با درخواست آزادی مشروط نسرین حسنی، روزنامه نگار مخالفت شد

۹ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – با درخواست آزادی مشروط نسرین حسنی، روزنامه نگار مخالفت شد. خانم حسنی بدون رعایت اصل تفکیک جرایم دوران محکومیت یک سال و هفت ماه حبس خود را در زندان بجنورد سپری می‌کند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، با آزادی مشروط نسرین حسنی، روزنامه نگاری که بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در حال تحمل حبس در زندان بجنورد است، مخالفت شد. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این روزنامه نگار ضمن اعلام این خبر به هرانا گفت: “علاوه بر این، تجمیع دو پرونده او به تعویق افتاده و روند رسیدگی به آنها به شکلی غیرمتعارف طولانی شده است.” این منبع مطلع افزود: “وی که پیش‌تر به دلیل فشارهای نهادهای امنیتی بجنورد شغل خود را از دست داده بود، مادر یک پسر نوجوان است. خانم حسنی که پیش از بازداشت در شرایط مستأجری زندگی می‌کرد، اکنون در زندان به سر می‌برد و فرزندش با مشکلاتی مواجه شده است.” نسرین حسنی در تاریخ ۱۲ شهریورماه ۱۴۰۲، در شعبه پنجم بازپرسی دادسرای بجنورد تفهیم اتهام شده و سپس با تودیع وثیقه آزاد شد. این روزنامه نگار در تاریخ ۲۰ آبان ماه سال گذشته، توسط شعبه ۱۰۳ دادگاه کیفری دو شهرستان بجنورد از بابت اتهام نشر اکاذیب به هفت ماه حبس و از بابت عدم رعایت حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی به یک میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد. همچنین وی در آذرماه سال ۱۴۰۲ توسط شعبه اول دادگاه انقلاب بجنورد به ریاست حبیب الله پیرگزی از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی از طریق بارگذاری عکس و فیلم و پست در فضای مجازی” به یک سال حبس محکوم شد. چندی بعد، این حکم توسط شعبه دوم دادگاه تجدیدنظر استان خراسان شمالی عینا تایید شد. نسرین حسنی مورخ ۱۵ بهمن سال ۱۴۰۲، پس از مراجعه به شعبه دوم اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب بجنورد، جهت تحمل حبس بازداشت و به زندان بجنورد منتقل شد. لازم به ذکر است، اوایل تیر ماه سال جاری، هنگامی که وی در مرخصی بود، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به دلیل انتشار مطالبی در خصوص انتخابات ریاست جمهوری مورد بازجویی قرار گرفت و به زندان منتقل شد. خانم حسنی، روزنامه نگار و مدیر مسئول هفته نامه سیاحت شرق پیشتر در مهرماه سال ۱۴۰۱، جریان اعتراضات سراسری ، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود. وی نهایتا چندی بعد آزاد شده بود.

زینب جلالیان؛ «در برابر حکم اعدام همنوعان‌تان سکوت نکنید»

۱۰ بهمن هه نگاو

زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان یزد که هفدهمین سال از دوران حبس ابد خود را بدون دسترسی به حق تنها یک روز مرخصی و ملاقات حضوری با خانواده سپری می‌کند، با انتشار نامه‌ای نسبت به محکومیت پخشان عزیزی و وریشه مرادی واکنش نشان داده و نوشته است «من از همه زنان جهان، آزادگان دنیا، سازمان‌های حقوق بشری و هر کسی که هر کاری از دستش برمی‌آید، می‌خواهم حمایت خود را از محکومان به اعدام دریغ نکنند. در برابر حکم اعدام همنوعان‌تان سکوت نکنید.»

متن کامل نامه زینب جلالیان برای پخشان عزیزی و وریشه مرادی:

چگونه توانستی مهر مادری، محبت پدری و عشق به همنوع را نادیده بگیری؟

به‌ خاطر کدام مصلحت؟ تو وجدان و انسانیت خود را به چه فروختی؟ حق زیستن و نفس کشیدن دیگران را به چه قیمتی معامله کردی؟

به چه بهایی این همه آرزو را نابود می‌کنی؟ چگونه می‌توانی به این راحتی، جوانان سرزمین مادری‌ات را قربانی کنی؟ خودخواهی تو به جایی رسیده که تنها چیزی که تو را راضی می‌کند، حکم مرگ دیگران است.

تو که دستانت به خون دیگران آلوده است، بدان هیچ‌کس، حتی تو، صلاحیت گرفتن حق زندگی را از انسانی ندارد. چگونه توانستی وقتی قلم به دست گرفتی، احکام اعدام پخشان عزیزی، وریشه مرادی و برادران ما را صادر کنی؟ آیا جان آدمی این‌قدر برایت بی‌ارزش شده است؟ به کدام خطا؟ به کدام گناه؟ به استناد کدام حقوق بشر؟

ما را به قربانگاهی می‌فرستی که طناب نیمه ضخیمش از گیسوان بریده مادران قربانیانت بافته شده است. چه عاملی تو را به این وادی تاریک کشانده است؟ برایت اندوهگینم، برای تو که تمامی اصول انسانی را زیر پا گذاشته‌ای و همه پل‌های پشت سرت را ویران کرده‌ای. ای شکنجه‌گر و قاضی ناعادل!

با وجود تمام ظلم‌هایی که بر ما روا داشته‌ای، بدان که من به دنبال انتقام نخواهم بود. من از حق خود می‌گذرم و تو را می‌بخشم. این تفاوت من و توست.

وریشه گیان، پخشان گیان، دلم می‌گیرد…

دلم می‌گیرد وقتی به من می‌گویند که دیروز، شما قلم در دست گرفتید و علیه اعدام من و همرزمانم نوشتید، اما امروز خودتان محکوم به اعدام شده‌اید. دلم می‌گیرد در شهری که پاداش انسانیت یا ذلت است یا مرگ با حکم حکام.

دلم می‌گیرد از سرزمینی که حق آزادی، حق اندیشیدن و حق زیستن را از مردمانش دریغ می‌کنند. دلم می‌گیرد وقتی دیر به مادران‌مان زنگ می‌زنیم و با ناباوری می‌پرسند: «روله، تویی؟» چون سایه شوم اعدام بر سر شهر و دیارمان سایه افکنده است.

من با تمام وجود، حکم اعدام را محکوم می‌کنم. از همه زنان جهان، آزادگان دنیا، سازمان‌های حقوق بشری و هر کسی که هر کاری از دستش برمی‌آید، می‌خواهم حمایت خود را از محکومان به اعدام دریغ نکنند. در برابر حکم اعدام همنوعان‌تان سکوت نکنید.

اختصاصی؛ حذف ناهید کیانی با دستور سپاه، جرم: در آغوش کشیدن کیمیا

۹ بهمن ۱۴۰۳ ایران وایر

منابع «ایران‌وایر» در وزارت ورزش و جوانان گفته‌اند پروژه حذف «ناهید کیانی»، دختر نابغه تکواندوی ایران، به جرم عکس‌انداختن و در آغوش کشیدن «کیمیا علیزاده» در رقابت‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس از پاییز سال جاری در دستور کار وزارت ورزش و جوانان قرار گرفته بود. براساس اطلاعاتی که ایران‌وایر از منابع خود در وزارت ورزش و جوانان به‌دست آورده، سازمان اطلاعات سپاه در «دستورالعملی لازم‌الاجرا» از وزارت ورزش و جوانان خواسته، «مبینا نعمت‌زاده» دیگر دختر تکواندوکار نزدیک به حکومت، از این پس در رقابت‌های بین‌المللی جانشین خانم کیانی شود. منابع ایران‌وایر گفته‌اند «احمد دنیامالی»، وزیر ورزش و جوانان دولت «مسعود پزشکیان» در جلسه‌ای که مهرماه سال ۱۴۰۳ با مدیران حراست وزارت ورزش و فدراسیون تکواندو، «هادی ساعی»، رییس فدراسیون تکواندو و نماینده سپاه پاسداران در ساختمان وزارت ورزش داشته، برای چگونگی حذف ناهید کیانی و جانشین شدن ورزشکار حکومتی مورد نظر سپاه، به هادی ساعی برنامه شش ماهه داده است.

