۱۳۹۵-۰۴-۰۸
۱۳۹۵-۰۴-۰۶
خطر اجرای حکم اعدام شهرام احمدی/ رد درخواست اعاده دادرسی
دیوان عالی کشور در خواست اعاده دادرسی شهرام احمدی، زندانی سنیمذهب محکوم به اعدام را رد کرد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، در خواست اعاده دادرسی شهرام احمدی، زندانی سنیمذهب محبوس در زندان رجاییشهر کرج که به اعدام محکوم می باشد، از سوی دیوان عالی کشور رد شده است. این درحالی است قاضی اجرای احکام رجایی شهر به زندانیان عقیدتی محکوم به اعدام اعلام کرده است، درصورت رد اعاده دادرسی حکم این زندانیان در آینده نزدیک اجرا خواهد شد.
فعالان حقوق بشر در گزارشی درباره روند پرونده این زندانی محکوم به اعدام نوشت؛ رد اعاده دادرسی این زندانی که از سال ۸۸ در زندان های مختلف به سر برده در حالی صورت گرفته است که وکیل وی با استناد به اینکه “شهرام احمدی” مرتکب عمل خشونت آمیزی نشده و عضویت در هیچ گروه مخالف نظامی را نپذیرفته این حکم را به چالش کشیده بود.
وکیل وی در متن درخواست اعاده دادرسی گفته بود موکل به جهت عدم استفاده از خشونت مشمول ماده ۲۷۸ و ۲۸۸ قانون مجازات اسلامی و بالطبع حکم اعدام نمی شود.
وکیل آقای احمدی معتقد است حتی با فرض پذیرش عضویت موکلش در یک گروه مخالف نظام حداکثر حکم صادره بر اساس ماده ۲۸۸ برای او پنج سال حبس تعزیری خواهد بود و نه حکم اعدام.
تارنگار حقوق بشر در ایران پیش تر، مختصری از وضعیت این زندانی محکوم به اعدام را گزارش کرده بود.
شهرام احمدی ﺩﺭ ﻣﻬﺮﻣﺎﻩ ١٣٩١، ﺩﺭ ﺷﻌﺒﻪ ٢٨ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻪ ریاست ﻗﺎﺿﯽ ﻣﻘﻴﺴﻪ، ﺑﻪ ﺍﺗﻬﺎﻡ ﻣﺤﺎﺭﺑﻪ ﺑﻪ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻣﺤﻜﻮﻡ ﺷﺪ . این حکم در مرداد ماه ۱۳۹۴ از سوی دیوان عالی نقض و به شعبه صادر کننده رای ارجاع شد اما بار دیگر قاضی مقیسه حکم اعدام را صادر کرد و در آبان ماه ۱۳۹۴، حکم وی در دیوان عالی کشور مورد تأیید قرار گرفت.
پدر شهرام احمدی در رابطه با اتهام وی می گوید: او نه عضو هیچ گروه و حزبی بوده، نه دست به اسلحه برده و نه هیچ فعالیتی که مصداق محاربه باشد انجام داده، او فقط به خاطر تبلیغات مذهبی دستگیر شده است.
لازم به ذکر است این زندانی عقیدتی در زمان بازداشت از سوی ماموران امنیتی مورد اصابت گلوله قرار گرفت طی عمل جراحی یک کلیه و مقداری از روده اش را از دست داد. وی هم اکنون به دلیل ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻛﻠﻴﻪ ﻭ ﺭﻭﺩﻩ در وضعیت نامساعد جسمانی به سر می برد.
گفتنی است که در طول بازجوییها جهت انجام اعتراف تلویزیونی او را تحت «شکنجه»، از جمله استفاده از «شوکر الکتریکی» قرار داده اند.
لازم به یاد آوری است که برادر او، بهرام احمدی هم که در زمان بازداشت تنها ۱۷ سال داشته، به اتهامی مشابه در تاریخ هفتم دی ماه سال ۱۳۹۱، بدون رعایت تشریفات قانونی و بدون اطلاع خانواده در زندان قزلحصار اعدام شد.
۱۳۹۵-۰۴-۰۳
نگاهی به زندگی فریبا کمال آبادی؛ رنج یک شهروند بهایی
فریبا کمالآبادی از اعضای “جمع یاران ایران” (مدیران جامعه بهایی) دو بار در سال ۸۴ دستگیر شد و بار سوم از سال ۸۷ دستگیر و به ۲۰ سال حبس محکوم گردید. این شهروند بهایی با تقلیل حکم به ۱۰ سال، نهمین سال حبس خود را در بند زنان زندان اوین میگذراند. گزارش پیشرو به شرح وضعیت خانم کمالآبادی و رنجهای وی از جوانی تاکنون پرداخته است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از فعالان حقوق بشر، فریبا کمالآبادی در سال ۱۳۴۱ در شهر تهران در یک خانواده بهایی متولد شد. دوران کودکی، نوجوانی و ابتدای جوانی را در شهرهای زیراب، قائمشهر و ساری در استان مازندران گذرانید.
