتی خیابان‌ها مهار شوند. بر همین اساس از فروردین سال گذشته تلاش بر این است تا فرماندهی نیروی انتظامی به مسئله‌ی حجاب ورود کند و توجیهات قانونی نیز برای آن فراهم شود. پس از دست به دست شدن لایحه حجاب و عفاف در مجلس و شورای نگهبان و زمان بردن تصویب آن، برخی گروه‌های تندرو ادعا می‌کنند که قانون موجود خود تکلیف را مشخص کرده و لازم نیست که منتظر لایحه عفاف و حجاب و مصلحت‌اندیشی بود. به علاوه این‌که شماری از آن‌ها نیز با مفاد این لایحه مشکل اساسی دارند و گمان می‌کنند این لایحه کافی و جامع نیست بلکه به معنی پول گرفتن و مجوز دادن به بی‌حجابی زنان است و بازدارندگی کافی را ندارد. گروه‌های تندرو بر این باورند که در روند کنونی و باتوجه به این‌که تمام پرونده‌ها به قوه‌ی قضاییه فرستاده می‌شود، حجم این پرونده‌ها زیاد است که در موارد بسیاری منع تعقیب و رسیدگی می‌خورند یا در روند رسیدگی به یک پرونده تأخیر بسیار زیادی وجود دارد. در واقع معتقدند چون پرداختن به تمامی این پرونده‌ها از قدرت قوه‌ی قضاییه برای رسیدگی خارج است، در نتیجه هدف مطلوب و مورد خواست را برآورده نمی‌کند و امروز نمی‌توان دیگر خیابان‌ها را مهار کرد. در این طرح جدید اصرار بر این است که بی‌حجابی زنان تخلف فرض شود تا در مراحل اولیه فراجا به عنوان متخلف با افراد برخورد کند و در صورت تکرار در مراحل بعدی پرونده به قوه‌ی قضاییه ارسال شود. طبق این طرح تلاش شده تا اختیارات لازم و قانونی به فرماندهی نیروی انتظامی داده شود تا در مراحل اولیه بدون ارجاع پرونده به قوه‌ی قضاییه، اعمال قانون شود. تندروها از ورود پلیس و برخورد قضایی با این مسئله خرسندند و مدعی‌اند که قوه‌ی قضاییه هم باید مانند جرایم دیگر در این مورد هم همراه پلیس باشد تا چرخه‌ی برخورد با هنجارشکنان در حوزه‌ی عفاف و حجاب ناقص نماند. مخلص این داستان طولانی به معنی بازگشت قانونی دوباره‎ی گشت ارشاد با اقدامی ضربتی در یک پروژه‌ی تعریف‌شده برای کنترل خیابان‌ها است؛ همان پروژه‌هایی که احمدرضا رادان، فرماندهی انتظامی تهران، در سابقه‌ی خود از سال ۱۳۸۶ دارد و امروز نیز بار دیگر در این طرح روی او حساب باز شده و از دو هفته پیش وی به فضای رسانه‌ای کشور بازگشته و در اجتماع مردم قم در مواجهه با شعارهایی در حمایت از نیروی انتظامی برای اجرای طرح حجاب و عفاف اشک می‌ریزد. سوابق این طرح‌ها این‌گونه است که ون‌های گشت‌های ارشاد و مأموران انتظامی و حجاب‌بانان زن در خیابان‌ها و اماکن عمومی به صورت گسترده مستقر می‌شوند و به افرادی که از نظر آن‌ها حجاب ندارند یا بدحجاب هستند، «تذکر» می‌دهند. اما مرور گذشته نشان می‌دهد که این طرح‌ها در هر زمانی که اجرایی شده بر اضطراب‌ها و تنش‌ها در خیابان‌ها دامن زده و خشم و عصبانیت مردم را برانگیخته است. آخرین مورد آن نیز که اوضاع را از کنترلشان خارج کرد، مشخصاً مرتبط با کشته شدن مهسا امینی و شکل‌گیری اعتراضات گسترده در سراسر ایران بود. اگر خیلی به گذشته و آغاز این طرح‌ها نیز نقب بزنیم به جنبش‌هایی همانند سال ۱۳۸۸ و زمینه‌های فراهم شدن خشم و نارضایتی و اعتراض و مطالبات مردم و سوابق کاری مسئولان نیروی انتظامی وقت همانند رادان می‌رسیم. دست‌اندرکاران این طرح به دو گزاره‌ی غلط فکر کرده‌اند. اول این‌که گمان می‌برند که زنان بی‌حجاب شمار اندکی هستند که مغرضانه و تحریک شده در خیابان‌ها این‌گونه تردد می‌کنند. دوم این‌که با ورود مستقیم و تذکر لسانی و قلع و قمع معابر و خیابان‌ها و دخالت رعب‌آور پلیس و ایجاد ترس و اضطراب، قضیه‌ی بی‌حجابی تدبیر خواهد شد. اما سوابق این طرح‌ها نشان می‌دهد که اجرایشان در حد تذکر باقی نمانده و کشته شدن مهسا امینی یا تصاویر  برخورد خشونت‌آمیز پلیس با زنان و ضرب و شتم و کشیدن آن‌ها روی آسفالت خیابان و انداختنشان در ون‌های فراجا در هفته‌های گذشته، نتایج این طرح‌های کور و سرکوب‌گرانه است. طرح نور واکنش‌هایی گسترده را در پی داشته است. در این رابطه به خصوص حقوقدانان معتقدند که ورود به مسئله‌ی حجاب وظیفه‌ی فراجا نیست. آن‌چه در موافقت با ورود پلیس به این موضوع بدان استناد می‌شود تبصره‌ی ذیل ماده‌ی ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی است که در آن آمده که بی‌حجابی و برداشتن روسری جرم است و مجازات آن از ۱۰ روز الی دو ماه زندان و مجازات نقدی خواهد بود. رویکرد متخصصین در قانون این است که تصمیم‌گیری و اجرای طرح‌هایی مانند این طرح از حیطه‌ی صلاحیت پلیس خارج است و پلیس حتی اجازه‌ی تذکر لسانی هم ندارد.  پلیس انتظامی حافظ جان، مال و ناموس افراد جامعه است و نمی‌تواند غیرقانونی به حریم خصوصی افراد تعرض کند. (۱) محسن برهانی، حقوقدان و عضو‌ هیأت علمی دانشکده‌ی حقوق دانشگاه تهران با مجرمانه دانستن اقدام پلیس، می‌گوید که پلیس نه حق انتقال شخص به بازداشتگاه و مقر و پاسگاه و قرارگاه را دارد و نه تعهد گرفتن از افراد. پلیس صرفاً می‌تواند مستقیم شخص دستگیرشده را به دادگاه (و نه دادسرا) ببرد تا قاضی اقدام به اخذ تأمین کند. وی ادامه می‌دهد که ظاهراً برخی از تصمیم‌گیران به این نکته رسیده‌اند که چنین اقدامی غیرقانونی است، فلذا پیشنهاد شده که یک قاضی بیاید و در مقرّ حاضر و همان‌جا اقدام به تفهیم اتهام و اخذ تأمین نماید. این حقوقدان چنین پیشنهادی را به ابتذال کشاندن دستگاه قضا و قضات دانست که شأن قاضی این است که در محکمه بایستی حاضر بوده و ضابط و طرفین دعوی خدمت قاضی برسند نه این‌که با نگاه ابزاری به قاضی محکمه، وی را در پاسگاه مستقر نمایند. (۲) در عین حال فراجا مدعی است که این اقدام پلیس در راستای مطالبات و خواست مردمی مبنی بر مقابله با بی‌حجابی است. اما باید پرسید مگر همه‌پرسی صورت گرفته است که در آن نظر مردم خواسته شود؟ بنابراین استناد به خواست مردم کاملاً غلط و غیرقانونی است. از سوی دیگر رهبر جمهوری اسلامی در این موارد معتقد است که مسائل گوناگون قابل رفراندوم نیست و مخالف مراجعه به آرای مردمی است و نوشتن این قضیه به نام مردم آدرس غلط دادن است چرا که در این مسئله خواست مردم همیشه با سرکوب و خشونت پاسخ داده شده است. حجاب اجباری در چهار دهه‌ی گذشته همیشه خواست یک‌طرفه‌ی جمهوری اسلامی بوده و ساحت حریم خصوصی زنان را عرصه‌ی تاخت و تاز به اصطلاح گروه‌های تندرو و آتش به اختیارها و آمران به معروف کرده‌اند که هیچ‌گاه منتظر قانون نبوده‌اند و فتوای رهبری نظام برای آن‌ها حجت بوده است. در دو سال گذشته نیز با اوج گرفتن اعتراض‌ها به حجاب اجباری، سرکوب زنان و خشونت‌ها علیه‌شان در خیابان‌ها، این رهبری نظام بوده که در ماه فروردین دستور کار را مشخص نموده که با بی‌حجابی مقابله و برخورد شود. پس از آن بوده که نیروهای پلیس وارد عمل شده‌اند. مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی، در این رابطه در یادداشتی در روز ۱۳ اردیبهشت از زندان اوین ضمن انتقاد شدید از بازگشت گشت‌های «غیرقانونی» ارشاد در قالب «طرح نور»، تأکید کرد که «کسی آدرس غلط ندهد و اذهان را منحرف نکند» که این اقدام «به دستور شخص خامنه‌ای و یا با تأیید و مجوز او انجام گرفته است». «جز رهبر جمهوری اسلامی، هیچ مقام دیگری نمی‌تواند برای پلیس تکلیف تعیین کند.» وی درباره‌ی چرایی اجرای این طرح توسط رهبری نظام و دستگاه سرکوب در شرایط کنونی و هدف آن نوشت: «حاکمیت برنامه‌ی روشنی برای حل مشکلات تلنبار شده و مهار گرانی و تورم کمرشکن ندارد و قادر به ترسیم چشم‌اندازی مثبت در افق ایران نیست. بنابراین به بهانه‌ی «مقابله با بی‌حجابی»، می‌کوشد فضا را پلیسی و‌ امنیتی کند تا شهروندان نتوانند نطق بکشند و اعتراض کنند و ‌ادامه‌ی حکومت اقلیت بر ملت ممکن شود. گویا به این جمع‌بندی رسیده‌اند حال که اکثریت ایرانیان دوستشان ندارند، لازم است از ایشان بترسند و ساکت بمانند.» این همه در حالیست که حکومت جمهوری اسلامی باید در نظر بگیرد که سرکوب زنان و خشونت علیه آن‌ها همانند ادوار گذشته نیست و برای این حکومت هزینه‌ای گران را در بر خواهد داشت. جمهوری اسلامی نمی‌تواند به راحتی طرح‌هایی را در قالب طرح حجاب و عفاف بدون پشتوانه‌ی قانونی و پرسش از مردم –به خصوص نسل جوان که خواستار آزادی و تصمیم‌گیری در سبک زندگی خود هستند—، با فشار، اجبار، سرکوب و هتک حرمت و کتک‌زدن زنان و برهنه کردن آن‌ها اجرایی کند. هر یک از این طرح‌ها شکاف مردم و این رژیم را بیش‌تر و بیش‌تر می‌کند و مانند یک بمب ساعتی عمل می‌کند. سردار رادان همیشه نمی‌تواند به پرونده‌ی درخشان خود در این زمینه افتخار کند؛ البته اگر اعتراضات سراسری مانند شهریور ۱۴۰۱ تا حوادث سال ۱۳۸۸ و مطالبات مردم را از یاد نبرده باشد.