آخرین گزارش از وضعیت زنان زندانی در اوین؛ لیست اسامی و احکام

۱۰ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – این گزارش به بررسی جدیدترین فهرست و آخرین وضعیت ۷۷ زن زندانی سیاسی و امنیتی می‌پردازد که ۶۹ نفر از آن‌ها در حال حاضر در زندان اوین به سر می‌برند و ۸ نفر به مرخصی اعزام شده‌اند. قاضی ایمان افشاری، با صدور حکم برای دست‌کم ۳۳ نفر از این زندانیان، بیشترین نقش را در تعیین احکام آن‌ها داشته است. همچنین قاضی ابوالقاسم صلواتی مسئول صدور احکام دست‌کم ۱۷ نفر از این زنان بوده است. این دو قاضی، احکام اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی را نیز صادر کرده‌اند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۷۷ زندانی سیاسی و امنیتی زن در زندان اوین نگهداری می‌شوند. در زمان تنظیم این گزارش ۶۹ زندانی زن در بندهای عمومی قرنطینه بند زندان اوین نگهداری میشوند و ۸ زندانی این بند به نام های نرگس محمدی، سمانه نوروز مرادی، رضوانه احمدخان بیگی، بهاره هدایت، زهره صیادی، مهوش ثابت (شهریاری)، کیمیا بنی آدم و شبنم نعمت زاده در مرخصی بسر میبرند. از میان این افراد، ۱۱ نفر همچنان در وضعیت بلاتکلیف به سر می‌برند و دو نفر از آنها به اعدام محکوم شده‌اند. شایان ذکر است که دست‌کم ۳۳ حکم توسط قاضی ایمان افشاری، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، صادر شده است. همچنین قاضی  ابوالقاسم صلواتی، رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، دست‌کم ۱۷ زندانی در این بند را محاکمه کرده است. برخی دیگر از این زندانیان در دادگاه‌های مشهد، شهریار و سایر مراجع قضایی محاکمه شده‌اند. از قدیمی ترین زندانی در این بند میتوان به مریم حاجی حسینی اشاره کرد از اواخر سال ۱۳۹۸ به اتهام جاسوسی در این بند محبوس است. همچنین زندانیان نیز در این بند ساکن هستند که سن آنها بیش از ۶۰ سال است و علیرغم حال نامساعد جسمانی، از رسیدگی تخصصی پزشکی محروم مانده اند. کوچکترین زندانی این بند کیمیا بنی آدم است با ۲۰ سال سن که به تازگی به مرخصی اعزام شده است. گلرخ ایرایی، الهه فولادی، پخشان عزیزی، مریم یحیوی، مطهره گونه ای، ویدا ربانی، وریشه مرادی و زهرا صفایی، زندانیانی هستند که به دلایل نامعلومی از ملاقات با خانواده خود محروم اند. این گزارش، به معرفی اسامی و بررسی آخرین وضعیت پرونده ۷۰ زندانی می‌پردازد که با اتهامات سیاسی و امنیتی در بند زنان زنان اوین محبوس هستند؛

یک زن و جنین ۸ ماهه‌اش در کرمانشاه توسط بستگان همسرش به قتل رسیدند

۱۱ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – یک زن ۲۷ ساله و جنین هشت ماهه اش در ماهیدشت کرمانشاه توسط بستگان همسر این زن با سلاح گرم به قتل رسیدند. به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، یک زن و جنین او در کرمانشاه به قتل رسیدند. در این گزارش آمده است: یک زن ۲۷ ساله به نام گلناز که یک جنین هشت ماهه را باردار بوده، جهت مهمانی به منزل بستگان خود در شهر ماهیدشت از توابع شهرستان کرمانشاه رفته بود. این زن توسط بستگان همسرش با استفاده از سلاح گرم، مورد اصابت گلوله قرار گرفت. در پی این تیراندازی، جنین هشت ماهه او کشته شد و خود این زن پس از آنکه به مدت ۲۱ روز در کما بود، در نهایت جان خود را از دست داد. بر اساس این گزارش، تعدادی از افراد دخیل در این واقعه توسط نیروهای انتظامی استان کرمانشاه شناسایی و جهت بازجویی احضار شدند و سپس متهمان بازداشت و به مراجع قضایی تحویل شده اند. در عین حال، برخی منابع محلی مدعی اند که یکی از افراد دخیل در وقوع این قتل که خواهر شوهر مقتول بوده، دستگیر شده است، اما یک زن دیگر از بستگان نزدیک که متهم است نقش اصلی را داشته، متواری است. در این گزارش به جزئیات و انگیزه های رقم خوردن این واقعه اشاره‌ای نشده است

محرومیت از درمان راحله راحمی پور، فعال مدنی کهنسال در زندان اوین ادامه دارد

۸ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – راحله راحمی‌پور، فعال مدنی ۷۲ ساله که از بیماری‌های متعددی از جمله تومور مغزی و تالاسمی مینور رنج می‌برد، کماکان با شرایط جسمی نامناسب در زندان اوین نگهداری می‌شود. این در حالی است که با وجود تایید پزشکی قانونی در خصوص وخامت وضعیت جسمانی او و تاکید بر نیاز فوری به درمان در خارج از زندان، وی همچنان از اعزام به مراکز درمانی یا برخورداری از آزادی مشروط محروم مانده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، راحله راحمی پور، فعال مدنی ۷۲ ساله کماکان از رسیدگی تخصصی پزشکی محروم مانده است. راحله راحمی‌پور به دلیل کهولت سن از بیماری قلبی رنج می‌برد و به بیماری‌های متعددی از جمله تومور مغزی با وضعیت وخیم و نگران‌ کننده، فشار خون، دیابت، درد مفاصل و آب مروارید مبتلا است. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده او در گفت‌وگو با هرانا اعلام کرده است که او گاه به قدری دچار ضعف و بی‌حالی می‌شود که هم‌بندی‌هایش نگران وقوع اتفاقی ناگوار برای وی هستند. لازم به ذکر است پیش‌تر، پزشکی قانونی عدم تحمل کیفر این زندانی را تایید کرده و هشدار داده بود که هرگونه محیط پرتنش می‌تواند وضعیت سلامتی او را وخیم‌تر کند. همچنین تاکید شده بود که وی نیازمند درمان فوری و تخصصی در خارج از زندان است. با این حال، همچنان از رسیدگی پزشکی مناسب و اعزام به مراکز درمانی محروم مانده است. پیش‌تر یک منبع مطلع به هرانا گفته بود که همراهی خانم راحمی‌پور با سایر زندانیان در اعتراضات داخل بند، عاملی شده تا مسئولان از رسیدگی به حقوق قانونی او خودداری کنند. دادستانی صراحتا به او اعلام کرده است که به دلیل مشارکت او در اعتراضات داخل بند، هیچ اقدامی برای پیگیری پرونده یا درمان وی صورت نخواهد گرفت. این در حالی است که خانم راحمی‌پور تنها خواستار حقوق قانونی خود، از جمله اعزام به مراکز درمانی و اجرای توصیه‌های پزشکی قانونی است. اواسط شهریورماه سال جاری، دادستانی به دلیل حضور او در تحصن و همراهی با همبندیهایش، با ارسال پرونده وی به کمیسیون پزشکی مخالفت کرده است. این فعال مدنی در تاریخ ۲۱ آبان ۹۸ به همراه ژیلا کرم زاده مکوندی توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند ۲ الف زندان اوین منتقل شد. چندی بعد خانم راحمی پور موقتا از زندان آزاد شد. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات وی از بابت “اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام” در تاریخ ۲۷ خردادماه سال ۹۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود. وی در نهایتا توسط دادگاه مذکور به شش سال حبس محکوم شد. خانم راحمی پور اواخر آبان ماه ۱۴۰۲، پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان اوین منتقل شد.

 

اصفهان؛ شراره روحانی و فرخ عنایتی‌پور، زوج بهایی به حبس محکوم شدند

۸ بهمن ۱۴۰۳ هه نگاو

شراره روحانی و فرخ عنایتی‌پور، زوج بهایی ساکن شهر اصفهان توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران در مجموع به تحمل شش سال و ٦ ماه زندان تعزیری محکوم شدند. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، اخیرا شراره روحانی، شهروند بهایی ساکن اصفهان توسط شعبه ١ دادگاه انقلاب این شهر به ریاست محمدرضا توکلی، به اتهام “دعوت مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر” به ۵ سال حبس و به اتهام “تبلیغ علیه حکومت” به ١ سال حبس محکوم کرده است. این دادگاه همچنین، فرخ عنایتی‌پور، همسر شراره روحانی را بابت اتهام انتسابی “تبلیغ علیه حکومت” به تحمل شش ماه حبس تعزیری محکوم کرده است. مصادیق اتهامات انتسابی به این زوج بهایی “مطالب منتشرشده در فضای مجازی” و همینطور “محتوای استخراج‌شده از تلفن همراه” گزارش شده است. شراره روحانی، مهر ماه ١٤٠٢، در منزل شخصی خود واقع در اصفهان بازداشت و پس از یک ماه، در نهایت با قرار وثیقه سه میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد. فرخ عنایتی‌پور، نیز به صورت همزمان احضار و با قرار وثیقه یک میلیارد تومانی آزاد شده بود.