در سال ۱۳۵۹ دوره دبیرستان را به پایان رسانید اما با وقوع انقلاب فرهنگی به دانشگاه راه نیافت، از همان سال تاکنون هزاران جوان ایرانی بهایی از تحصیل در دانشگاه های کشورشان محروم شدند.
پدرش دکتر ولی کمالآبادی در سال ۶۰ همانند هزاران ایرانی بهایی دیگر پس از ۳۰ سال خدمت صادقانه از کار اخراج شد و در سال ۶۳ مانند صدها بهایی دیگر زندانی و مورد شکنجه قرار گرفت.
خانم کمالآبادی در سال ۶۱ ازدواج کرد و در تهران سکنی گزید و سال بعد با خانواده به مازندران برگشت و در شهرهای بابل، بابلسر و قائمشهر زندگی کرد.
ثمره ازدواج این شهروند بهایی ۳ فرزند بود. در سال ۶۲ به دستور دادستان کل وقت، آقای دری نجف آبادی، کلیه تشکیلات بهایی در ایران رسما تعطیل شد. در حالی که قبل از آن ۳ دوره از اعضای محفل ملی ایران (مدیران ملی جامعه بهایی) یا مفقود الاثر گشته بودند و یا به قتل رسیده بودند. این دستگیریها و قتلها شامل بسیاری از اعضای محافل شهرستانها (مدیران محلی) نیز شده بود. ازجمله دستگیری پدر فریبا اسدی به دلیل عضویت وی در محفل روحانی ساری بود.
به همت گروه ۳ نفره موسوم به “یاران ایران” که با توافق مسئولان حکومتی برای انجام امور بهائیان ایران تشکیل شده بود، موسسه عالی مطالعاتی به صورت مکاتباتی در سال ۶۶ راه اندازی شد تا امکان تحصیلات عالی برای جوانان بهایی محروم از تحصیل را فراهم نماید.
خانم کمالآبادی در سال ۶۷ با وجود دو کودک خردسال وارد این موسسه شد و در سال ۷۱ با ارائه پایان نامهای تحت عنوان “امر بهایی و حکمت متعالیه با تاکید بر اصالت وجود و حرکت جوهری” دوره لیسانس را در رشته مطالعات بهایی به پایان رسانید. وی همزمان با تحصیل به تدریس دروس ادبیات، فلسفه و صرفونحو عربی به جوانان دیگر مشغول بود.
در سال ۷۴ پس از تاسیس دوره فوق لیسانس در رشته روانشناسی تربیتی وارد این دوره گردید و با ارائه پایان نامهای تحت عنوان “سیر روح از سائق تا عقل نظری” در سال ۷۷ به اخذ درجه کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی تربیتی نائل شد و پس از آن در همین مؤسسه به تدریس دروس “اصول آموزش و پرورش”، “روان شناسی رشد”، ” برنامه ریزی آموزشی”، ” مدیریت آموزشی”، ” روان شناسی یادگیری” و ” آموزش تفکر منطقی” پرداخت.
سه فرزند این شهروند بهایی همانند مادرشان از تحصیل در دانشگاههای ایران محروم شدند. فرزند اولش پس از اتمام دوره لیسانس در موسسه علمی آزاد، در انگلستان دکترای علوم سیاسی گرفت. فرزند دومش نیز پس از اتمام دوره لیسانس در موسسه علمی آزاد، در انگلستان فوق لیسانس روان شناسی بالینی گرفت و فرزند سومش که هنگام دستگیری خانم کمالآبادی در سال ۸۷، تنها ۱۳ سال داشت و اکنون دانشجوی مهندسی عمران در موسسه علمی آزاد است.
فریبا کمالآبادی به همراه خانواده در سال ۱۳۸۰ در تهران ساکن شد. از همان سال تا سال ۸۴ در موسسه ملی تربیت و موسسه آموزشی که عهده دار امور تربیتی کودکان و جوانان بهایی در ایران بود، عضو شد و در سال ۸۵ به عضویت جمع “یاران ایران (مدیران جامعه بهایی)” در آمد. او دو بار در سال ۸۴ دستگیر شد.
کمالآبادی برای بار سوم در سال ۸۷ دستگیر شد. این زندانی بهائی پس از تحمل بیش از ۱۱۴ روز سلول انفرادی و ۲۷ ماه نگه داشته شدن در وضعیت بازداشت موقت به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. این حکم در مرحله تجدید نظر تحت عنوان اتهامی “راه اندازی و گسترش تشکیلات غیرقانونی جامعه بهایی و اجتماع و تبانی” به ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش یافت.