لینک شماره ۲۱۳ مجله حقوق ما؛ پدیده بی‌خانمانی در ایران

شماره ۲۱۴ مجله حقوق ما؛ وضعیت زنان سرپرست خانوار

 

شماره ۲۱۴ مجله حقوق ما منتشر شد.

دانلود مجله

لینک شماره ۲۱۳ مجله حقوق ما؛ پدیده بی‌خانمانی در ایران

شماره ۲۱۴ مجله حقوق ما؛ وضعیت زنان سرپرست خانوار

 

شماره ۲۱۴ مجله حقوق ما منتشر شد.

دانلود مجله

ماموران مادر آرتین رحمانی، نوجوان کشته‌شده، را تهدید کردند درباره مرگ رئیسی استوری نگذارد

1.خرداد.۱۴۰۳ ایران اینترنشنال

فواد چوبین، دایی آرتین رحمانی نوجوان کشته‌شده در اعتراضات ۱۴۰۱، در ایکس نوشت ماموران اطلاعات خواهرش هنگامه چوبین و روجا چوبین را تهدید کرده و گفته‌اند: «این آخرین اخطار است اگر استوری بگذارید، شادی کنید به خاطر حادثه رئیس جمهور به اون بچه‌هاتون هم رحم نمی‌کنیم، همشون رو می‌کشیم.

۱۸ روز از بازداشت مریم زلکی می‌گذرد؛ بلاتکلیفی و ادامه سرکوب معترضان

مریم زلکی، یکی از بازنشستگان معترض در اهواز، که در روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت‌ماه در حین تجمعی در اعتراض به وضعیت معیشتی بازنشستگان بازداشت شده بود، پس از گذشت ۱۸ روز همچنان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برد.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، در روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ماه، پس از پایان تجمع بازنشستگان در اهواز، چهار تن از شرکت‌کنندگان در این تجمع بازداشت شدند.

سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه اسامی بازداشت‌شدگان را محمدزمان کامروا، از بازنشستگان تامین اجتماعی، آقای نوچیان و همسرش خانم افشار (نام کوچک آنها ذکر نشده) از معلمان بازنشسته و مریم زلکی عنوان کرده است.

طبق گزارش این کانال، سه نفر از بازداشت‌شدگان با قرار کفالت موقتاً آزاد شده‌اند، اما از آزادی مریم زلکی جلوگیری شده است.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در یادداشتی از کوکب بداغی، فعال صنفی معلمان ایذه، نوشته است که مریم زلکی نه برای حقوق و شغل خود، بلکه برای حمایت از معلمان دو فرزندش و همچنین در کنار پدرش، بازنشسته تامین اجتماعی، به تجمعات صنفی بازنشستگان تامین اجتماعی و کشوری پیوسته است.

گزارش‌هایی نیز از ضرب و شتم مریم زلکی در هنگام بازداشت مقابل اداره تامین اجتماعی اهواز منتشر شده است.

بازداشت مریم زلکی و سایر معترضان به وضعیت معیشتی، بار دیگر نشان‌دهنده سرکوب آزادی بیان و حق تجمع در ایران است.( کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳)

۱۸ روز از بازداشت مریم زلکی می‌گذرد؛ بلاتکلیفی و ادامه سرکوب معترضان

مریم زلکی، یکی از بازنشستگان معترض در اهواز، که در روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت‌ماه در حین تجمعی در اعتراض به وضعیت معیشتی بازنشستگان بازداشت شده بود، پس از گذشت ۱۸ روز همچنان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برد.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، در روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ماه، پس از پایان تجمع بازنشستگان در اهواز، چهار تن از شرکت‌کنندگان در این تجمع بازداشت شدند.

سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه اسامی بازداشت‌شدگان را محمدزمان کامروا، از بازنشستگان تامین اجتماعی، آقای نوچیان و همسرش خانم افشار (نام کوچک آنها ذکر نشده) از معلمان بازنشسته و مریم زلکی عنوان کرده است.

طبق گزارش این کانال، سه نفر از بازداشت‌شدگان با قرار کفالت موقتاً آزاد شده‌اند، اما از آزادی مریم زلکی جلوگیری شده است.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در یادداشتی از کوکب بداغی، فعال صنفی معلمان ایذه، نوشته است که مریم زلکی نه برای حقوق و شغل خود، بلکه برای حمایت از معلمان دو فرزندش و همچنین در کنار پدرش، بازنشسته تامین اجتماعی، به تجمعات صنفی بازنشستگان تامین اجتماعی و کشوری پیوسته است.

گزارش‌هایی نیز از ضرب و شتم مریم زلکی در هنگام بازداشت مقابل اداره تامین اجتماعی اهواز منتشر شده است.

بازداشت مریم زلکی و سایر معترضان به وضعیت معیشتی، بار دیگر نشان‌دهنده سرکوب آزادی بیان و حق تجمع در ایران است.( کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳)

جرائم مواد مخدر؛ پنج زندانی در زندان ارومیه اعدام شدند

سحرگاه امروز شنبه بیست و نهم اردیبهشت ماه، حکم پنج زندانی از جمله یک زن که پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند، در زندان ارومیه به اجرا در آمد.

هویت این زندانیان پروین موسوی، اهل شهرستان مراغه به همراه رامین لوندپور، پرویز قاسمی، یوسف سعیدی و منصور ناصری، توسط هرانا احراز شده است.

بر اساس گزارشات دریافتی هرانا، این زندانیان جملگی پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر بازداشت و سپس توسط مراجع قضایی به اعدام محکوم شده بودند.

تا لحظه تنظیم این گزارش، اعدام این زندانیان توسط مسئولین زندان و نهادهای متولی اعلام نشده است.