پرونده سازی در زندان؛ فاطمه سپهری و محمدحسین سپهری تفهیم اتهام شدند

۹ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – روز گذشته، فاطمه سپهری و محمدحسین سپهری، زندانیان سیاسی محبوس در زندان وکیل آباد مشهد در خصوص پرونده ای که اخیرا علیه آنها تشکیل شده است، تفهیم اتهام شدند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه ۸ بهمن ۱۴۰۳، محمدحسین سپهری و فاطمه سپهری تفهیم اتهام شدند. علی سپهری، برادر این زندانیان سیاسی با انتشار مطلبی در این خصوص اعلام کرد که محمدحسین سپهری و فاطمه سپهری توسط شعبه ۹۰۵ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب مشهد در خصوص اتهامات توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام مورد تفهیم اتهام قرار گرفتند و آخرین دفاع از آنها اخذ شده است. به گفته علی سپهری، نگارش نامه ای که اخیرا توسط این زندانیان سیاسی منتشر شده، از مصادیق اتهامات مطروحه عنوان شده است. فاطمه سپهری در شهریور ۱۴۰۱ و محمدحسین سپهری در مهرماه ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان منتقل شدند. خانم سپهری پیشتر به اتهام “همکاری با دول متخاصم” به ده سال حبس، “اجتماع و تبانی” به پنج سال حبس، “توهین به رهبری” به دو سال حبس و “تبلیغ علیه نظام” به یک سال حبس محکوم شده بود. این احکام توسط دادگاه تجدیدنظر تأیید شد و بر اساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ده سال حبس برای او قابل اجراست. همچنین در بهمن ۱۴۰۱، دادگاه کیفری مشهد او را به اتهام “نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی” به یک سال حبس تعزیری و پرداخت ۲۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم کرد. همچنین خانم سپهری در خردادماه امسال در پرونده ای مشترک با برادرانش محمدحسین سپهری و حسین سپهری، به ۱۸ سال و شش ماه حبس محکوم شد. در این پرونده محمدحسین سپهری نیز به هشت سال زندان محکوم شد. خانم سپهری یکی از امضاکنندگان نامه درخواست استعفای آیت‌الله علی خامنه‌ای است و به همین دلیل در مرحله بدوی توسط شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در تجدیدنظر به سه سال و شش ماه کاهش یافت و اوایل سال ۱۳۹۹ به مدت پنج سال و به صورت مشروط تعلیق از زندان آزاد شد. گفتنی است اواخر آبان سال گذشته حکم اخراج محمدحسین سپهری توسط اداره آموزش و پرورش صادر و در زندان وکیل آباد مشهد به وی ابلاغ شد. در مهرماه امسال شعبه ۲۵ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری، حکم اخراج او را تایید کرد. آقای سپهری پیش از این نیز به واسطه فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است.

با درخواست آزادی مشروط نسرین حسنی، روزنامه نگار مخالفت شد

۹ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – با درخواست آزادی مشروط نسرین حسنی، روزنامه نگار مخالفت شد. خانم حسنی بدون رعایت اصل تفکیک جرایم دوران محکومیت یک سال و هفت ماه حبس خود را در زندان بجنورد سپری می‌کند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، با آزادی مشروط نسرین حسنی، روزنامه نگاری که بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در حال تحمل حبس در زندان بجنورد است، مخالفت شد. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این روزنامه نگار ضمن اعلام این خبر به هرانا گفت: “علاوه بر این، تجمیع دو پرونده او به تعویق افتاده و روند رسیدگی به آنها به شکلی غیرمتعارف طولانی شده است.” این منبع مطلع افزود: “وی که پیش‌تر به دلیل فشارهای نهادهای امنیتی بجنورد شغل خود را از دست داده بود، مادر یک پسر نوجوان است. خانم حسنی که پیش از بازداشت در شرایط مستأجری زندگی می‌کرد، اکنون در زندان به سر می‌برد و فرزندش با مشکلاتی مواجه شده است.” نسرین حسنی در تاریخ ۱۲ شهریورماه ۱۴۰۲، در شعبه پنجم بازپرسی دادسرای بجنورد تفهیم اتهام شده و سپس با تودیع وثیقه آزاد شد. این روزنامه نگار در تاریخ ۲۰ آبان ماه سال گذشته، توسط شعبه ۱۰۳ دادگاه کیفری دو شهرستان بجنورد از بابت اتهام نشر اکاذیب به هفت ماه حبس و از بابت عدم رعایت حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی به یک میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد. همچنین وی در آذرماه سال ۱۴۰۲ توسط شعبه اول دادگاه انقلاب بجنورد به ریاست حبیب الله پیرگزی از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی از طریق بارگذاری عکس و فیلم و پست در فضای مجازی” به یک سال حبس محکوم شد. چندی بعد، این حکم توسط شعبه دوم دادگاه تجدیدنظر استان خراسان شمالی عینا تایید شد. نسرین حسنی مورخ ۱۵ بهمن سال ۱۴۰۲، پس از مراجعه به شعبه دوم اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب بجنورد، جهت تحمل حبس بازداشت و به زندان بجنورد منتقل شد. لازم به ذکر است، اوایل تیر ماه سال جاری، هنگامی که وی در مرخصی بود، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به دلیل انتشار مطالبی در خصوص انتخابات ریاست جمهوری مورد بازجویی قرار گرفت و به زندان منتقل شد. خانم حسنی، روزنامه نگار و مدیر مسئول هفته نامه سیاحت شرق پیشتر در مهرماه سال ۱۴۰۱، جریان اعتراضات سراسری ، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود. وی نهایتا چندی بعد آزاد شده بود.

زینب جلالیان؛ «در برابر حکم اعدام همنوعان‌تان سکوت نکنید»

۱۰ بهمن هه نگاو

زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان یزد که هفدهمین سال از دوران حبس ابد خود را بدون دسترسی به حق تنها یک روز مرخصی و ملاقات حضوری با خانواده سپری می‌کند، با انتشار نامه‌ای نسبت به محکومیت پخشان عزیزی و وریشه مرادی واکنش نشان داده و نوشته است «من از همه زنان جهان، آزادگان دنیا، سازمان‌های حقوق بشری و هر کسی که هر کاری از دستش برمی‌آید، می‌خواهم حمایت خود را از محکومان به اعدام دریغ نکنند. در برابر حکم اعدام همنوعان‌تان سکوت نکنید.»

متن کامل نامه زینب جلالیان برای پخشان عزیزی و وریشه مرادی:

چگونه توانستی مهر مادری، محبت پدری و عشق به همنوع را نادیده بگیری؟

به‌ خاطر کدام مصلحت؟ تو وجدان و انسانیت خود را به چه فروختی؟ حق زیستن و نفس کشیدن دیگران را به چه قیمتی معامله کردی؟

به چه بهایی این همه آرزو را نابود می‌کنی؟ چگونه می‌توانی به این راحتی، جوانان سرزمین مادری‌ات را قربانی کنی؟ خودخواهی تو به جایی رسیده که تنها چیزی که تو را راضی می‌کند، حکم مرگ دیگران است.

تو که دستانت به خون دیگران آلوده است، بدان هیچ‌کس، حتی تو، صلاحیت گرفتن حق زندگی را از انسانی ندارد. چگونه توانستی وقتی قلم به دست گرفتی، احکام اعدام پخشان عزیزی، وریشه مرادی و برادران ما را صادر کنی؟ آیا جان آدمی این‌قدر برایت بی‌ارزش شده است؟ به کدام خطا؟ به کدام گناه؟ به استناد کدام حقوق بشر؟

ما را به قربانگاهی می‌فرستی که طناب نیمه ضخیمش از گیسوان بریده مادران قربانیانت بافته شده است. چه عاملی تو را به این وادی تاریک کشانده است؟ برایت اندوهگینم، برای تو که تمامی اصول انسانی را زیر پا گذاشته‌ای و همه پل‌های پشت سرت را ویران کرده‌ای. ای شکنجه‌گر و قاضی ناعادل!

با وجود تمام ظلم‌هایی که بر ما روا داشته‌ای، بدان که من به دنبال انتقام نخواهم بود. من از حق خود می‌گذرم و تو را می‌بخشم. این تفاوت من و توست.

وریشه گیان، پخشان گیان، دلم می‌گیرد…

دلم می‌گیرد وقتی به من می‌گویند که دیروز، شما قلم در دست گرفتید و علیه اعدام من و همرزمانم نوشتید، اما امروز خودتان محکوم به اعدام شده‌اید. دلم می‌گیرد در شهری که پاداش انسانیت یا ذلت است یا مرگ با حکم حکام.

دلم می‌گیرد از سرزمینی که حق آزادی، حق اندیشیدن و حق زیستن را از مردمانش دریغ می‌کنند. دلم می‌گیرد وقتی دیر به مادران‌مان زنگ می‌زنیم و با ناباوری می‌پرسند: «روله، تویی؟» چون سایه شوم اعدام بر سر شهر و دیارمان سایه افکنده است.

من با تمام وجود، حکم اعدام را محکوم می‌کنم. از همه زنان جهان، آزادگان دنیا، سازمان‌های حقوق بشری و هر کسی که هر کاری از دستش برمی‌آید، می‌خواهم حمایت خود را از محکومان به اعدام دریغ نکنند. در برابر حکم اعدام همنوعان‌تان سکوت نکنید.