خانم کمال آبادی پس از تحمل ۸ سال از ایام محکومیت خود برای نخستین بار در اردیبهشتماه سال جاری امکان استفاده از مرخصی را یافت که حاشیه ها و جنجالهایی در پی ملاقات خانم فائزه هاشمی با او حاصل شد.
او که در بند زنان زندان اوین نگهداری میشود، در زندان نیز به تدریس مشغول است و رشته های روان شناسی، جامعه شناسی و فلسفه و تاریخ را برای زندانیان علاقمند تدریس مینماید.
۱۳۹۵-۰۳-۳۰
مخالفت دادستانی با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران
دادستانی تهران با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی که هم اکنون تحت درمان در خارج از زندان به سر می برد، مخالفت کرد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، دادستانی تهران با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی که از تاریخ ۱۷ خردادماه به مرخصی اعزام شده بود، مخالفت به عمل آورد. این درحالی است که این نوکیش مسیحی از بیماری نارسایی قلبی رنج می برد و نیازمند رسیدگی پزشکی در خارج از زندان میباشد.
مسئولین. قضایی همچنین اعلام داشته اند که وی یک هفته نیز غیبت دارد که جریمه آن را نیز باید بپردازد.
یک منبع نزدیک به خانواده نقاش زرگران در مصاحبه با فعالان حقوق بشر اعلام داشته است: “روز شنبه مادر مریم به دادستانی رفته است اما با تمدید مرخصی وی مخالفت کردند. به او گفتند دختر شما یک هفته غیبت دارد و بایستی امروز خود را به زندان معرفی کند.”
مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی، پس از ۱۱ روز اعتصاب غذا، روز دوشنبه ۱۷ خردادماه با قرار وثیقه ۱۰۰ میلیونی به مرخصی درمانی اعزام گشت.
لازم به ذکر است شرایط نامناسب زندان و فشارهای وارد بر وی این بیماری را تشدید کرده است.
مریم نقاش زرگران، ۳۵ ساله، در اوایل زمستان سال ۱۳۹۱ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» توسط نیروی انتظامی احضار و به مدت سه روز در بازداشت موقت در بازداشتگاه پلیس امنیت مستقر در خیابان وزراء نگهداری میشود. همزمان با بازداشت وی نیروهای امنیتی به منزل وی یورش برده و بعد از تفتیش منزل، وسایل شخصی و کتابهای مربوط به دین مسیحیت را ضبط میکنند. وی پس از انتقال به زندان اوین به مدت ۱۹ روز مورد بازجویی قرار میگیرد و سپس با تودیع وثیقه آزاد میشود.
خانم نقاش زرگران در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» به چهار سال حبس تعزیری محکوم و حکم صادره عیناً توسط دادگاه تجدیدنظر تائید میشود. وی از تاریخ ۲۴ تیرماه سال ۹۲ در بند نسوان زندان اوین در حال سپری کردن حکم میباشد.
۱۳۹۵-۰۳-۲۶
نگهداری کیوان پاکزادان، شهروند بهایی، در انفرادی زندان اوین
کیوان پاکزادان با گذشت ۱۱روز از زمان بازداشت، هم چنان در بند انفرادی زندان اوین نگهداری می شود.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، کیوان پاکزادان، شهروند بهایی که صبح روز چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ماه از سوی مأموران امنیتی در تهران بازداشت شد، همچنان تحت بازجویی در بند انفرادی زندان اوین به سر می برد.
لازم به ذکر است مسئولین زندان اوین پس از گذشت یک هفته از بازداشت به وی اجازه تماس تلفنی با خانواده را داده اند.
گفتنی است که مأموران امنیتی ضمن بازداشت این شهروند بهایی وسایل شخصی وی را نیز ثبت و ضبط کرده اند.
از دلایل بازداشت و اتهام این شهروند بهایی تا زمان انتشار این خبر اطلاعی در دست نیست.
۱۳۹۵-۰۳-۲۳
مادر مریم نقاش زرگران: دلیل اعتصاب او فقط مرخصی نبود، ما درخواست آزادی او را داریم
مادر مریم(نسیم) نقاش زرگران، نوکیش مسیحی که در اعتراض به وضعیتش از روز ششم خرداد ماه دست به اعتصاب غذا زد به کمپین بین اللملی حقوق بشر در ایران گفت فرزندش روز ۱۷ خرداد ماه برای پنج روز به مرخصی آمده است. مادر این زندانی به کمپین گفت:«اگرچه خوشحالم به فرزند مرخصی داده اند اما دلیل اعتصاب او مرخصی نبوده. ما خواستار آزادی او هستیم. مریم طبق قانون یک سوم حکمش را گذارنده و شامل حال آزادی مشروط می شود. این چند روز مرخصی نباید باعث شود که مسوولان درخواستهای او را نادیده بگیرند ما هنوز نمی دانیم بر اساس کدام مستنداتی او به چهار سال حبس محکوم شد.»