تصویری از اعلامه فوت رامین لوندپور، یوسف سعیدی و پرویز قاسمی

بر اساس آماربرداری سالانه مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در سال ۱۴۰۲، دست کم ۷۶۷ شهروند از جمله ۲۱ زن و ۲ کودک-مجرم اعدام شدند. از این میزان حکم ۷ نفر در ملاعام به اجرا درآمد. همچنین طی این تاریخ، ۱۷۲ تن دیگر به اعدام محکوم شدند. از این میزان ۵ نفر به اعدام در ملا عام محکوم شدند. لازم به ذکر است، در همین دوره احکام بدوی ۴۹ نفر دیگر نیز به تایید دیوان عالی کشور رسیده است.

( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۹ )

ساناز آریان طلب جهت اجرای حکم حبس احضار شد

ساناز آریان طلب، شهروند اهل کرج با دریافت ابلاغیه ای، جهت اجرای حکم حبس به شعبه هفتم اجرای احکام کیفری این شهرستان احضار شد.

بر اساس ابلاغیه ای که اخیرا توسط شعبه هفتم اجرای احکام کیفری کرج صادر و در تاریخ بیست و سوم اردیبهشت ماه به این شهروند ابلاغ شده است، از خانم آریان طلب خواسته شده تا ظرف مدت پنج روز خود را جهت اجرای حکم حبس به مرجع قضایی مذکور معرفی کند.

ساناز آریان طلب، در تاریخ بیست و پنجم شهریورماه سال گذشته، همزمان با برگزاری سالگرد مهسا امینی در گوهر دشت کرج بازداشت و به زندان کچویی این شهر منتقل شد. وی نهایتا پس از ده روز بازداشت با قرار کفالت پانصد میلیون تومانی از زندان کچویی کرج آزاد شد.

در تاریخ بیستم اسفند ۱۴۰۲، خانم آریان طلب توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب شهرستان کرج از بابت اتهامات حضور زنان در معابر و انظار عمومی بدون رعایت حجاب شرعی، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی و اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی/ خارجی به تحمل یک سال حبس تعزیری، دو سال منع خروج از کشور و دو سال منع عضویت در گروه ها و دسته جات اجتماعی محکوم شد.

ساناز آریان طلب، متولد سال ۱۳۶۴، فرزند داود، مجرد و اهل کرج است.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۶)

گزارشی از آخرین وضعیت مینا دخیلی در زندان اوین

 مینا دخیلی، از هواداران عرفان حلقه دوران محکومیت هشت ماه حبس خود را در زندان اوین سپری میکند. وی اوایل اردیبهشت ماه سال جاری، توسط نیروهای امنیتی پس از ورود به ایران در فرودگاه «بین‌المللی امام خمینی» بازداشت شده است.

بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، خانم دخیلی که از هواداران عرفان حلقه است، پیشتر توسط مرجع قضایی در این رابطه به هشت ماه حبس محکوم شده بود. او اوایل اردیبهشت ماه سال جاری، پس از ورود به ایران از مقصد ترکیه توسط نیروهای امنیتی در فرودگاه «بین‌المللی امام خمینی» بازداشت شد.

خانم دخیلی پس از چند روز بازداشت در یکی از بازداشتگاه های امنیتی، در تاریخ شانزدهم اردیبهشت ماه به بند زنان زندان اوین منتقل شد.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۶)

اعتصاب غذای وریشه مرادی، زندانی سیاسی، در پی انتقال به بند ۲۰۹ زندان اوین

بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی روز سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت از بند زنان به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. مرادی در اعتراض به این اقدام دست به اعتصاب غذا زده است.

انتقال مرادی به بند ۲۰۹ زندان اوین پس از ۲۸۹ روز بلاتکلیفی و با وجود پایان تحقیقات دستگاه قضایی جمهوری اسلامی درباره اتهامات این زندانی سیاسی صورت می‌گیرد.

پیش‌تر و در هفته گذشته، تمام تماس‌های تلفنی و ملاقات‌های حضوری مرادی با دستور مستقیم ابوالقاسم صلواتی، قاضی دادگاه انقلاب، لغو شده بود.

هم‌زمان، پخشان عزیزی، یکی دیگر از زنان محبوس در زندان اوین خبر داد در اعتراض به این اقدام غیرقانونی صلواتی و همچنین انتقال مرادی به بند ۲۰۹ دست به اعتصاب غذا می‌زند.

عزیزی تاکید کرد تا زمان بازگشت مرادی به بند زنان، به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.

جلسه رسیدگی به اتهامات این زندانی سیاسی قرار بود در روزهای ۲۱ فروردین و ۲۴ اردیبهشت سال جاری در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست صلواتی برگزار شود. هر دوی این جلسات به دلایل نامشخص لغو شدند.

مرادی روز ۱۰ مردادماه ۱۴۰۲ همراه با ضرب و شتم شدید از سوی نیروهای امنیتی در حوالی سنندج بازداشت شد.

پس از آن در تاریخ ۱۷ آبان، رسانه‌های نزدیک به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در گزارشی از بازداشت مرادی و دو شهروند کُرد دیگر به نام‌های پخشان عزیزی و سیروان محمدرضایی خبر دادند و آن‌ها را عضو «پژاک»، حزب حیات آزاد کردستان معرفی کردند.

گزارش‌های رسیده به ایران‌اینترنشنال در بهمن‌ سال گذشته از شکنجه مرادی در بازداشتگاه وزارت اطلاعات حکایت داشت.

بر اساس این گزارش‌ها، مرادی و عزیزی با اتهاماتی نظیر «بغی» تفهیم اتهام و پرونده‌هایشان برای رسیدگی به دادگاه انقلاب تهران ارجاع شدند. اتهام بغی می‌تواند به صدور احکام سنگین همچون اعدام منتهی شود.

در اسفند ۱۴۰۲، مرادی و عزیزی به همراه ۹ زندانی سیاسی زن دیگر در نامه‌ای از زندان اوین با گرامی‌داشت هشتم مارس، روز جهانی زنان، تاکید کردند آشکار کردن آپارتاید جنسیتی می‌تواند در مسیر مبارزه علیه تبعیض و ستم راه‌گشا باشد.

در این نامه آمده است آپارتاید جنسیتی «از نهادینه بودن سلطه گروهی بر گروه دیگر و هم‌زمان اعمال تبعیض شدید و نظام‌مند از سوی قانون و حاکمیت بر زنان و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی سخن می‌گوید و کلیت رژیم‌های ارتجاعی حاکم بر آن‌ها را به تصویر می‌کشد».( اینترنشنال ۱۴۰۳/۰۲/۲۶)

یکسال پس از بازداشت؛ تداوم بلاتکلیفی نسیم غلامی سیمیاری در زندان اوین

نسیم غلامی سیمیاری، متهم سیاسی علیرغم گذشت یک سال از زمان دستگیری، کماکان به صورت بلاتکلیف در زندان اوین بسر میبرد.

بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، خانم غلامی با گذشت یک سال از زمان دستگیری، کماکان به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین بسر میبرد. این متهم سیاسی پیشتر چندین بار در دادسرای اوین از بابت اتهاماتی از جمله اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و بغی، تفهیم شده است. با این حال تاکنون جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات او برگزار نشده است.

نسیم غلامی سیمیاری در تاریخ بیست و هشتم اردیبهشت ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات سپاه در یکی از خیابانهای تهران بازداشت شد.

خانم غلامی پس از بازداشت به بند یک الف سپاه منتقل شد و در انفرادی مورد بازجویی قرار گرفت و پس از دو ماه به بند دو الف منتقل شد. وی نهایتا در تاریخ چهارم مهرماه ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

وی نهایتا پس از پنج ماه بازداشت در دادسرای اوین توسط بازپرس ناصر جلایر سرتقی از بابت اتهامات اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و بغی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.

به گفته یکی از دوستان خانم سیمیاری، “وی در زمان بازداشت مورد شکنجه روحی و جسمی قرار گرفته بود و همچنین از او در بازداشتگاه اعترافات اجباری در مقابل دوربین فیلمبرداری اخذ شده است. اعترافاتی که به صورت دیکته نوشته شده بود و به اجبار بازجو انجام شده است.”

نسیم غلامی سیمیاری، متولد ۲۲ تیرماه ۱۳۶۷ است.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۸)

شورش در بند زنان زندان ارومیه پس از انتقال پروین موسوی به سلول انفرادی جهت اجرای حکم اعدام

یک زن زندانی محبوس در بند زنان زندان مرکزی ارومیه به نام پروین موسوی که پیشتر بابت جرایم مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بود، جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی این زندن منتقل شد. زندانیان بند نسوان همزمان با انتقال این زندانی، دست به اعتراض زده و با ماموران درگیر شدند.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، سحرگاه پنج‌شنبه ٢٧ اردیبهشت ماه ١٤٠٣ (١٦ می ٢٠٢٤)، یک زن به نام پروین موسوی ۵٠ ساله و اهل شهر مراغه جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه منتقل شده است.