اصفهان؛ شراره روحانی و فرخ عنایتی‌پور، زوج بهایی به حبس محکوم شدند

۸ بهمن ۱۴۰۳ هه نگاو

شراره روحانی و فرخ عنایتی‌پور، زوج بهایی ساکن شهر اصفهان توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران در مجموع به تحمل شش سال و ٦ ماه زندان تعزیری محکوم شدند. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، اخیرا شراره روحانی، شهروند بهایی ساکن اصفهان توسط شعبه ١ دادگاه انقلاب این شهر به ریاست محمدرضا توکلی، به اتهام “دعوت مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر” به ۵ سال حبس و به اتهام “تبلیغ علیه حکومت” به ١ سال حبس محکوم کرده است. این دادگاه همچنین، فرخ عنایتی‌پور، همسر شراره روحانی را بابت اتهام انتسابی “تبلیغ علیه حکومت” به تحمل شش ماه حبس تعزیری محکوم کرده است. مصادیق اتهامات انتسابی به این زوج بهایی “مطالب منتشرشده در فضای مجازی” و همینطور “محتوای استخراج‌شده از تلفن همراه” گزارش شده است. شراره روحانی، مهر ماه ١٤٠٢، در منزل شخصی خود واقع در اصفهان بازداشت و پس از یک ماه، در نهایت با قرار وثیقه سه میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد. فرخ عنایتی‌پور، نیز به صورت همزمان احضار و با قرار وثیقه یک میلیارد تومانی آزاد شده بود.

اصفهان؛ شراره روحانی و فرخ عنایتی‌پور، زوج بهایی به حبس محکوم شدند

۸ بهمن ۱۴۰۳ هه نگاو

شراره روحانی و فرخ عنایتی‌پور، زوج بهایی ساکن شهر اصفهان توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران در مجموع به تحمل شش سال و ٦ ماه زندان تعزیری محکوم شدند. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، اخیرا شراره روحانی، شهروند بهایی ساکن اصفهان توسط شعبه ١ دادگاه انقلاب این شهر به ریاست محمدرضا توکلی، به اتهام “دعوت مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر” به ۵ سال حبس و به اتهام “تبلیغ علیه حکومت” به ١ سال حبس محکوم کرده است. این دادگاه همچنین، فرخ عنایتی‌پور، همسر شراره روحانی را بابت اتهام انتسابی “تبلیغ علیه حکومت” به تحمل شش ماه حبس تعزیری محکوم کرده است. مصادیق اتهامات انتسابی به این زوج بهایی “مطالب منتشرشده در فضای مجازی” و همینطور “محتوای استخراج‌شده از تلفن همراه” گزارش شده است. شراره روحانی، مهر ماه ١٤٠٢، در منزل شخصی خود واقع در اصفهان بازداشت و پس از یک ماه، در نهایت با قرار وثیقه سه میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد. فرخ عنایتی‌پور، نیز به صورت همزمان احضار و با قرار وثیقه یک میلیارد تومانی آزاد شده بود.

قتل کانی عبداللهی، دختر هفده ساله پیرانشهری توسط پدرش با انگیزه ناموسی

۷ بهمن ۱۴۰۳ هه نگاو

یک دختر ۱۷ ساله اهل پیرانشهر با هویت کانی عبداللهی توسط پدرش بوسیله‌ی سلاح سرد به قتل رسید. انگیزه‌ی قاتل از به قتل رساندن این دختر نوجوان “انگیزه ناموسی” و “رابطه‌ی دوستی او با یک پسر” گزارش شده است. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، عصر روز شنبه ۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ (۲۵ ژانویه ۲۰۲۵)، کانی عبداللهی، ۱۷ ساله و اهل روستای “ماشکان” از توابع شهرستان پیرانشهر، توسط پدر خود با ضربات متعدد چاقو بشدت مجروح شده و پس از انتقال به بیمارستان این شهر جان خود را از دست داد. به گفته‌ی منابع آگاه، پدر این کودک اکنون تحت بازداشت می‌باشد و انگیزه‌ی وی از ارتکاب جرم داشتن رابطه‌ی عاطفی کانی با یک پسر بوده است. طبق ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس مرتکب قتل عمد شود و شاکی نداشته یا شاکی داشته ولی از قصاص گذشت کرده باشد یا بهر علت قصاص نشود در صورتی که اقدام وی موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران گردد دادگاه مرتکب را به حبس از سه تا ده سال محکوم می‌نماید. این ماده موجب شده است که در موارد ارتکاب قتل ناموسی توسط پدر، برادر و شوهر؛ قاتل از مجازات مصون بماند.

بلاتکلیفی معصومه عسگری در زندان اوین ادامه دارد

۵ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – معصومه (عسکری) عسگری، متهم سیاسی ۵۵ ساله، نزدیک به شش ماه است که در زندان اوین بلاتکلیف مانده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، معصومه (عسکری) عسگری کماکان در بازداشت به سر می‌برد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، بیش از ۱۸۰ روز است که از بازداشت خانم عسگری می‌گذرد. او با اتهاماتی همچون تبلیغ در قالب همکاری با گروه‌های ضد نظام و عضویت در گروه‌های مخالف نظام مواجه شده است. با این حال، پرونده قضایی او در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری همچنان در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارد و تاکنون زمانی برای رسیدگی به اتهاماتش تعیین نشده است. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این متهم سیاسی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “خانم عسگری در زندان با وضعیت روحی نامساعدی مواجه است و خانواده او پرونده پزشکی وی را به دادگاه مذکور ارائه کرده‌اند.” معصومه (عسکری) عسگری در مردادماه سال جاری، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شد. او نهایتاً پس از دو ماه بازجویی در یکی از سلول‌های انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در تاریخ ۴ مهرماه، به بند زنان این زندان منتقل شده است. پیشتر یک منبع مطلع به هرانا گفته بود: “مدارک پزشکی وی که در اختیار مقامات قضایی و بهداری زندان قرار گرفته، نشان‌دهنده ابتلای او به اختلال دوقطبی و عدم ثبات روانی است.” معصومه (عسکری) عسگری، ۵۵ ساله، معلم بازنشسته و تنها سرپرست پسر ۲۰ ساله اش است که پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است.

تداوم بازداشت و بلاتکلیفی ۶ زن تبعه خارجی در قرنطینه زندان اوین

۵ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – هاجر زابلی، برناگل عبدالله واو به همراه فرزندانش عایشه رضایی واو و خدیجه رضایی واو، زهرا ظفر و اسلام بنی حسنی، اتباع کشورهای اردن، افغانستان، تاجیکستان و هندوستان، که بیش از ۱۲۰ روز پیش به زندان اوین منتقل شده‌اند، کماکان در قرنطینه بند زنان این زندان در بلاتکلیفی به سر می‌برند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شش زن از اتباع کشورهای اردن، افغانستان، تاجیکستان و هندوستان کماکان به‌ صورت بلاتکلیف در قرنطینه بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شوند. هاجر زابلی، تبعه کشور افغانستان، برناگل عبدالله واو به همراه فرزندانش عایشه و خدیجه رضایی واو، ۱۸ و ۲۰ ساله، تبعه کشور تاجیکستان، زهرا ظفر، تبعه کشور هندوستان و اسلام بنی حسنی، تبعه کشور اردن به همراه ۱۰ متهم امنیتی مرد که با آنها نسبت خانوادگی دارند، در یک پرونده مشترک اوایل آذرماه، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی محاکمه شدند. با این حال تاکنون حکمی برای این افراد صادر نشده است. از اتهامات مطروحه علیه این افراد اطلاعی در دست نیست و مسئولین مربوطه و نهادهای متولی نیز تاکنون هیچ اطلاع رسانی در مورد بازداشت و پرونده آنها نکرده اند.یک منبع مطلع از وضعیت این شش زن ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “این افراد از امکانات اولیه مانند برقراری تماس تلفنی با خانواده و خرید از فروشگاه زندان به دلیل عدم صدور کارت بانکی محروم هستند. کنار اتاق آنها یک حیاط کوچک مربعی شکل وجود دارد که ورودی بند زنان است. گاهی اوقات درِ اتاق آن‌ها باز می‌شود تا بتوانند به این حیاط بروند که به‌نوعی به‌عنوان فضای هواخوری برایشان در نظر گرفته شده است.” هم اکنون این افراد، در اتاقی کوچک با حدود ۱۲ متر مساحت و سه تخت خواب، به همراه نسیمه اسلام زهی، دیگر متهم امنیتی سنی مذهب و نوزاد ۹ ماهه او نگهداری می‌شوند. این افراد در تاریخ ۴ مهرماه سال جاری، با پوشش برقع به بند زنان زندان اوین منتقل شدند. تا لحظه تنظیم این گزارش، از هویت و محل نگهداری ۱۰متهم دیگر این پرونده اطلاعی حاصل نشده است. هرانا همچنان در حال بررسی جزئیات مربوط به پرونده این افراد است.