زهرا پور نوحی لنگرودی، مادر این زندانی به کمپین گفت: «مریم می گوید او تا سه روز پس از عید فطر صبر می کند و اگر تا آن زمان آزادش نکردند دوباره دست به اعتصاب خواهد زد.»
مریم نقاش زرگران، معلم موسیقی کودکان و نوکیش مسیحی از اسفند ماه ۱۳۸۹ به تناوب از سوی ماموران پلیس امنیت مورد بازجویی قرار گرفته است به گفته مادر این زندانی، بازجویی های او تنها در دفتر پلیس امنیت تهران انجام نمی گرفته بلکه با دخترش برای پرسش و پاسخ در “کافی شاپ های تهران” قرار می گذاشته اند. بازجویی های او درباره فعالیت های او در کلیساهای خانگی یا جذب مسلمانان به مذهب مسیحیت بوده است.
خانم زرگران نهایتا در ۱۵ آبان ماه ۱۳۹۱ بازداشت و روانه بازداشتگاه وزرا شد و پس از پنج روز در تاریخ ۲۰ آبان ماه به زندان اوین منتقل شد و در آذر ماه همان اسال با قرار وثیقه تا اعلام رای دادگاه آزاد شد. یکی از مستندات اتهام او همکاری با به سعید عابدینی، کشیش مسیحی و ایرانی– آمریکایی تبار بوده که پس از هشت سال زندان به همراه دو زندانی ایرانی– آمریکایی دیگر روز ۲۶ دی ماه ۱۳۹۴ آزاد و به آمریکا بازگشت. به گفته مادر خانم زرگران پیش از بازداشت، مریم در یافتن زمینی برای تاسیس پرورشگاه در شمال ایران به آقای عابدینی کمک می کرده است.
خانم زرگران از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به دو اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد و ۲۴ تیرماه ۱۳۹۲ برای اجرای حکم خود به زندان اوین فراخوانده شد. او از آن زمان تاکنون در بند نسوان زندان اوین به سر می برد. خانم زرگران پیش از این برای درمان بیماریهایش دو بار دیگر و هر بار برای چند روز به مرخصی آمده است.
مادر این زندانی با اشاره به اینکه هنوز به سوال های پرونده فرزندش پاسخی داده نشده به کمپین گفت: «درخواست های دخترم نباید با چند روز مرخصی فراموش شود. او به دو اتهام به چهار سال حبس محکوم شد در حالیکه در پرونده اش برای اثبات آنها مستنداتی وجود نداشت. گفتند او در بابلسر همراه با ۲۰ زن دیگر تبلیغ مذهب مسیحیت می کرده اما هیچ کس را نشان ندادند که از طریق مریم مسیحی شده باشد. قاضی مقیسه در زمان دادگاه به شوخی به همکارش گفته چیکار کنم حاجی؟ به نظرت چند سال براش بنویسم؟ پنج سال خوبه ؟ همکارش گفته نه بابا، جوانه ، گناه داره. بعد قاضی مقیسه گفته پس براش چهار سال می نویسم. آخر یک قاضی می تواند اینطور و با این شوخی ها حکم بدهد مگر نباید بر اساس قانون حکم و مستندات قانونی حکم صادر شود.»
خانم پور نوحی لنگرودی با اشاره به بیماری ها و نیاز به درمان فوری فرزندش به کمپین گفت: «مریم را فردا به بیمارستان برای درمان خواهیم برد. او بیماریهایی دارد که در روزهای اعتصاب غذایش تشدید شده و حتی من الان نمی دانم باید چه غذاهایی به او بدهم که حالش بدتر نشود. او مبتلا به بیماری قلب، گوش و دیسک کمر و آرتوروز گردن و دست است. بیماری قلبی را قبل از زندان داشته، در سال ۱۳۸۴عمل جراحی قلب داشت و پزشکان به او گفته بودند مطلقا باید از فضای استرس زا دور باشد. اما بیماری گوش، دیسک و آرتورز گردن و دست محصول زندان است.»