به گفته یک منبع مطلع، با انتقال پروین موسوی به سلول، زنان زنانی اقدام به شورش و اعتراض کرده و در این بین، برخی وسایل داخل بند به آتش کشیده شده است.

پروین موسوی از چهار سال پیش به اتهام جرایم مرتبط با مواد مخدر بازداشت و توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شده است.

وی در خرداد ماه سال گذشته، نیز به منظور اجرای حکم به سلول منتقل و بار دیگر به داخل بند زنان زندان مرکزی ارومیه بازگردانده شده بود.

این زن زندانی که در داخل زندان به بیماری سرطان نیز مبتلا شده و پیشتر وضعیت سلامت او نامساعد گزارش شده بود.( هه‌نگاو ۲۸ اردیبهشت، ۱۴۰۳ )

اعتصاب غذای وریشه مرادی، زندانی سیاسی، در پی انتقال به بند ۲۰۹ زندان اوین

بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی روز سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت از بند زنان به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. مرادی در اعتراض به این اقدام دست به اعتصاب غذا زده است.

انتقال مرادی به بند ۲۰۹ زندان اوین پس از ۲۸۹ روز بلاتکلیفی و با وجود پایان تحقیقات دستگاه قضایی جمهوری اسلامی درباره اتهامات این زندانی سیاسی صورت می‌گیرد.

پیش‌تر و در هفته گذشته، تمام تماس‌های تلفنی و ملاقات‌های حضوری مرادی با دستور مستقیم ابوالقاسم صلواتی، قاضی دادگاه انقلاب، لغو شده بود.

هم‌زمان، پخشان عزیزی، یکی دیگر از زنان محبوس در زندان اوین خبر داد در اعتراض به این اقدام غیرقانونی صلواتی و همچنین انتقال مرادی به بند ۲۰۹ دست به اعتصاب غذا می‌زند.

عزیزی تاکید کرد تا زمان بازگشت مرادی به بند زنان، به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.

جلسه رسیدگی به اتهامات این زندانی سیاسی قرار بود در روزهای ۲۱ فروردین و ۲۴ اردیبهشت سال جاری در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست صلواتی برگزار شود. هر دوی این جلسات به دلایل نامشخص لغو شدند.

مرادی روز ۱۰ مردادماه ۱۴۰۲ همراه با ضرب و شتم شدید از سوی نیروهای امنیتی در حوالی سنندج بازداشت شد.

پس از آن در تاریخ ۱۷ آبان، رسانه‌های نزدیک به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در گزارشی از بازداشت مرادی و دو شهروند کُرد دیگر به نام‌های پخشان عزیزی و سیروان محمدرضایی خبر دادند و آن‌ها را عضو «پژاک»، حزب حیات آزاد کردستان معرفی کردند.

گزارش‌های رسیده به ایران‌اینترنشنال در بهمن‌ سال گذشته از شکنجه مرادی در بازداشتگاه وزارت اطلاعات حکایت داشت.

بر اساس این گزارش‌ها، مرادی و عزیزی با اتهاماتی نظیر «بغی» تفهیم اتهام و پرونده‌هایشان برای رسیدگی به دادگاه انقلاب تهران ارجاع شدند. اتهام بغی می‌تواند به صدور احکام سنگین همچون اعدام منتهی شود.

در اسفند ۱۴۰۲، مرادی و عزیزی به همراه ۹ زندانی سیاسی زن دیگر در نامه‌ای از زندان اوین با گرامی‌داشت هشتم مارس، روز جهانی زنان، تاکید کردند آشکار کردن آپارتاید جنسیتی می‌تواند در مسیر مبارزه علیه تبعیض و ستم راه‌گشا باشد.

در این نامه آمده است آپارتاید جنسیتی «از نهادینه بودن سلطه گروهی بر گروه دیگر و هم‌زمان اعمال تبعیض شدید و نظام‌مند از سوی قانون و حاکمیت بر زنان و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی سخن می‌گوید و کلیت رژیم‌های ارتجاعی حاکم بر آن‌ها را به تصویر می‌کشد».( اینترنشنال ۱۴۰۳/۰۲/۲۶)

شهرداری تهران یک مرکز حمایت از زنان آسیب‌دیده را تعطیل کرد

پنجمین مرکز حمایت از زنان آسیب‌دیده در تهران در ادامه موج فشارها بر نهادهای خیریه غیرحکومتی در ایران به دستور شهرداری تعطیل شد. رسانه‌های ایران این اتفاق را در راستای جدال سریالی «پس گرفتن ساختمان‌های شهر» از انجمن‌ها و خیریه‌ها توصیف کردند.

بر اساس این گزارش‌ها، «سرای غزل» یکی از مراکز موسسه خیریه‌ای به نام طلوع بی‌نشان‌هاست که حکم تخلیه آن در چهارم اردیبهشت امسال از طرف شهرداری منطقه ۱۰ صادر شد.

این مرکز از چند سال قبل به زنان آسیب‌دیده یا در معرض آسیب، خدمات حمایتی و بهداشتی و درمانی ارائه می‌کند.

روزنامه اعتماد در گزارشی، سرای غزل را پنجمین مرکز مردم‌نهاد و غیردولتی حمایت از زنان آسیب‌دیده شهر تهران خواند که طی ۳۲ ماه اخیر و عمدتا در دوره علیرضا زاکانی از سوی شهرداری تعطیل شده است.

از پاییز ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۳ خانه خورشید در محدوده دروازه‌غار، موسسه نور سپید هدایت در میدان شوش، سرپناه شبانه زنان در دروازه غار و سازمان پزشکان بدون مرز واقع در محدوده خیابان مولوی شده بودند.

بر اساس گزارش روزنامه اعتماد، اکبر رجبی، مدیرعامل موسسه خیریه طلوع بی‌نشان‌ها روز ۲۳ اردیبهشت خبر داد که شهرداری تهران برای ملکی که به صورت «نامحدود» در اختیار این موسسه بوده، دستور تخلیه صادر کرده و طبق این دستور، ملک باید ظرف یک هفته تخلیه شود.

این ملک، ساختمانی قدیمی واقع در بزرگراه نواب و فرعی محبوب مجاز و نزدیک ایستگاه متروی کمیل است که از اول دی ۱۳۸۹ با موافقت شهردار منطقه ۱۰ به مدت شش ماه برای ارایه خدمات حمایت از معتادان بی‌خانمان و زنان آسیب دیده در اختیار موسسه طلوع قرار گرفت.

حدود یک سال بعد، با موافقت مکتوب شهرداری تهران مقرر شد که مدت تملک این ساختمان «نامحدود» و بدون قید زمانی باشد.

به گفته رجبی،‌ تا هفته جاری، ۸۰ زن آسیب‌دیده تحت پوشش خدمات مرکز سرای غزل بوده‌اند.

روزنامه فرهیختگان نیز در گزارشی نوشت مرکزی که از سه سال پیش به نام سرای غزل شناخته می‌شود، از سال ۸۷ در زمینه کمک به زنان آسیب‌دیده اجتماعی و پخت غذای گرم برای کارتن‌خواب‌ها به‌عنوان یکی از مراکز اصلی خیریه طلوع بی‌نام‌ونشان‌ها فعالیت می‌کند.

بر اساس این گزارش، بافت ساختمان مرکز فرسوده است و برای همین، قرار بود با همکاری شهرداری مرمت و بازسازی شود اما ناگهان حکم تخلیه‌اش صادر شد.

فرهیختگان نوشت پس از پخش خبر تخلیه مرکز، تمام دغدغه مراجعان این بود که در صورت جابه‌جایی به منطقه‌ای دیگر، آن‌ها حتی هزینه کرایه ماشین را برای رسیدن به منطقه بعدی ندارند.

پیش از این و در نهم اردیبهشت خانه امن مهر شمس‌آفرید تعطیل شد که مرکز حمایتی زنان‌ و دختران آسیب‌دیده در آذربایجان‌غربی بود. او در ۱۷ اردیبهشت از فعالیت مجدد این مرکز خبر داد.

فاطمه باباخانی، مدیرعامل این خانه پیش‌تر از فشار دو سه ساله حکومت علیه این موسسه مردم‌نهاد خبر داده و گفته بود این فشارها به مرور شدت گرفت، اما در یک سال اخیر آن‌ها وضعیت بدی را تجربه‌ کردند.

تعطیلی این خانه امن در حالی بود که روزنامه شرق سال گذشته گزارش داد تا سال ۱۳۹۳ خانه امنی وجود نداشت.