پدر مهسا امینی به «تبلیغ علیه نظام» جمهوری اسلامی متهم شد

۵ بهمن ۱۴۰۳ صدای آمریکا

امجد امینی، پدر مهسا (ژینا) امینی، روز جمعه پنجم بهمن اعلام کرد دستگاه قضایی جمهوری اسلامی او را به دلیل اعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی به «تبلیغ علیه نظام» متهم کرده است. آقای امینی با انتشار متنی در حساب رسمی اینستاگرام خود گفت که در ابتدا به بهانه «نشر اکاذیب» احضار و تفهیم اتهام اما در نهایت به «تبلیغ علیه نظام» متهم شده است. پدر مهسا امینی در ادامه گفت روز ۲۴ دی با مهلت پنج روزه به شعبه اول بازپرسی دادسرای سقز احضار شده و او روز شنبه ٢٩ دی در بازپرسی حضور یافته است. آقای امینی که زندگی خود و همسرش، مژگان افتخاری، پس از کشته‌شدن مهسا را «مرگ تدریجی» توصیف کرد، افزود که شاکی این پرونده نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی بوده است. او در ادامه افزود که تنها ۴۸ ساعت بعد، برگه دیگری به او ابلاغ شد که در آن قرار منع تعقیب در ارتباط با اتهام «نشر اکاذیب» اعلام شد. آقای امینی گفت در این برگه جدید به اتهام «تبلیغ علیه نظام که نه در احضاریه بود و نه بازپرس به من تفهیم اتهام کرده بود، مجرم هستم و قرار جلبم به دادرسی صادر شده است.» پدر مهسا امینی می‌گوید فردای آن روز دو پیام دیگر دریافت کرده که بر اساس آن در دادگاه‌های کیفری و انقلاب پرونده دارد. او تصریح کرد که تشکیل این پرونده‌ها «به دنبال استوری بود که برای پخشان عزیزی گذاشته بودم.» امجد امینی خروجی «تبلیغ علیه نظام» از نظام قضایی جمهوری اسلامی به رغم ذکر اتهام «نشر اکاذیب» در احضاریه و گفته‌های بازپرس را «تخلف بزرگ» توصیف کرد. صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی و دیگر زندانی سیاسی کُرد، وریشه مرادی، با اعتراض شدید فعالان سیاسی و مدنی ایرانی و همچنین جامعه بین‌المللی مواجه شده است. علاوه بر این، شهرهای کردنشین و بازار سنندج در روزهای اخیر در پاسخ به فراخوان احزاب کرد برای اعتراض به صدور احکام اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی، از بازکردن مغازه‌های خود خودداری کرده و دست به اعتصاب زدند. خانم عزیزی روز دوم مرداد سال جاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ایمان افشاری با اتهام «بغی، از طریق عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به اعدام و چهار سال زندان محکوم شده بود. او در تابستان سال گذشته به دست نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران در تهران بازداشت شده بود. گروهی از کارشناسان سازمان ملل متحد نیز در بیانیه‌ای در روز سه‌شنبه ۲۵ دی نگرانی عمیق خود را از تایید حکم اعدام پخشان عزیزی از سوی دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی ایران ابراز داشتند. به گزارش وب‌سایت شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، آنها نوشتند: «اتهامات علیه خانم پخشان عزیزی در حد جدی‌ترین جرایم که طبق قوانین بین‌المللی برای صدور حکم اعدام لازم است، نیست» و تاکید کردند که «حکم اعدام وی نقض جدی قوانین بین‌المللی حقوق بشر محسوب می‌شود.» ایالات متحده، ده‌ها تشکل حقوق بشری، زندانیان سیاسی، سازمان عفو بین‌الملل و گروهی از کارشناسان سازمان ملل متحد از جمله معترضان به این حکم به شمار می‌روند. کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد در سال ۱۴۰۱ منجر به اعتراضات سراسری گسترده در ایران شذ. حکومت ایران در جریان اعترضات صدها نفر را با شلیک گلوله به قتل رساند و هزاران نفر را بازداشت و زندانی کرد.

گزارش صوتی جلسه ویژه کمیته دفاع از حقوق زنان در تاریخ ۲۸ دسامبر ۲۰۲۴

جلسه ویژه کمیته دفاع از حقوق از زنان مورخ ۲۸ دسامبر ۲۰۲۴ در ساعت ۱۵:۰۰ به وقت اروپای مرکزی در فضای مجازی کلاب هاوس با مدیریت خانم پروین محمدی افقا ، سخنران اول: آقای فرجود تقی‌پور با موضوع “گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق زنان در ایران در آذر ماه ۱۴۰۳” ، سخنران دوم: آقای امیر پالوانه با موضوع” روز جهانی همبستگی بشر” و بحث آزاد با موضوع “حقمان را فراموش نکنیم(فساد در دولت) ” برگزار گردید. همکارانی که مارا در برگزاری این جلسه یاری کردند عبارتند از: مسئول جلسه : خانم پروین محمدی افقا ، منشی جلسه: خانم معصومه کریمی، ضبط صدا و تدوین: خانم حدیث خوب‌رفتار. علاقمندان می توانند گزارش صوتی جلسه فوق را از طریق فایل های صوتی زیر شنوا باشند.

شروع جلسه: خانم پروین محمدی افقا

آقای فرجود تقی پور: گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق زنان در آذر ماه ۱۴۰۳

آقای امیر پالوانه: روز جهانی همبستگی بشر

بحث آزاد: حقمان را فراموش نکنیم (فساد در دولت)

گزارش صوتی و تصویری جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ ۱۲ ژانویه ۲۰۲۵

گزارش صوتی و تصویری جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ یکشنبه ۱۲ ژانویه ۲۰۲۵
جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ یکشنبه ۱۲ ژانویه ۲۰۲۵ ساعت ۱۵:۰۰ بوقت اروپای مرکزی با حضور جمعی از فعالان حقوق بشر و دیگر مهمانان از طریق فضای مجازی زووم، یوتیوب، اپلیکیشن کانون با مدیریت نسرین جهانی گلشیخ برگزار گردید. سخنرانان عبارتند از: ۱) شروع جلسه: نسرین جهانی گلشیخ، ۲) سلمان قربانی: بررسی هدف هفتم از اهداف هفده گانه سند ۲۰۳۰ یونسکو و مقایسه آن با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۳) حدیث خوب رفتار: اعدام در ایران، ۴) نزهت رشید خانی: اعتراض مردم در عاشورا سال ۸۸، ۵) بحث آزاد : حقمان را فراموش نکنیم “کودکی در ایران”، با مشارکت: بهاره مسگری، امیر پالوانه، سلمان قربانی، منوچهر شفایی، مرضیه علیکرمی، فرجود تقی پور، مازیار پرویزی. علاقمندان می‌توانند گزارش‌های صوتی جلسه فوق را از طریق فایل‌های صوتی زیر شنوا باشند و همچنین گزارش تصویری جلسه را در کانال یوتیوب بشریت از طریق لینک زیر تماشاگر باشند:

 

شروع جلسه: نسرین جهانی گلشیخ

سلمان قربانی: بررسی هدف هفتم از اهداف هفده گانه سند ۲۰۳۰ یونسکو و مقایسه آن با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

حدیث خوب رفتار: اعدام در ایران

نزهت رشید خانی: اعتراض مردم در عاشورا سال ۸۸

گزارش صوتی و تصویری جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ یکشنبه ۱۲ ژانویه ۲۰۲۵

 

تداوم بازداشت و بلاتکلیفی ۶ زن تبعه خارجی در قرنطینه زندان اوین

۵ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – هاجر زابلی، برناگل عبدالله واو به همراه فرزندانش عایشه رضایی واو و خدیجه رضایی واو، زهرا ظفر و اسلام بنی حسنی، اتباع کشورهای اردن، افغانستان، تاجیکستان و هندوستان، که بیش از ۱۲۰ روز پیش به زندان اوین منتقل شده‌اند، کماکان در قرنطینه بند زنان این زندان در بلاتکلیفی به سر می‌برند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شش زن از اتباع کشورهای اردن، افغانستان، تاجیکستان و هندوستان کماکان به‌ صورت بلاتکلیف در قرنطینه بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شوند. هاجر زابلی، تبعه کشور افغانستان، برناگل عبدالله واو به همراه فرزندانش عایشه و خدیجه رضایی واو، ۱۸ و ۲۰ ساله، تبعه کشور تاجیکستان، زهرا ظفر، تبعه کشور هندوستان و اسلام بنی حسنی، تبعه کشور اردن به همراه ۱۰ متهم امنیتی مرد که با آنها نسبت خانوادگی دارند، در یک پرونده مشترک اوایل آذرماه، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی محاکمه شدند. با این حال تاکنون حکمی برای این افراد صادر نشده است. از اتهامات مطروحه علیه این افراد اطلاعی در دست نیست و مسئولین مربوطه و نهادهای متولی نیز تاکنون هیچ اطلاع رسانی در مورد بازداشت و پرونده آنها نکرده اند.یک منبع مطلع از وضعیت این شش زن ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “این افراد از امکانات اولیه مانند برقراری تماس تلفنی با خانواده و خرید از فروشگاه زندان به دلیل عدم صدور کارت بانکی محروم هستند. کنار اتاق آنها یک حیاط کوچک مربعی شکل وجود دارد که ورودی بند زنان است. گاهی اوقات درِ اتاق آن‌ها باز می‌شود تا بتوانند به این حیاط بروند که به‌نوعی به‌عنوان فضای هواخوری برایشان در نظر گرفته شده است.” هم اکنون این افراد، در اتاقی کوچک با حدود ۱۲ متر مساحت و سه تخت خواب، به همراه نسیمه اسلام زهی، دیگر متهم امنیتی سنی مذهب و نوزاد ۹ ماهه او نگهداری می‌شوند. این افراد در تاریخ ۴ مهرماه سال جاری، با پوشش برقع به بند زنان زندان اوین منتقل شدند. تا لحظه تنظیم این گزارش، از هویت و محل نگهداری ۱۰متهم دیگر این پرونده اطلاعی حاصل نشده است. هرانا همچنان در حال بررسی جزئیات مربوط به پرونده این افراد است.