مادر مریم زرگران گفت: «یکسال پیش پزشک زندان گفت باید برای آرتورز گردن مریم بستری شود و برای دستش باید حداقل پنج جلسه فیزیوتراپی شود اما تا حالا این اتفاق نیفتاده است. در روزهایی هم که در اعتصاب بوده هر روز او را به بهداری می بردند تا فشارش را بگیرند اما مریم می گوید دستگاه فشار خون بهداری خراب است. مریم می گوید دستگاه فشار خون بهداری عدد متفاوتی را نسبت به دستگاه فشار خونی که یکی از زندانیان در داخل بند دارد نشان می داده ، یک روز مریم که بهداری می رود همان دستگاه را با خودش می برد و به دکتر می گوید با این هم فشارم را امتحان کن. بعد که دکتر می بیند هر دو دستگاه عددهای متفاوتی را نشان می دهند، به مریم می گوید هر وقت دیگر می آیی این دستگاه را با خودت بیار. اما مساله این است که حتی به چنین چیزهای کوچکی توجه نمی شود و ممکن است همین جواب های اشتباه فشار خون جان یک زندانی را به خطر بیاندازد.»
خانم پور نوحی لنگرودی در ادامه گفت: «بیش از یکسال پیش یک نماینده از وزارت اطلاعات دو بار به ملاقات دخترم در زندان اوین رفته و به او گفته است که اتهام او تبلیغ علیه نظام باید باشد و اتهام اجتماع و تبانی جز پرونده او نمی شود. به دخترم پیشنهاد داده که تقاضای اعاده دادرسی بدهد. دخترم با این حرف ها بسیار امیدوار شد و چندین بار ما اعاده دادرسی داد اما تا کنون هیچ جوابی نگرفتیم. در روزهای اعتصاب غذا برای چندمین بار برای پرس و جو به دایره اجرای احکام رفتم که به من گفتند که اصلا این تقاضا در پرونده اش نیست. یعنی مریم این تقاضا را نوشته اما به دلیل نامشخصی در پرونده نبوده است. در روزهای اعتصاب غذا در ملاقات با مریم خواستم که او دوباره درخواست اعاده دادرسی را بنویسد. حالا که دوباره پیگیری کردم دادیار اجرای احکام گفت بالاخره تقاضا به دستش رسیده است. من واقعا تقاضای آزادی دخترم را دارم.»
۱۳۹۵-۰۳-۱۹
بی خبری از وضعیت مریم نقاش زرگران در دهمین روز از اعتصاب غذا
مریم نقاش زرگران هم اکنون در دهمین روز از اعتصاب غذا و محروم از تماس با خانواده، در بند نسوان زندان اوین نگهداری می شود.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، خانواده مریم نقاش زرگران از وضعیت جسمانی این نوکیش مسیحی در بند در دهمین روز اعتصاب غذا بیخبر می باشند و تا کنون موفق به تماس و کسب اطلاع از وضعیت جسمانی وی نشده اند.
مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی در حالی وارد دهمین از اعتصاب غذای خود میشود که هفته گذشته در اثر ضعف جسمانی به بیمارستان خارج از زندان منتقلشده بود؛ اما مسئولین زندان اوین هیچگونه توجهی به خواستهای این زندانی عقیدتی ندارند.
لازم به ذکر است وی از بیماری نارسایی قلبی رنج میبرد که شرایط نامناسب زندان و فشارهای وارد بر وی این بیماری را تشدید کرده است.
مریم نقاش زرگران، ۳۵ ساله، در اوایل زمستان سال ۱۳۹۱ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» توسط نیروی انتظامی احضار و به مدت سه روز در بازداشت موقت در بازداشتگاه پلیس امنیت مستقر در خیابان وزراء نگهداری میشود. همزمان با بازداشت وی نیروهای امنیتی به منزل وی یورش برده و بعد از تفتیش منزل، وسایل شخصی و کتابهای مربوط به دین مسیحیت را ضبط میکنند. وی پس از انتقال به زندان اوین به مدت ۱۹ روز مورد بازجویی قرار میگیرد و سپس با تودیع وثیقه آزاد میشود.
خانم نقاش زرگران در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» به چهار سال حبس تعزیری محکوم و حکم صادره عیناً توسط دادگاه تجدیدنظر تائید میشود. وی از تاریخ ۲۴ تیرماه سال ۹۲ در بند نسوان زندان اوین در حال سپری کردن حکم میباشد.
۱۳۹۵-۰۳-۱۶
ابراهیم فیروزی نوکیش مسیحی در زندان رجاییشهر کرج؛ یک سال در انتظار دادگاه تجدید نظر برای حکم پنج ساله خود
یک منبع مطلع به کمپین بین المللی حقوق بشردرایران گفت که ابراهیم فیروزی، نوکیش مسیحی زندانی، با گذشت یک سال از صدور حکم بدوی، همچنان در زندان رجایی شهر بلاتکلیف است و نتیجه دادگاه تجدیدنظر مشخص نشده است. به گفته این منبع مسئولین زندان رجایی شهر کرج از تحویل گرفتن کتاب های مذهبی او نیز خودداری می کنند.