بر اساس این گزارش، تا آن سال صرفا مراکز مداخله در بحران بهزیستی برای کمک به زنان در معرض خشونت خانگی به ارائه خدمات می‌پرداختند و این دسته از افراد در کنار «زنان آسیب‌دیده یا خیابانی» در این مراکز پذیرش می‌شدند.

جمهوری اسلامی در سال‌های گذشته اقدام به تعطیلی خیریه‌های غیردولتی کرده است که یکی از مهم‌ترین و جنجالی‌ترین نمونه‌هایش انحلال جمعیت امام علی در سال ۱۳۹۹ با دادخواست وزارت کشور و رای قطعی دادگاه بود.

وزارت کشور این خیریه را به «صدور بیانیه‌های سیاسی در شرایط بحرانی کشور و سیاه‌نمایی، فعالیت‌های ضددینی و عدم شفافیت مالی» متهم کرده بود.(  اینترنشنال ۱۴۰۳/۰۲/۲۶)

برنامه شماره ۶۱۶ رادیو هفتگی اینترنتی بشریت کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: فهیمه تیموری

گلبانگ ( به زندان رفته میفهمد غم و تلخی دوران را از شاعر یزدان ماماهانی ): پروین محمدی افقا

دانستنی ها و شنیدنی ها( کودک خلافکار یا کودک مبتلا به تکانه ی دزدی): مرضیه علی کرمی

گزارش هفتگی نقض حقوق پیروان سایر ادیان : شراره هادیزاده رییسی

صدای زندانیان سیاسی باشیم ( ایوب پرکار ): سینا اشجعی

گزارش نقض حقوق کار و کارگر : عباس منفرد

گزارش هفتگی نقض حقوق هنر و هنرمندان : یوسف یوسفی

خبرنگار ، دموکراسی و رسانه ( قسمت نهم): امیر پالوانه

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران یکشنبه 12 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق محیط زیست: سپهر رضایی شایان

گلبانگ ( گیرم لجک را پوشش زلف زنان کردید از شاعر امیر اسکندری): پروین محمدی افقا

دانستنی ها و شنیدنی ها( نوجوانان و واقعیت های ماریجوآنا): مرضیه علی کرمی

گزارش هفتگی نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : مرضیه علی کرمی

سرای سخن ( حکایت های زیبا و پند آموز – صفت های مداد): شراره هادیزاده رییسی

گزارش نقض حقوق هنر و هنرمندان : یوسف یوسفی- آیلین علی ویردیلویی

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: پوراندخت اسلامی

ستاره در تبعید( بکتاش آبتین بخش هفتم ): سرور سامانی

گزارش نقض حقوق پیروان سایر ادیان : شراره هادیزاده رییسی

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران دوشنبه 13 مای 2024

زنان تاثیرگذار در تاریخ ایران ( توران میرهادی ، فعال حوزه فرهنگ و آموزش نوین کودکان ): کاری از کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

دریچه ای رو به آگاهی ( بررسی برده داری مدرن در قرن اخیر )
کاری از کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

خلاصه سخنرانی
موضوع : آزادی بیان ( خبرنگاران )
سخنران: آقای امیر پالوانه

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران سه شنبه 14 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان : آیلین علی ویردیلویی

هنرمندان ناشناخته ایران زمین( هوشنگ مرادی کرمانی): فرشته خیام الحسینی

گزارش هفتگی نقض حقوق کار و کارگر : عباس منفرد

گلبانگ ( شعری از محمد جاوید): شراره هادیزاده رییسی

ستاره در تبعید( بکتاش آبتین بخش هشتم): سرور سامانی

گزارش هفتگی نقض حقوق کودک و نوجوان: پروین محمدی افقا

گلبانگ ( ظلم پادشاه به زیردستان از شاعر سعدی): میثم انصاری

گزارش نقض حقوق محیط زیست: سپهر رضایی شایان- منصوره عسگری

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران چهارشنبه 15 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق هنر و هنرمندان : آیلین علی ویردیلویی

شگفتی های ایران زمین( جزایر خلیج فارس – جزیره لاوان ): فرشته خیام الحسینی

گزارش هفتگی نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : ساره استوار

گلبانگ ( در وصف حکومتی که همه چیز را سیاسی میداند): آیلین علی ویردیلویی

گزارش هفتگی نقض حقوق کودک و نوجوان: آیلین علی ویردیلویی

معرفی کتاب ( از بادیه نشینی تا امپراتوری از دکتر منصور انصاری ): پروین محمدی افقا

گزارش نقض حقوق زنان: فهیمه تیموری – آیلین علی ویردیلویی- مرضیه علی کرمی

سرای سخن ( بخشی از کتاب چهره ی غمگین من اثر هانریش بل): طیبه نجاتیان

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران پنجشنبه 16 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: مرضیه علی کرمی

نوای نای ( دیدن و ظلم کردن ) تنظیم متن و اجرا : میثم انصاری

صدای زندانیان سیاسی باشیم ( اسدالله هادی ): سینا اشجعی

گزارش هفتگی نقض حقوق محیط زیست: منصوره عسگری

بیشتر بدانیم ( روش جدید فیلترینگ و جاسوسی جدید در ایران از مردم): مهرناز جلالوند

گزارش نقض حقوق کودک و نوجوان: پروین محمدی افقا- آیلین علی ویردیلویی

گلبانگ ( اعدام های حکومت جمهوری اسلامی از شاعر حامد احمدی): آیلین علی ویردیلویی

گزارش نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : ساره استوار

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران جمعه 17 مای 2024

خلاصه سخنرانی
موضوع : چرا کولبری و سوختبری؟!
سخنران :آقای عباس منفرد

کتاب گویا ( شرح قانون الحاق ایران به کنوانسیون حمایت میراث فرهنگی و طبیعی جهان ):
کاری از کمیته ی دفاع از حقوق هنر و هنرمندان با همکاری کمیته ی پژوهش

خلاصه بحث آزاد
موضوع : روز جهانی کارگر
با مدیریت : بهنام شیرمحمدی

گزارشی از آخرین وضعیت معصومه نساجی، زندانی ۶۲ ساله در زندان اوین

معصومه (فرح) نساجی، زندانی سیاسی ۶۲ ساله، علیرغم حال نامساعد جسمی و تایید پزشکی قانونی مبنی عدم توانایی وی در تحمل کیفر، به دلیل کارشکنی دادستان پرونده کماکان دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “خانم نساجی از بیماری تنفسی و برونشیت حاد رنج میبرد. اخیرا درخواست عدم تحمل کیفر این زندانی توسط پزشکی قانونی تایید شده بود، با این حال او به دلیل کارشکنی دادستان پرونده، کماکان دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند. خانم نساجی چندی پیش در اعتراض به این امر، دست به اعتصاب زد که با وعده مساعد مسئولان، به اعتصاب خود پایان داد.”

خانم نساجی در تاریخ چهارم آذر ۱۴۰۲ از زندان به مرخصی درمانی کوتاه مدت اعزام شد. وی نهایتا در تاریخ یازدهم فروردین ماه سال جاری، علیرغم عدم بهبودی وضعیت جسمانی، به زندان بازگشت.

معصومه (فرح) نساجی، زندانی سیاسی ۶۲ ساله در تاریخ سیزدهم شهریور ۱۴۰۱، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. او پیشتر توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد به پنج سال و چهار ماه حبس محکوم شده بود.

وی سابقه تحمل چهل و هشت روز حبس در سلول انفرادی را دارد و اکنون در حال تحمل دوران محکومیت خود در بند زنان زندان اوین است.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۳ )

فرنگیس فتحى و اکرم کوخیان در ملکان بازداشت شدند

روز یکشنبه بیست و سوم اردیبهشت ماه، دو عضو یک خانواده به نام های فرنگیس فتحى و اکرم کوخیان، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در شهرستان ملکان بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروندان ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “ساعت دو ظهر امروز یکشنبه بیست و سوم اردیبهشت، فرنگیس فتحی و دخترش اکرم کوخیان توسط شمار پرتعدادی از ماموران امنیتی در منزل شخصی خود واقع در شهرک ولیعصر شهرستان ملکان، بازداشت شدند. ماموران شیشه های منزل این شهروندان را شکسته و اقدام به تفتیش محل کردند. آنها برخی از لوازم شخصی این شهروندان از جمله تلفن همراه، کیس کامپیوتر و همچنین ماشین یکی از اعضای خانواده را نیز ضبط کردند.”