پدر مهسا امینی به «تبلیغ علیه نظام» جمهوری اسلامی متهم شد

۵ بهمن ۱۴۰۳ صدای آمریکا

امجد امینی، پدر مهسا (ژینا) امینی، روز جمعه پنجم بهمن اعلام کرد دستگاه قضایی جمهوری اسلامی او را به دلیل اعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی به «تبلیغ علیه نظام» متهم کرده است. آقای امینی با انتشار متنی در حساب رسمی اینستاگرام خود گفت که در ابتدا به بهانه «نشر اکاذیب» احضار و تفهیم اتهام اما در نهایت به «تبلیغ علیه نظام» متهم شده است. پدر مهسا امینی در ادامه گفت روز ۲۴ دی با مهلت پنج روزه به شعبه اول بازپرسی دادسرای سقز احضار شده و او روز شنبه ٢٩ دی در بازپرسی حضور یافته است. آقای امینی که زندگی خود و همسرش، مژگان افتخاری، پس از کشته‌شدن مهسا را «مرگ تدریجی» توصیف کرد، افزود که شاکی این پرونده نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی بوده است. او در ادامه افزود که تنها ۴۸ ساعت بعد، برگه دیگری به او ابلاغ شد که در آن قرار منع تعقیب در ارتباط با اتهام «نشر اکاذیب» اعلام شد. آقای امینی گفت در این برگه جدید به اتهام «تبلیغ علیه نظام که نه در احضاریه بود و نه بازپرس به من تفهیم اتهام کرده بود، مجرم هستم و قرار جلبم به دادرسی صادر شده است.» پدر مهسا امینی می‌گوید فردای آن روز دو پیام دیگر دریافت کرده که بر اساس آن در دادگاه‌های کیفری و انقلاب پرونده دارد. او تصریح کرد که تشکیل این پرونده‌ها «به دنبال استوری بود که برای پخشان عزیزی گذاشته بودم.» امجد امینی خروجی «تبلیغ علیه نظام» از نظام قضایی جمهوری اسلامی به رغم ذکر اتهام «نشر اکاذیب» در احضاریه و گفته‌های بازپرس را «تخلف بزرگ» توصیف کرد. صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی و دیگر زندانی سیاسی کُرد، وریشه مرادی، با اعتراض شدید فعالان سیاسی و مدنی ایرانی و همچنین جامعه بین‌المللی مواجه شده است. علاوه بر این، شهرهای کردنشین و بازار سنندج در روزهای اخیر در پاسخ به فراخوان احزاب کرد برای اعتراض به صدور احکام اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی، از بازکردن مغازه‌های خود خودداری کرده و دست به اعتصاب زدند. خانم عزیزی روز دوم مرداد سال جاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ایمان افشاری با اتهام «بغی، از طریق عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به اعدام و چهار سال زندان محکوم شده بود. او در تابستان سال گذشته به دست نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران در تهران بازداشت شده بود. گروهی از کارشناسان سازمان ملل متحد نیز در بیانیه‌ای در روز سه‌شنبه ۲۵ دی نگرانی عمیق خود را از تایید حکم اعدام پخشان عزیزی از سوی دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی ایران ابراز داشتند. به گزارش وب‌سایت شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، آنها نوشتند: «اتهامات علیه خانم پخشان عزیزی در حد جدی‌ترین جرایم که طبق قوانین بین‌المللی برای صدور حکم اعدام لازم است، نیست» و تاکید کردند که «حکم اعدام وی نقض جدی قوانین بین‌المللی حقوق بشر محسوب می‌شود.» ایالات متحده، ده‌ها تشکل حقوق بشری، زندانیان سیاسی، سازمان عفو بین‌الملل و گروهی از کارشناسان سازمان ملل متحد از جمله معترضان به این حکم به شمار می‌روند. کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد در سال ۱۴۰۱ منجر به اعتراضات سراسری گسترده در ایران شذ. حکومت ایران در جریان اعترضات صدها نفر را با شلیک گلوله به قتل رساند و هزاران نفر را بازداشت و زندانی کرد.

بلاتکلیفی نیره بهنود در زندان اوین به چهار ماه رسید

۴ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – نیره بهنود، متهم سیاسی چهار ماه است که بازداشت شده و به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شود. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نیره بهنود کماکان در بازداشت بسر میبرد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، خانم بهنود چهار ماه است که بازداشت شده و در بند زنان زندان اوین نگهداری میشود. او با اتهاماتی از جمله تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام مواجه است. با این حال، پرونده قضایی او همچنان در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارد و تاکنون دادگاهی برای رسیدگی به اتهاماتش نیز تشکیل نشده است. نیره بهنود اوایل مهرماه سال جاری، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شد. این متهم سیاسی نهایتا پس از حدود یک ماه بازجویی در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در تاریخ ۳۰ مهرماه، به بند زنان این زندان منتقل شد.

یکی از وکلای پخشان عزیزی: اجرای حکم اعدام موقتا متوقف شد

۳ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – مازیار طاطائی‌ وکیل دادگستری اعلام کرد که دیوان عالی کشور با توقف حکم پخشان عزیزی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، موافقت کرده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اجرای حکم پخشان عزیزی متوقف شد. مازیار طاطائی‌ وکیل دادگستری با انتشار مطلبی در این خصوص عنوان کرد که در مراجعه به دیوان عالی کشور جهت پیگیری درخواست اعاده دادرسی پخشان عزیزی، شعبه رسیدگی کننده به اعاده دادرسی، با درخواست توقف اجرای حکم در اجرای تبصره ماده ۴۷۸ قانون آئین دادرسی موافقت کرده است. چندی پیش امیر رئیسیان، وکیل پخشان عزیزی، از تایید حکم اعدام موکلش در دیوان عالی کشور خبر داد و اعلام کرد که شعبه ۳۹ دیوانعالی کشور بدون توجه به ایرادات متعدد پرونده، حکم اعدام را تایید کرده است. خانم عزیزی در تاریخ ۲ مردادماه، توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام بغی از طریق عضویت در جمعیت های معارض کشور به اعدام و چهار سال حبس محکوم شد. پخشان عزیزی به همراه پدر ۶۷ ساله‌اش عزیز عزیزی، که مبتلا به سرطان لنفاوی است، خواهرش پرشنگ، ۴۹ ساله و همسر خواهرش حسین عباسی، ۴۹ ساله در تاریخ ۱۳ مردادماه ۱۴۰۲، در تهران بازداشت شدند. بازداشت آنها توسط حدود بیست مامور مسلح و پس از متوقف کردن خودروی در حال حرکت‌شان انجام شد. ماموران امنیتی پس از بازرسی و تفتیش افراد، آنها را به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل کردند. خانم عزیزی در اعتراض به بازداشت خانواده‌اش در ابتدا دست به اعتصاب غذا زد و پس از آنکه مطلع شد خانواده‌اش پس از دو هفته انفرادی با قرار وثیقه آزاد شده‌اند، به اعتصاب خود پایان داد. این زندانی پس از سه ماه و سه هفته نگهداری در سلول انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، نهایتا در تاریخ ۱۹ آذرماه به بند زنان زندان اوین منتقل شد. چندی بعد اوایل مردادماه سال جاری، عزیز عزیزی، پرشنگ عزیزی و حسین عباسی در یک پرونده مشترک با پخشان عزیزی، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام “مساعدت مجرم برای فرار از محاکمه و محکومیت” هر کدام به یک سال حبس محکوم شدند. حکم صادره در تاریخ ۵ مهرماه، توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید و درخواست فرجام‌خواهی نیز به دیوان عالی کشور ارسال شد. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده خانم عزیزی در خصوص سوابق او به هرانا گفت: “پخشان هیچ گونه عضویتی در گروه ها و دسته ها را ندارد. او به عنوان مددکار به مدت ۱۰ سال در کمپ‌های آوارگان روژاوا فعالیت می‌کرد و حوزه کاری او ژنولوژی بوده است. گروه هایی که پخشان در کنار آنان به کار مددکاری مشغول بود در حال جنگ با داعش بودند که جمهوری اسلامی و سپاه قدس نیز خود در حال جنگ با آن بود و عملا هیچ نبرد مستقیمی بین گروه های نزدیک به پخشان با نیروهای جمهوری اسلامی وجود نداشته و این امر در پرونده او کاملا مشهود است.” خانم عزیزی اواخر مهرماه سال جاری، در پی اعتراض زندانیان بند زنان اوین پس از اطلاع از اجرای حکم اعدام رضا رسایی و درگیری گارد زندان با آنها، پرونده جدیدی علیه خانم محمدی و چند زندانی دیگر گشوده شد. او توسط دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس تهران به ریاست قاضی ابوالفضل عامری شهرابی از بابت اتهام درگیری با مامور و تمرد به شش ماه حبس محکوم شد. وی همچنین در اواخر مرداد ماه سال جاری با پرونده‌ای جدید در شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین مواجه و به «آشوب در زندان» متهم شد. این اتهام در ارتباط با برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ به وی انتساب داده شده است. پخشان عزیزی، اهل مهاباد، پیش از این نیز سابقه بازداشت و برخوردهای قضایی را داشته است. در سال ۱۳۸۸ وی به اتهام فعالیت سیاسی بازداشت و پس از چهار ماه با تودیع وثیقه آزاد شده بود.