این منبع مطلع به کمپین گفت: “ابراهیم فروردین ماه پارسال توسط (قاضی) مقیسه به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد و به این حکم هم اعتراض کرد، ولی با اینکه بیشتر از یک سال گذشته هنوز تکلیف حکم قطعی و تجدیدنظرخواهی اش مشخص نیست.”
این منبع گفت که مسئولان زندان رجایی شهر کرج برخلاف آئین نامه سازمان زندانها از تحویل گرفتن کتب مذهبی آقای فیروزی خودداری میکنند: ” بیشتراز یک سال است که مسئولین زندان از پذیرش کتابهای ابراهیم جلوگیری میکنند، با اینکه همه این کتابها در بیرون از زندان با هزینه خودش تهیه شده و همه کتابها هم قانونی و با مجوز وزارت ارشاد در ایران منتشر شده است ولی مشخص نیست به چه دلیل این کتابها را تحویل نمیگیرند.”
ماده ١۴٨ آئین نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور در این باره میگوید: “هنگام پذیرش محکوم، دین رسمی او در برگه پرسشنامه درج و به منظور تقویت و تحکیم مبانی دینی محکومان و اجرای آداب و مراسم دینی آنان با جلب کمک وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوسیله مسئولان مربوط در زندان (در محل) تسهیلات لازم به منظور انجام امور واجب مدهبی آنان فراهم میگردد.”
به گفته این منبع ابراهیم فیروزی، ۳۱ ساله، ساکن رباط کریم تا کنون سه بار به اتهام گرویدن به مسیحیت و برگزاری جلسات مذهبی بازداشت و محاکمه شده است.
او که به کار تراشکاری اشتغال داشت، پس از دو بار احضار از سوی نهادهای امنیتی، دی ماه ۱۳۸۸ بازداشت و به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد، به گفته منبع مطلع در بازجویی ها به او گفته بودند اگر اعلام کند مسلمان است، آزاد خواهد شد و در غیر این صورت محاکمه خواهد شد. ابراهیم فیروزی در این پرونده به دلیل گرویدن به مسیحیت و انجام فعالیت های تبلیغی به «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به مقدسات» متهم شد، او از اتهام توهین به مقدسات تبرئه شد ولی به اتهام تبلیغ علیه نظام، از سوی دادگاه انقلاب کرج به ۵ ماه حبس تعزیری و ۵ ماه حبس تعلیقی محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر تایید شد و در ۱۸ خرداد ۱۳۹۰ از زندان رجایی شهر کرج آزاد شد.
آقای فیروزی به دلیل «تلاش برای راه اندازی وبسایت آموزش الهیات مسیحی» در ۱۸ اسفند ۱۳۹۱ برای دومین بار بازداشت و راهی زندان اوین شد و پس از دو ماه با تودیع وثیقه آزاد شد. دادگاه انقلاب رباط کریم به ریاست قاضی بابایی او را به اتهام «تبلیغ علیه نظام» از طریق برگزاری کلاس های مذهبی به ۱ سال حبس تعزیری و ۲ سال تبعید به شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان محکوم کرد. در متن دادنامه درج شده بود که آقای فیروزی گفته است که مخالفتی با حکومت اسلامی ندارد. این حکم نیز در دادگاه تجدید نظر تایید شد.
آقای فیروزی در ۲۵ شهریور ۱۳۹۲ برای سومین بار بازداشت و به زندان رجایی شهر منتقل شد، به گفته منبع مطلع، او ۴ روز بدون تفهیم اتهام در زندان رجایی شهر نگهداری شده و سپس به بند ۲۴۰ زندان اوین انتقال یافت. به گفته این منبع بازجویی های وی در زندان اوین با «توهین و تفتیش عقاید» برای گرفتن اعتراف اجباری همراه بوده است. بازجویان همچنین به مسائلی پرداخته اند که آقای فیروزی قبلا برای آن بازجویی و محاکمه شده بود. در فروردین ۱۳۹۴ شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، ابراهیم فیروزی را به اتهام «تشکیل گروه به قصد بر هم زدن امنیت کشور» موضوع ماده ۴۹۸ قانون مجازات، به پنج سال حبس تعزیری محکوم کرد. به گفته نزدیکان آقای فیروزی، او در تمام مراحل دادرسی تشکیل گروه و یا هدف بر هم زدن امنیت کشور را رد کرده و بخشی از مستندات حکم صادر شده نیز فعالیت هایی بوده که آقای فیروزی قبلا برای آنها محاکمه و محکوم شده بود.