بر اساس گزارشاتی که به دست هرانا رسیده است، روز جاری ساعت ۱۰ صبح ابتدا ۵ تن از ماموران امنیتی به منزل این شهروندان مراجعه کردند که پس از اعتراض خانم کوخیان، به صورت او و مادرش اسپری فلفل زدند؛ ساعاتی بعد آنها مجددا به منزل این شهروندان مراجعه و اقدام به بازداشت آنها و تفتیش محل کردند.”

تا لحظه تنظیم این گزارش، از اتهامات مطروحه و محل نگهداری این شهروندان اطلاعی حاصل نشده است.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۳)

درخواست آزادی مشروط ویدا ربانی، روزنامه نگار رد شد

درخواست آزادی مشروط ویدا ربانی، روزنامه نگار، توسط شعبه سی و ششم دادگاه تجدیدنظر استان تهران رد شد.

بر اساس این گزارش، درخواست آزادی مشروط این روزنامه نگار به دلیل “لزوم حفظ نظم عمومی و به منظور اصلاح و تنبیه لازم اینگونه از مجرمین” توسط شعبه سی و ششم دادگاه تجدیدنظر استان تهران رد شد.

خانم ربانی در تاریخ بیست و ششم اسفندماه سال گذشته، از زندان اوین به مرخصی اعزام شده بود.

ویدا ربانی در مهرماه ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات سراسری توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شد. در دی ماه همان سال توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام ”اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور” به شش سال حبس و به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به پانزده ماه حبس محکوم شده بود.

خانم ربانی در تاریخ ۲۵ دی ماه ۹۸، به همراه یکی از اعضای حزب اتحاد ملت ایران، به دلیل دعوت به شرکت کردن در تجمع اعتراضی نسبت به ساقط کردن هواپیمای اوکراینی توسط پدافند نیروی هوا فضای سپاه و ابراز همدردی با خانواده قربانیان توسط نیروهای امنیتی بازداشت و همان روز آزاد شد. وی مجددا در تاریخ ۲ آذرماه ۹۹ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و نهایتا در تاریخ ۳۰ آذرماه ۹۹ با تودیع وثیقه از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین آزاد شده بود.

خانم ربانی در این پرونده، در اواخر سال ۱۴۰۰، توسط دادگاه انقلاب تهران به ۱۰ سال حبس و محرومیت های اجتماعی محکوم شده بود. نهایتا در اواخر مردادماه ۱۴۰۱، در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران، وی از بابت اتهام “توهین به مقدسات” به پنج سال حبس تعزیری، از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور” به چهار سال حبس تعزیری، از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به هشت ماه حبس تعزیری و به اتهام “اخلال در نظم عمومی” به هشت ماه حبس تعزیری محکوم و تا پنج سال از فعالیت حرفه ای اعم از فعالیت در شبکه های اجتماعی، دورهمی و فعالیت سیاسی محروم شد.

ویدا ربانی، متولد ۱۳۶۸، ساکن تهران، متاهل، عضو انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، کارشناس ارشد علوم سیاسی و کارشناس روزنامه نگاری است.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۳ )

گزارش صوتی و تصویری جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ ۲۸ آپریل ۲۰۲۴

جلسه‌ عمومی کانون دفاع از حقوق بشر درایران یکشنبه ٢٨ آپریل ۲۰۲۴ در ساعت ۱۵:۰۰ بوقت اروپای مرکزی با حضور جمعی از فعالان حقوق بشر و دیگر مهمانان از طریق فضای مجازی زووم، یوتیوب، اپلیکیشن کانون با مدیریت آقای محمد گلستانجو برگزار گردید. سخنرانان عبارتند از: ۱) شروع جلسه: آقای محمد گلستانجو، ۲)خانم کوثر ولی زاده:گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق بشر در فروردین ماه ۱۴۰۳، ۳)خانم سونیا سوارکوب:روز خلیج فارس ،۴)بحث آزاد با موضوع حق اعتراض مطالبه گری با مشارکت:آقای محمد گلستانجو، آقای منوچهر شفایی، خانم سونیا سوارکوب . همکارانی که ما را در این جلسه یاری کردند عبارتند از: مسئول جلسه:آقای محمد گلستانجو، منشی جلسه:خانم نادیا مشرف قهفرخی، ضبط صدا و تدوین:آقای اسفندیار سنگری، آقای محمودرضا صالحی ، ادمین‌ها:خانم فهیمه تیموری،خانم مرجان شعبان نژاد. علاقمندان می‌توانند گزارش‌های صوتی جلسه فوق را از طریق فایل‌های صوتی زیر شنوا باشند و همچنین گزارش تصویری جلسه را در کانال یوتیوب بشریت از طریق لینک زیر تماشاگر باشند:

شروع جلسه:آقای محمد گلستانجو

خانم کوثر ولی زاده:گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق بشر در فروردین ماه ۱۴۰۳

خانم سونیا سوارکوب:روز خلیج‌فارس

بحث آزاد:حق اعتراض مطالبه گری

برنامه شماره ۶۱۶ رادیو هفتگی اینترنتی بشریت کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: فهیمه تیموری

گلبانگ ( به زندان رفته میفهمد غم و تلخی دوران را از شاعر یزدان ماماهانی ): پروین محمدی افقا

دانستنی ها و شنیدنی ها( کودک خلافکار یا کودک مبتلا به تکانه ی دزدی): مرضیه علی کرمی

گزارش هفتگی نقض حقوق پیروان سایر ادیان : شراره هادیزاده رییسی

صدای زندانیان سیاسی باشیم ( ایوب پرکار ): سینا اشجعی

گزارش نقض حقوق کار و کارگر : عباس منفرد

گزارش هفتگی نقض حقوق هنر و هنرمندان : یوسف یوسفی

خبرنگار ، دموکراسی و رسانه ( قسمت نهم): امیر پالوانه

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران یکشنبه 12 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق محیط زیست: سپهر رضایی شایان

گلبانگ ( گیرم لجک را پوشش زلف زنان کردید از شاعر امیر اسکندری): پروین محمدی افقا

دانستنی ها و شنیدنی ها( نوجوانان و واقعیت های ماریجوآنا): مرضیه علی کرمی

گزارش هفتگی نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : مرضیه علی کرمی

سرای سخن ( حکایت های زیبا و پند آموز – صفت های مداد): شراره هادیزاده رییسی

گزارش نقض حقوق هنر و هنرمندان : یوسف یوسفی- آیلین علی ویردیلویی

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: پوراندخت اسلامی

ستاره در تبعید( بکتاش آبتین بخش هفتم ): سرور سامانی

گزارش نقض حقوق پیروان سایر ادیان : شراره هادیزاده رییسی

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران دوشنبه 13 مای 2024

زنان تاثیرگذار در تاریخ ایران ( توران میرهادی ، فعال حوزه فرهنگ و آموزش نوین کودکان ): کاری از کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

دریچه ای رو به آگاهی ( بررسی برده داری مدرن در قرن اخیر )
کاری از کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

خلاصه سخنرانی
موضوع : آزادی بیان ( خبرنگاران )
سخنران: آقای امیر پالوانه

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران سه شنبه 14 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان : آیلین علی ویردیلویی

هنرمندان ناشناخته ایران زمین( هوشنگ مرادی کرمانی): فرشته خیام الحسینی

گزارش هفتگی نقض حقوق کار و کارگر : عباس منفرد

گلبانگ ( شعری از محمد جاوید): شراره هادیزاده رییسی

ستاره در تبعید( بکتاش آبتین بخش هشتم): سرور سامانی

گزارش هفتگی نقض حقوق کودک و نوجوان: پروین محمدی افقا

گلبانگ ( ظلم پادشاه به زیردستان از شاعر سعدی): میثم انصاری

گزارش نقض حقوق محیط زیست: سپهر رضایی شایان- منصوره عسگری

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران چهارشنبه 15 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق هنر و هنرمندان : آیلین علی ویردیلویی

شگفتی های ایران زمین( جزایر خلیج فارس – جزیره لاوان ): فرشته خیام الحسینی

گزارش هفتگی نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : ساره استوار

گلبانگ ( در وصف حکومتی که همه چیز را سیاسی میداند): آیلین علی ویردیلویی

گزارش هفتگی نقض حقوق کودک و نوجوان: آیلین علی ویردیلویی

معرفی کتاب ( از بادیه نشینی تا امپراتوری از دکتر منصور انصاری ): پروین محمدی افقا

گزارش نقض حقوق زنان: فهیمه تیموری – آیلین علی ویردیلویی- مرضیه علی کرمی

سرای سخن ( بخشی از کتاب چهره ی غمگین من اثر هانریش بل): طیبه نجاتیان

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران پنجشنبه 16 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: مرضیه علی کرمی