دادگاه تجدیدنظر ۱۰ فعال آذربایجانی و یک وکیل را به مجموع ۸۱ سال حبس محکوم کرد

۱ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر تهران احکام ۱۰ متهم سیاسی، شامل فعالان ترک آذربایجانی و یک وکیل دادگستری را تأیید کرد. در مرحله بدوی دادگاه انقلاب آن‌ها را به مجموع ۸۱ سال حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم کرده بود. براین اساس؛ آیاز سیف‌خواه به ۱۴ سال؛ آراز امان زین‌آباد و باقر حاجی‌زاده مزرعه، هر یک ۱۳ سال؛ کرم مردانه مستملی بیگلو به ۱۱ سال؛ طاهر نقوی (وکیل دادگستری) و مرتضی پروین هر یک ۶ سال؛ سالار طاهرافشار، سعید مینایی قشلاق و فاطمه آتش خیاوی هر یک ۵ سال؛ و حسن ابراهیمی به ۳ سال زندان محکوم شدند. اتهام‌های آن‌ها «جاسوسی»، «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» عنوان شد. برخی نیز به مجازات‌های تکمیلی مانند ممنوعیت خروج از کشور و محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شدند. آن‌ها بهمن ۱۴۰۲ در شهرهای مختلف بازداشت شده بودند.

۷۲ زن زندانی سیاسی در زندان اوین، فریادی برای آزادی

۱ بهمن ۱۴۰۳ کانون حقوق بشر ایران 

زندان زنان اوین واقع در زندان اوین یکی از زندان‌های ایران است که در شمال غربی تهران، در نزدیکی منطقه اوین واقع شده است. این زندان به‌طور خاص برای نگهداری زنان زندانی سیاسی طراحی شده که قدمت آن به دهه شصت برمی‌گردد.

در بند زنان زندان اوین بیش از ۱۰ زندانی سیاسی بیشتر از ۶۰ سال سن دارند و سن تعدادی از آنها بیش از ۷۰ سال است. خانم راحله راحمی پور از خانواده‌های دادخواه که اکنون به همین اتهام زندانی است ۷۲ سال سن دارد.

شماری از این زندانیان از بیماری‌های سخت و لاعلاج همچون ام اس، سرطان، تومور مغزی و دیابت رنج می‌برند و از رسیدگی‌های پزشکی و درمانی ضروری محروم هستند.

در بین این زنان زندانی وریشه مرادی و پخشان عزیزی محکوم به اعدام هستند و فروغ تقی پور و مرضیه فارسی به ۱۵ سال حبس و هفت نفر دیگر به ۱۰ سال حبس محکوم شده اند.

تعدادی از زنان زندانی از جمله فاطمه (حوری) ضیایی آزاد، آذر کوروندی موسی زاده، زهرا صفایی و مولود صفایی از زندانیان سیاسی دهه شصت هستند و دو تن از آنان بنام‌های آذر کوروندی موسی زاده و زهرا صفایی از شاهدان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ می‌باشند.

اکثر زنان زندانی سیاسی مادر هستند و برخی از آنان همچون خانم شیوا اسماعیلی و زهرا صفایی همراه با فرزندانشان بازداشت و به حبس محکوم شده و اکنون دوران محکومیت خود را سپری می‌کنند.

علاوه بر این ۷ زن زندانی اهل سنت شامل یک شهروند افغانستان، دو شهروند تاجیکستان، یک شهروند هندوستان و یک شهروند اردنی به صورت کاملا ایزوله و در شرایط بسیار سخت و دردناکی در این بند نگهداری می‌شوند. دو تن از این زنان فرزندان خود را در زندان به دنیا آورده و از کمترین امکانات غذایی، بهداشتی و درمانی و همچنین حداقل‌های ضروری برای نوزادان و کودکان محروم هستند. آنان حتی از امکان ملاقات با خانواده‌های خود محرومند.

جمعی از زندانیان سیاسی زن در بند زنان زندان اوین از شرکت کنندگان در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بوده و مدت یک سال است که در این کارزار شرکت می‌کنند.

اسامی ۷۲ زندانی سیاسی زن در بند زنان زندان اوین:

۱. آرزو آزرم صفت – ۴۵ ساله، فعال سیاسی است.

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳

اتهام: « فعالیت در فضای مجازی و ارتباط با گروه‌های مخالف نظام» به ۳ سال و ۷ ماه حبس محکوم شده است.

۲. مریم (آنیشا) اسداللهی – متولد ۱۳۶۸، فعال کارگری، مترجم و متاهل است.

تاریخ آخرین بازداشت: ۴ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: « اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۳. شیوا اسماعیلی – متولد ۱۳۴۴، فوق لیسانس و مهندس کشاورزی، متاهل، مادر سه فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۱ اسفند ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و ارتباط با سازمان مجاهدین»، به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.

فرزندان او سیدمهدی و سیدعلیرضا وفایی ثانی در بند ۸ اوین زندانی هستند.

۴. سمانه اصغری – متولد ۱۳۷۲- فعال حقوق کودکان و دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه خوارزمی است.

تاریخ آخرین بازداشت: فروردین ۱۴۰۳

اتهام: « تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شده است.

۵. معصومه (اکرم) اکبری – متولد ۱۳۴۸

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۷ اسفند ۱۳۹۶

اتهام: «تبلیغ علیه نظام، اجتماعی و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی»، به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۶. ریحانه انصاری نژاد – متولد ۱۳۴۵، کارگر بازنشسته و فعال سندیکایی

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۵ آبان ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور»، به ۴ سال حبس محکوم شده است.

۷. گلرخ ایرایی – متولد ۱۳۵۹، فعال حقوق زنان و نویسنده

تاریخ آخرین بازداشت: ۴ مهر ماه ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام»، به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۸.نیره بهنودی – متولد ۱۳۵۲، معلم، متاهل

تاریخ آخرین بازداشت: اوایل مهرماه ۱۴۰۳

اتهام: نامشخص، بلاتکلیف است. او پیش از این سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.

۹.کبری بیگی – متولد ۱۳۳۳

تاریخ آخرین بازداشت: مهر ۱۴۰۳

اتهام: «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام»، به سه سال حبس محکوم شده است.

۱۰.سکینه پروانه – متولد ۱۳۶۷

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۶ اسفندماه ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام»، به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۱۱.فروغ تقی‌پور – متولد ۱۳۷۳، اهل تهران، لیسانس حسابداری و مجرد

تاریخ آخرین بازداشت: ۳۰ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «بغی و ارتباط با سازمان مجاهدین» به ۱۵ سال حبس محکوم شده است.

۱۲.یاس تهرانی بنکدار – متولد ۱۳۵۱، عضو عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲ مرداد ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» به ۱ سال حبس محکوم شده است.

۱۳. مهوش ثابت شهریاری – متولد ۱۳۳۱، مدیر سابق جامعه بهائی ایران “یاران ایران”

تاریخ آخرین بازداشت: ۹ مرداد ماه ۱۴۰۱

اتهام: «تاسیس یا اداره تشکیل غیرقانونی» به ۱۰ سال زندان محکوم شده است.

خانم شهریاری با مشکل ریوی و بیماری قلبی که منجر به عمل قلب باز شده، وضعیت بسیار ناپایداری دارد. بی‌توجهی به شرایط وی می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد.

۱۴. مریم حاج حسینی -متولد ۱۳۵۱، مهندس پلیمر و مواد غیرفلزی

تاریخ آخرین بازداشت: شهریور ۹۸

اتهام: «افساد فی‌الارض» و «جاسوسی برای اسرائیل»، به ۱۰ سال زندان محکوم شده است.

۱۵. فرشته حسینی – متولد ۱۳۶۲، عضو گروه عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» به پنج سال حبس محکوم شده است.

۱۶. ناهید خداجو –کارگر بازنشسته و عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران

تاریخ آخرین بازداشت: ۲ اسفند ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت کشور» و «اخلال در نظم و آسایش عمومی» به ۵ سال حبس محکوم شد.

مشکلات دیسک کمر و آرتروز خانم خداجو باعث شده که وی به درمان مداوم و فیزیوتراپی نیاز داشته باشد، اما این امکانات در زندان فراهم نیست.

۱۷. نرگس خراسانی حسینی – متولد ۱۳۶۱، عضو گروه عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» به ۳ سال حبس محکوم شده است.

۱۸. اعظم (نسرین) خضری جوادی – متولد ۱۳۳۶، عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام»، به ۵ سال حبس محکوم شده است.

خانم خضری جوادی در زندان دچار سکته شده و از بیماری‌های آرتریت روماتوئید، دیسک کمر و سیاتیک رنج می‌برد.

او به سختی قادر به حرکت بوده و دردهای مزمن زندگی او را مختل کرده است.