محاکمه و بازجویی مجدد خلاف اصل «ممنوعیت محاکمه دوباره» است که در حقوق ایران به عنوان «اعتبار امر مختومه» پذیرفته شده است. «ممنوعیت محاکمه دوبار» در بند ۷ ماده (۱۴) میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی تصریح شده و دولت ایران نیز در سال ۱۳۴۷ آن را امضاء کرده و در سال ۱۳۵۴ از تصویب مجلس گذرانده است. در بند ۷ ماده (۱۴) آمده است: “هیچ کس را نمیتوان برای جرمی که به علت اتهام آن به موجب حکم قطعی صادر طبق قانون آیین دادرسی کیفری هر کشوری محکوم یا تبرئه شده است مجدداً مورد تعقیب قرار داد.”
با گذشت بیش از یک سال از صدور حکم بدوی و علیرغم تجدیدنظرخواهی، هنوز رأی دادگاه تجدیدنظر ابلاغ نشده و این نوکیش مسیحی همچنان بر خلاف اصل تفکیک جرائم در زندان رجایی شهر کرج و همراه با مجرمین غیرعقیدتی نگهداری می شود.
۱۳۹۵-۰۳-۱۳
ویدیو: زمان پایان دادن به تبعیض علیه بهاییان در ایران فرا رسیده است
ویدیو: زمان پایان دادن به تبعیض علیه بهاییان در ایران فرا رسیده است
خرداد ۱۱, ۱۳۹۵
پس از دیدار دختر رییس جمهور اسبق با یک زندانی بهایی مقامات حکومتی موج جدیدی از حملات لفظی را آغاز کرده اند
۱۱ خرداد ۱۳۹۵—کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران و «سازمان تاثیر بر ایران» امروز با انتشار یک ویدیوی انیمیشن خواستار پایان دادن به تبعیض و نفرت پراکنی علیه اعضای آیین بهایی در تهران شدند.
برای تماشای ویدیو اینجا را کلیک کنید
این ویدیو به دنبال افزایش ترویج ادبیات ضدبهایی توسط رسانههای حکومتی ایران و روحانیون وابسته به نهادهای حکومتی، که پس از ملاقاتفائزه هاشمی، شخصیت برجسته سیاسی و دختر رییس جمهور اسبق ایران اکبر هاشمی رفسنجانی، و فریبا کمالآبادی، یک رهبر بهایی در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۵ صورت گرفته منتشر میشود. خانم کمالآبادی در زمان این ملاقات در یک مرخصی پنج روزه به سر میبرد.
هادی قائمی مدیر اجرایی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: “آزار و اذیت سازمان یافته بهاییان در ایران توسط یک جریان مستمر ادبیات نفرتپراکن از سوی روحانیون و رسانه های مرتبط با حکومت تغذیه میشود.” وی افزود: ” اقدام به اهریمن سازی بهاییان برای توجیه نقض حقوق بشر آنها انجام میشود .”
به گفته جامعه جهانی بهاییان، از زمان دیدار ۲۴ اردیبهشت ماه بین فائزه هاشمی و فریبا کمالآبادی، “تعداد بی سابقه ای از اظهارنظرات ضد بهایی در سراسر ایران وجود داشته که در رسانه های خبری رسمی و وبسایت های مورد حمایت حکومت منعکس شده اند.”
طبق گزارش جامعه جهانی بهاییان حداقل ۱۶۹ روحانی و مقام دولتی، شامل اعضاء سپاه پاسداران، قوه قضاییه و مجلس خبرگان علیه بهاییان اظهارات علنی ابراز نموده و این اعضای جامعه را “دشمن” خوانده و از دیگران خواسته اند تا “با آنها هیچ ارتباطی” نداشته باشند.
مانی مستوفی، مدیر سازمان تاثیر بر ایران گفت: “این بسیار نگران کننده است که بازوهای حکومت باعث تحریک نفرت علیه هر گروه اقلیتی بشوند.” وی افزود: “این نوع ادبیات رسمی به سیاستهای جاری آزار و اذیت و خشونت علیه بهاییان و سایر گروه های اقلیت ایران نزدیک است.”
انیمیشن جدید سازمان تاثیر بر ایران و کمپین داستان یک بهایی جوان است که بارها و بارها با الفاظ اهانت آمیز روبرو میشود که بخشهای از سخنرانیها و اظهارات پخش شده در رسانههای رسمی است و نشان میدهد چگونه گفتمان ضدبهایی به سیاست های متعصبانه حکومتی تبدیل می شود.