نوای نای ( دیدن و ظلم کردن ) تنظیم متن و اجرا : میثم انصاری

صدای زندانیان سیاسی باشیم ( اسدالله هادی ): سینا اشجعی

گزارش هفتگی نقض حقوق محیط زیست: منصوره عسگری

بیشتر بدانیم ( روش جدید فیلترینگ و جاسوسی جدید در ایران از مردم): مهرناز جلالوند

گزارش نقض حقوق کودک و نوجوان: پروین محمدی افقا- آیلین علی ویردیلویی

گلبانگ ( اعدام های حکومت جمهوری اسلامی از شاعر حامد احمدی): آیلین علی ویردیلویی

گزارش نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : ساره استوار

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران جمعه 17 مای 2024

خلاصه سخنرانی
موضوع : چرا کولبری و سوختبری؟!
سخنران :آقای عباس منفرد

کتاب گویا ( شرح قانون الحاق ایران به کنوانسیون حمایت میراث فرهنگی و طبیعی جهان ):
کاری از کمیته ی دفاع از حقوق هنر و هنرمندان با همکاری کمیته ی پژوهش

خلاصه بحث آزاد
موضوع : روز جهانی کارگر
با مدیریت : بهنام شیرمحمدی

گزارشی از آخرین وضعیت معصومه نساجی، زندانی ۶۲ ساله در زندان اوین

معصومه (فرح) نساجی، زندانی سیاسی ۶۲ ساله، علیرغم حال نامساعد جسمی و تایید پزشکی قانونی مبنی عدم توانایی وی در تحمل کیفر، به دلیل کارشکنی دادستان پرونده کماکان دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “خانم نساجی از بیماری تنفسی و برونشیت حاد رنج میبرد. اخیرا درخواست عدم تحمل کیفر این زندانی توسط پزشکی قانونی تایید شده بود، با این حال او به دلیل کارشکنی دادستان پرونده، کماکان دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند. خانم نساجی چندی پیش در اعتراض به این امر، دست به اعتصاب زد که با وعده مساعد مسئولان، به اعتصاب خود پایان داد.”

خانم نساجی در تاریخ چهارم آذر ۱۴۰۲ از زندان به مرخصی درمانی کوتاه مدت اعزام شد. وی نهایتا در تاریخ یازدهم فروردین ماه سال جاری، علیرغم عدم بهبودی وضعیت جسمانی، به زندان بازگشت.

معصومه (فرح) نساجی، زندانی سیاسی ۶۲ ساله در تاریخ سیزدهم شهریور ۱۴۰۱، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. او پیشتر توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد به پنج سال و چهار ماه حبس محکوم شده بود.

وی سابقه تحمل چهل و هشت روز حبس در سلول انفرادی را دارد و اکنون در حال تحمل دوران محکومیت خود در بند زنان زندان اوین است.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۳ )

برنامه شماره ۶۱۶ رادیو هفتگی اینترنتی بشریت کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: فهیمه تیموری

گلبانگ ( به زندان رفته میفهمد غم و تلخی دوران را از شاعر یزدان ماماهانی ): پروین محمدی افقا

دانستنی ها و شنیدنی ها( کودک خلافکار یا کودک مبتلا به تکانه ی دزدی): مرضیه علی کرمی

گزارش هفتگی نقض حقوق پیروان سایر ادیان : شراره هادیزاده رییسی

صدای زندانیان سیاسی باشیم ( ایوب پرکار ): سینا اشجعی

گزارش نقض حقوق کار و کارگر : عباس منفرد

گزارش هفتگی نقض حقوق هنر و هنرمندان : یوسف یوسفی

خبرنگار ، دموکراسی و رسانه ( قسمت نهم): امیر پالوانه

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران یکشنبه 12 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق محیط زیست: سپهر رضایی شایان

گلبانگ ( گیرم لجک را پوشش زلف زنان کردید از شاعر امیر اسکندری): پروین محمدی افقا

دانستنی ها و شنیدنی ها( نوجوانان و واقعیت های ماریجوآنا): مرضیه علی کرمی

گزارش هفتگی نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : مرضیه علی کرمی

سرای سخن ( حکایت های زیبا و پند آموز – صفت های مداد): شراره هادیزاده رییسی

گزارش نقض حقوق هنر و هنرمندان : یوسف یوسفی- آیلین علی ویردیلویی

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: پوراندخت اسلامی

ستاره در تبعید( بکتاش آبتین بخش هفتم ): سرور سامانی

گزارش نقض حقوق پیروان سایر ادیان : شراره هادیزاده رییسی

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران دوشنبه 13 مای 2024

زنان تاثیرگذار در تاریخ ایران ( توران میرهادی ، فعال حوزه فرهنگ و آموزش نوین کودکان ): کاری از کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

دریچه ای رو به آگاهی ( بررسی برده داری مدرن در قرن اخیر )
کاری از کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

خلاصه سخنرانی
موضوع : آزادی بیان ( خبرنگاران )
سخنران: آقای امیر پالوانه

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران سه شنبه 14 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان : آیلین علی ویردیلویی

هنرمندان ناشناخته ایران زمین( هوشنگ مرادی کرمانی): فرشته خیام الحسینی

گزارش هفتگی نقض حقوق کار و کارگر : عباس منفرد

گلبانگ ( شعری از محمد جاوید): شراره هادیزاده رییسی

ستاره در تبعید( بکتاش آبتین بخش هشتم): سرور سامانی

گزارش هفتگی نقض حقوق کودک و نوجوان: پروین محمدی افقا

گلبانگ ( ظلم پادشاه به زیردستان از شاعر سعدی): میثم انصاری

گزارش نقض حقوق محیط زیست: سپهر رضایی شایان- منصوره عسگری

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران چهارشنبه 15 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق هنر و هنرمندان : آیلین علی ویردیلویی

شگفتی های ایران زمین( جزایر خلیج فارس – جزیره لاوان ): فرشته خیام الحسینی

گزارش هفتگی نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : ساره استوار

گلبانگ ( در وصف حکومتی که همه چیز را سیاسی میداند): آیلین علی ویردیلویی

گزارش هفتگی نقض حقوق کودک و نوجوان: آیلین علی ویردیلویی

معرفی کتاب ( از بادیه نشینی تا امپراتوری از دکتر منصور انصاری ): پروین محمدی افقا

گزارش نقض حقوق زنان: فهیمه تیموری – آیلین علی ویردیلویی- مرضیه علی کرمی

سرای سخن ( بخشی از کتاب چهره ی غمگین من اثر هانریش بل): طیبه نجاتیان

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران پنجشنبه 16 مای 2024

گزارش هفتگی نقض حقوق زنان: مرضیه علی کرمی

نوای نای ( دیدن و ظلم کردن ) تنظیم متن و اجرا : میثم انصاری

صدای زندانیان سیاسی باشیم ( اسدالله هادی ): سینا اشجعی

گزارش هفتگی نقض حقوق محیط زیست: منصوره عسگری

بیشتر بدانیم ( روش جدید فیلترینگ و جاسوسی جدید در ایران از مردم): مهرناز جلالوند

گزارش نقض حقوق کودک و نوجوان: پروین محمدی افقا- آیلین علی ویردیلویی

گلبانگ ( اعدام های حکومت جمهوری اسلامی از شاعر حامد احمدی): آیلین علی ویردیلویی

گزارش نقض حقوق اقوام و ملل ایرانی : ساره استوار

برنامه ششصد و شانزدهم رادیو کانون دفاع از حقوق بشر در ایران جمعه 17 مای 2024

خلاصه سخنرانی
موضوع : چرا کولبری و سوختبری؟!
سخنران :آقای عباس منفرد

کتاب گویا ( شرح قانون الحاق ایران به کنوانسیون حمایت میراث فرهنگی و طبیعی جهان ):
کاری از کمیته ی دفاع از حقوق هنر و هنرمندان با همکاری کمیته ی پژوهش

خلاصه بحث آزاد
موضوع : روز جهانی کارگر
با مدیریت : بهنام شیرمحمدی

گزارشی از آخرین وضعیت معصومه نساجی، زندانی ۶۲ ساله در زندان اوین

معصومه (فرح) نساجی، زندانی سیاسی ۶۲ ساله، علیرغم حال نامساعد جسمی و تایید پزشکی قانونی مبنی عدم توانایی وی در تحمل کیفر، به دلیل کارشکنی دادستان پرونده کماکان دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “خانم نساجی از بیماری تنفسی و برونشیت حاد رنج میبرد. اخیرا درخواست عدم تحمل کیفر این زندانی توسط پزشکی قانونی تایید شده بود، با این حال او به دلیل کارشکنی دادستان پرونده، کماکان دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند. خانم نساجی چندی پیش در اعتراض به این امر، دست به اعتصاب زد که با وعده مساعد مسئولان، به اعتصاب خود پایان داد.”