تصاویر خیرهکننده این انیمیشن در نتیجه همکاری بین نویسندگان کمپین و سازمان تاثیر برای ایران و همچنین هنرمندان برجسته ایرانی، از جمله نگارگر بینالمللی توکا نیستانی بوده است.
بهاییان یکی از اقلیتهای ایرانی هستند که طی چهار دهه گذشته با آزار و اذیت طاقت فرسایی مواجه بودهاند. در رسانه ها و گردهمایی های مذهبی حکومتی، آنها مرتبا غیراخلاقی، نجس، یک فرقه منحرف مذهبی، جاسوس، حامیان رژیم پادشاهی سابق، و عوامل خارجی نامیده میشوند. در قوانین ایران و در عمل، بهاییان برای اجرای آیین خود با محدودیت های شدیدی روبرو هستند. آنها به طور منظم از دسترسی به آموزش عالی و اشتغال عادی محرومند و مرتبا برای شرکت در جامعه مذهبی خود دستگیر شده اند.
فریبا کمال آبادی و شش رهبر دیگر بهاییان ایران در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۷ دستگیر شدند و برای اداره امور جامعه خود در سطح کشور هریک به ۲۰ سال زندان محکوم شدند. آنها به اتهامات “جاسوسی،” “تبلیغ علیه نظام،” و “سازماندهی و توسعه یک گروه غیرقانونی” محکوم شدند.
در سال ۱۳۸۷، سازمان ملل متحد بازداشت این هفت بهایی را غیرقانونی و نقض قوانین حقوق بشر خواند و سازمان ملل متحد بارها و بارها تبعیض سازمانیافته علیه بهاییان در ایران را محکوم کرده است.
فریبا کمالآبادی در زمان دیدار خانم هاشمی از وی در منزل خود، در اولین مرخصی خود پس از هشت سال زندان به سر می برد. وی پس از آن به زندان اوین بازگشت.
فائزه هاشمی که خود یک زندانی سیاسی سابق است، از زمان این ملاقات از سوی مقامات حکومتی به شدت تحت انتقاد قرار گرفته است و در دفاع از اقدامات خود در مصاحبهای با بخش فارسی شبکه یورونیوز در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ماه گفته است: “من دیدن خانم کمالآبادی رفتم به دلیل اینکه همبندی من بود و شش ماه با هم زندگی کردیم و بعد از هشت سال برای پنج روز مرخصی آمده و این دیدار خیلی چیز عادی و معمولی و مسئله پیشپاافتادهای است. حیوان که نیستیم. در زندگی در دورانهای مختلف یک چیزهایی وجود دارد که یک سری وظایف اخلاقی و انسانی را بر دوش آدم میگذارد و یکسری ارتباطاتی را برقرار میکند.”
فائزه هاشمی همچنین از زمانی که در زندان گذرانده به عنوان یک تجربه بسیار “گرانبها” یاد کرده است و افزوده است: “ما در ایران داریم ظلم میکنیم نه تنها به اینها که به خیلیها. منتهی میزان اینها از همه بالاتر است. و نباید این اتفاق بیفتد و ما باید رفتارهایمان را اصلاح بکنیم.”
هادی قائمی گفت: “ادبیات ضدبهایی حکومت با هدف به کارگرفتن ایرانیان معمولی در سیستم تبعیضآمیز خود انجام میشود اما بخش قابل توجهی از مردم از این حرفهای تبلیغاتی عبور میکنند و آنها را نادیده میگیرند.” وی افزود: “ما امیدواریم که این ویدیو، مانند اقدام ستودنی خانم فائزه هاشمی، افراد بیشتری را برای پیدا کردن راه هایی برای تبدیل ایران به جایی با تبعیض و تعصب کمتر تشویق کند.”
اشتراک در:
پستها (Atom)
تاخیر در اجرای قانون حجاب تکذیب شد؛ نماینده مجلس: حرفهایم قدیمی بود
۱۹ آذر ۱۴۰۳ ایران وایر در پی انتشار گزارشهایی مبنیبر تاخیر در اجرای قانون جنجالی «عفاف و حجاب»، «اسماعیل سیاوشی»، عضو کمیسیون فرهنگی مج...
-
جلسه ماهیانه نمایندگی نیدرزاکسن در تاریخ شنبه ۶ آپریل ۲۰۱۹ ساعت ۱۲:۱۵ به وقت اروپای مرکزی با حضور اعضاء نمایندگی و همچنین جمعی از فعالان ح...
-
January 22, 2019 – Reza Khandan and Farhad Meysami have both been sentenced to six years imprisonment in Iran and banned from leaving t...
-
امام جمعه اهلسنت زاهدان در نامه ای به حسن روحانی رئیس جمهور ایران با معرفی چند گزینه خواستار انتصاب آنها برای پست استانداری شد. به گزارش کمپ...