خانم نساجی در تاریخ چهارم آذر ۱۴۰۲ از زندان به مرخصی درمانی کوتاه مدت اعزام شد. وی نهایتا در تاریخ یازدهم فروردین ماه سال جاری، علیرغم عدم بهبودی وضعیت جسمانی، به زندان بازگشت.

معصومه (فرح) نساجی، زندانی سیاسی ۶۲ ساله در تاریخ سیزدهم شهریور ۱۴۰۱، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. او پیشتر توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد به پنج سال و چهار ماه حبس محکوم شده بود.

وی سابقه تحمل چهل و هشت روز حبس در سلول انفرادی را دارد و اکنون در حال تحمل دوران محکومیت خود در بند زنان زندان اوین است.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۲۳ )

هجوم نیروهای امنیتی برای جلب دوباره پریسا صادقی، روزنامه‌نگار، که در زندان است

۱۹.اردیبهشت.۱۴۰۳ایران اینترنشنال

برادر پریسا صالحی، روزنامه‌نگار، گفت در حالی که خواهرش نهم اردیبهشت خود را برای اجرای حکم حبس به زندان معرفی کرده و اکنون در زندان کچویی به‌سر می‌برد، هشت مامور امنیتی با حکم جلب این روزنامه‌نگار به خانه او آمدند و علیرغم توضیح خانواده، ضمن توهین و تهدید در پی جلب او بودند.

روزنامه کیهان جنگ خیابانی با زنان مخالف حجاب اجباری را اقدام خداپسندانه خواند

۲۰.اردیبهشت.۱۴۰۳ ایران اینترنشنال

در ادامه واکنش‌ها به جنگ خیابانی جمهوری اسلامی با زنان، حسین شریعتمداری، نماینده علی خامنه‌ای و مدیر‌مسئول روزنامه کیهان، برخوردها برای تحمیل حجاب اجباری را اقدامی خداپسندانه خواند. احمد عابدینی، استاد حوزه علمیه گفت این برخوردها باعث ایجاد نفرت از اسلام و حکومت در جامعه می‌شود. شریعتمداری در سرمقاله روز پنج‌شنبه ۲۰ اردیبهشت روزنامه کیهان، ضمن تاکید بر ضرورت برخورد با زنانی که به حجاب اجباری تن نمی‌دهند، نوشت: «آیا پیشگیری از کشف حجاب در انظار و اماکن عمومی، کمک‌رسانی و یاری به زنان کشف‌ حجاب‌ کننده و اقدامی خداپسندانه و بشردوستانه برای نجات آن‌ها نیست؟!» ابراهیم رئیسی، رییس‌ دولت جمهوری اسلامی، روز پنج‌شنبه در سفر به قم با بیان اینکه «اسلام و شرع وجوب حجاب را حکم می‌کند و ما هم موظفیم نظر اسلام را عمل کنیم»، گفت: «اگر کسی هم می‌گوید اعتقاد من مثل شما نیست اشکالی ندارد. کشور بر مدار قانون می‌چرخد و همه باید به قانون پای‌بند باشند.» عباسعلی محمدیان، فرمانده انتظامی تهران، روز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت‌ با اشاره به اجرای «طرح نور» و ادامه تحمیل حجاب اجباری به زنان گفت: «همه ماموریت‌های محوله در تهران از اهمیت ویژه برخوردار است اما شاه‌بیت این ماموریت‌ها، طرح نور است.»او درباره دلایل اجرای دور تازه برخورد با زنان مخالف حجاب اجباری گفت که این طرح پس از سخنان رهبر جمهوری اسلامی، در دستور کار پلیس قرار گرفت. دور تازه برخورد با شهروندان معترض به حجاب اجباری از روز ۲۵ فروردین و پس از سخنرانی تاکیدی علی خامنه‌ای آغاز شد. طی این مدت گزارش‌های متعددی درباره برخوردهای خشونت‌آمیز با زنان و اعمال آزار و اذیت جنسی ماموران علیه برخی شهروندان در اجرای طرح موسوم به «نور» منتشر شد.در یکی از آخرین برخوردها، ویدیوی رسیده به ایران‌اینترنشنال در روز چهارشنبه نشان می‌دهد ماموران انتظامی گشت ارشاد چند زن را به خاطر پوشش آن‌ها متوقف کرده و با وجود داشتن حجاب اجباری یکی از آن‌ها را بازداشت می‌کنند

روزنامه کیهان جنگ خیابانی با زنان مخالف حجاب اجباری را اقدام خداپسندانه خواند

۲۰.اردیبهشت.۱۴۰۳ ایران اینترنشنال

در ادامه واکنش‌ها به جنگ خیابانی جمهوری اسلامی با زنان، حسین شریعتمداری، نماینده علی خامنه‌ای و مدیر‌مسئول روزنامه کیهان، برخوردها برای تحمیل حجاب اجباری را اقدامی خداپسندانه خواند. احمد عابدینی، استاد حوزه علمیه گفت این برخوردها باعث ایجاد نفرت از اسلام و حکومت در جامعه می‌شود. شریعتمداری در سرمقاله روز پنج‌شنبه ۲۰ اردیبهشت روزنامه کیهان، ضمن تاکید بر ضرورت برخورد با زنانی که به حجاب اجباری تن نمی‌دهند، نوشت: «آیا پیشگیری از کشف حجاب در انظار و اماکن عمومی، کمک‌رسانی و یاری به زنان کشف‌ حجاب‌ کننده و اقدامی خداپسندانه و بشردوستانه برای نجات آن‌ها نیست؟!» ابراهیم رئیسی، رییس‌ دولت جمهوری اسلامی، روز پنج‌شنبه در سفر به قم با بیان اینکه «اسلام و شرع وجوب حجاب را حکم می‌کند و ما هم موظفیم نظر اسلام را عمل کنیم»، گفت: «اگر کسی هم می‌گوید اعتقاد من مثل شما نیست اشکالی ندارد. کشور بر مدار قانون می‌چرخد و همه باید به قانون پای‌بند باشند.» عباسعلی محمدیان، فرمانده انتظامی تهران، روز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت‌ با اشاره به اجرای «طرح نور» و ادامه تحمیل حجاب اجباری به زنان گفت: «همه ماموریت‌های محوله در تهران از اهمیت ویژه برخوردار است اما شاه‌بیت این ماموریت‌ها، طرح نور است.»او درباره دلایل اجرای دور تازه برخورد با زنان مخالف حجاب اجباری گفت که این طرح پس از سخنان رهبر جمهوری اسلامی، در دستور کار پلیس قرار گرفت. دور تازه برخورد با شهروندان معترض به حجاب اجباری از روز ۲۵ فروردین و پس از سخنرانی تاکیدی علی خامنه‌ای آغاز شد. طی این مدت گزارش‌های متعددی درباره برخوردهای خشونت‌آمیز با زنان و اعمال آزار و اذیت جنسی ماموران علیه برخی شهروندان در اجرای طرح موسوم به «نور» منتشر شد.در یکی از آخرین برخوردها، ویدیوی رسیده به ایران‌اینترنشنال در روز چهارشنبه نشان می‌دهد ماموران انتظامی گشت ارشاد چند زن را به خاطر پوشش آن‌ها متوقف کرده و با وجود داشتن حجاب اجباری یکی از آن‌ها را بازداشت می‌کنند

حراست دانشگاه علوم پزشکی ایران به بهانه حجاب مانع ورود جراحان زن به کنگره جامعه جراحان شد

۱۸.اردیبهشت.۱۴۰۳ ایران اینترنشنال

روزنامه اعتماد نوشت حراست دانشگاه علوم پزشکی ایران به بهانه حجاب مانع ورود جراحان زن به کنگره جامعه جراحان شده و یک پزشک را وادار کرده به مرکز خرید برود و مانتویی مطابق تاکید حراست بخرد. پزشک دیگری گفت حراست گفته باید کمر شلوارش را پایین بکشد تا بالاتر از مچ پاهایش معلوم نباشد.

حراست دانشگاه علوم پزشکی ایران به بهانه حجاب مانع ورود جراحان زن به کنگره جامعه جراحان شد

۱۸.اردیبهشت.۱۴۰۳ ایران اینترنشنال

روزنامه اعتماد نوشت حراست دانشگاه علوم پزشکی ایران به بهانه حجاب مانع ورود جراحان زن به کنگره جامعه جراحان شده و یک پزشک را وادار کرده به مرکز خرید برود و مانتویی مطابق تاکید حراست بخرد. پزشک دیگری گفت حراست گفته باید کمر شلوارش را پایین بکشد تا بالاتر از مچ پاهایش معلوم نباشد.