۱۹. مینا خواجوی – متولد ۱۳۳۸، نوکیش مسیحی

تاریخ آخرین بازداشت: دی‌ماه ۱۴۰۲

اتهام: «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تبلیغ مسیحیت و تشکیل کلیسای خانگی» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۲۰. لیان درویش – متولد ۱۳۵۷

تاریخ آخرین بازداشت: اوایل اسفندماه ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی»، «توهین به رهبری در فضای مجازی» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۵ سال حبس محکوم شد.

۲۱.راحله راحمی پور – متولد ۱۳۳۱، از خانواده‌های دادخواه

تاریخ آخرین بازداشت: آبان ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی» به ۵ حبس محکوم شده است.

خانم راحمی پور با بیش از ۷۰ سال سن، مبتلا به تومور مغزی است. با توجه به سن بالا و بیماری جدی، نیازمند مراقبت‌های فوری پزشکی است که در زندان فراهم نیست.

۲۲. وحیده (ویدا) ربانی – متولد ۱۳۶۳، روزنامه‌نگار و کارشناس ارشد علوم سیاسی

تاریخ آخرین بازداشت: ۲ آبان ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۲۳. محبوبه رضایی – متولد ۱۳۶۸ و اهل برازجان

تاریخ آخرین بازداشت: خرداد ماه ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور، فعالیت تبلیغی علیه نظام، تشویق سایرین به فساد، توهین به مقدسات اسلامی در فضای مجازی و عضویت و فعالیت در گروه‌های معاند نظام»، به ۷ سال و ۹ ماه حبس محکوم شده است.

۲۴. رضوانه احمدخان بیگی – متولد ۱۳۷۰

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۷ شهریور ماه ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی و تبلیغ علیه نظام » به ۴ سال حبس محکوم شده است. او هم اکنون به دلیل زایمان در مرخصی است.

۲۵. نسرین روشن – متولد ۱۳۴۲، دو تابعیتی ایرانی- بریتانیایی

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۵ آبان ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» به ۳ سال حبس محکوم شده است.

۲۶. ژیلا زهتاب مقدم – متولد ۱۳۵۹، فعال مجازی

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۰ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده است.

۲۷. لاله ساعتی – متولد ۱۳۵۷، نوکیش مسیحی

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

اتهام: «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تبلیغ مسیحیت و تشکیل کلیسای خانگی» به ۲ سال حبس محکوم شده است.

۲۸. زهره سرو – متولد ۱۳۶۵

تاریخ آخرین بازداشت: مهر ۱۴۰۰

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۲۹. گلناز سلحچین – متولد ۱۳۵۶، معلم بازنشسته و مادر دو فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۲ مهر ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی» به ۱ سال حبس محکوم شده است.

۳۰. سعیده شفیعی – متولد ۱۳۶۲، روزنامه‌نگار و خبرنگار است.

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۸ آبان ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه نظام» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۳ سال و ۶ ماه حبس محکوم شد.

۳۱. همراز صادقی – متولد ۱۳۶۳ از معترضین به حجاب اجباری

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۰ مرداد ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی» به ۱ سال حبس محکوم شده است.

۳۲. زهرا صفایی – متولد ۱۳۴۲، دیپلمه، متاهل، مادر ۲ فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۱ شهریور ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و ارتباط با مجاهدین خلق» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

او از زندانیان سیاسی دهه شصت است و پدرش در جریان اعدام‌های دهه شصت به اتهام عضویت در مجاهدین خلق اعدام شد.

خانم صفایی از بیماری قلبی، فشار خون بالا و مشکلات آرتروز رنج می‌برد.

۳۳. مولود صفایی – متولد ۱۳۳۸، اهل تهران، مادر چند فرزند، پدر و همسرش در جریان اعدام‌های دهه شصت در زندان اوین اعدام شدند.

تاریخ آخرین بازداشت: ۹ مرداد ۱۴۰۳

اتهام: «فعالیت تبلیغی علیه نظام و فعالیت تبلیغی علیه نظام به نفع مجاهدین خلق» به ۳ سال و ۴ ماه حبس محکوم شده است.

۳۴. سایه (مهوش) صیدالی – متولد ۱۳۵۵

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۵ مهر ۱۴۰۳

اتهام: «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» به یک سال حبس محکوم شده است.

۳۵. فاطمه (حوری) ضیایی آزاد – متولد ۱۳۳۶، لیسانس علوم سیاسی، متاهل، مادر دو فرزند- روز ۲۹ دی ۱۴۰۳، آزاد شد

تاریخ آخرین بازداشت: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

اتهام: «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی به دلیل ارتباط با مجاهدین خلق» به ۶ سال و ۶ ماه حبس محکوم شده است.

خانم ضیایی آزاد از زندانیان سیاسی دهه شصت است. او به بیماری ام‌اس و عفونت شدید ریوی مبتلا است و به مراقبت‌های پزشکی و درمانی فوری نیاز دارد.

۳۶. مهناز طراحی – متولد ۱۳۵۳

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۲ آبان ۱۴۰۲

اتهام: اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام به ۳ سال و ۵ ماه حبس محکوم شده است.

۳۷. پخشان عزیزی – متولد ۱۳۶۳، مددکار اجتماعی

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۳ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم شده است و این حکم به تایید دیوان عالی کشور هم رسیده است.

۳۸. معصومه عسگری – متولد ۱۳۴۸، معلم بازنشسته، مادر یک فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۴ مهر ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» و «همکاری با مجاهدین خلق»، پرونده وی بلاتکلیف است.

خانم عسگری از دیسک شدید کمر، آرتروز پیشرفته و مشکلات اعصاب رنج می‌برد.

۳۹. نسیم غلامی سیمیاری – متولد ۱۳۶۷

تاریخ آخرین بازداشت: روز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲

اتهام: اجتماع و تبانی»، «تبلیغ علیه نظام» و «بغی» ، پرونده وی بلاتکلیف است.

۴۰. مرضیه فارسی – متولد ۱۳۴۶، اهل تهران، دیپلمه، متاهل، مادر چند فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۳۰ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «بغی و ارتباط با مجاهدین خلق» به ۱۵ سال حبس محکوم شده است.

او پیش از این مبتلا به سرطان بوده و پس از درمان این بیماری، از سردردهای شدید و ناتوان‌کننده رنج می‌برد.

۴۱. ندا فتوحی – متولد ۱۳۵۹، مدرس پیشین دانشگاه و دانش‌آموخته مقطع مهندسی در رشته مدیریت IT عضو عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۴۲. سودابه (الهه) فخارزاده – متولد ۱۳۳۸، ساکن تهران، لیسانس مدیریت، متاهل و دارای فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: اواخر اسفند ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و ارتباط با مجاهدین خلق» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

خانم فخارزاده از زندانیان سیاسی دهه شصت است.

۴۳. شیما (اعظم) فرزان – متولد ۱۳۵۳ مهندس الکترونیک و انرژی‌های تجدیدپذیر

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۶ آبان ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۴۴. الهه فولادی – متولد ۱۳۵۷، لیسانس علوم سیاسی و دانشجوی حقوق، متاهل، مادر یک فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۱ آذر ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام و اجتماعی و تبانی علیه امنیت کشور و ارتباط با مجاهدین خلق» به ۸ سال حبس محکوم شده است.

۴۵. سعیده (بهار) قربانعلی – متولد ۱۳۵۸

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۷ شهریور ۱۴۰۳

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری» به ۳ سال حبس محکوم شده است.

۴۶. سپیده قلیان – متولد ۱۳۷۳

آخرین بازداشت: ۲۵ اسفند ۱۴۰۱

اتهام: «اهانت به رهبری»، به ۲ سال حبس محکوم شده است.

۴۷. ماندانا کریمی بختیاری – متولد ۱۳۴۷

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۱ خرداد ۱۴۰۳

اتهام: «عضویت در گروه‌های مخالف نظام و تبلیغ علیه نظام» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۴۸. فریبا کمال آبادی – متولد ۱۳۴۱، مدیر سابق جامعه بهائی ایران “یاران ایران” است.

تاریخ آخرین بازداشت: ۹ مرداد ماه ۱۴۰۱

اتهام: «تاسیس یا اداره تشکیل غیرقانونی» به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.

۴۹. آذر کوروندی موسی زاده – متولد ۱۳۴۱، شغل آزاد، دیپلمه، متاهل، دارای ۲ فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۸مرداد ماه ۱۴۰۲

اتهام: «فعالیت تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور از طریق همکاری با سازمان مجاهدین» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

خانم کوروندی از زندانیان سیاسی دهه شصت است و همسر او در قتل عام سال ۶۷ در زندان اوین اعدام شد.

خانم آذر کوروندی مبتلا به دیابت، دیسک شدید کمر، دردهای ارتوپدی و چربی خون است. شرایط او به‌خصوص در زندان بسیار حاد شده است.

۵۰. مطهره گونه ای – متولد ۱۳۷۵، دبیر سابق سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳

اتهام: «اعتراض به اعدام» به یک سال حبس محکوم شده است

۵۱. نرگس محمدی – متولد ۱۳۶۴، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر – برنده جایزه صلح نوبل

تاریخ آخرین بازداشت: ۸ شهریور ماه ۱۴۰۱

اتهام: «تبلیغ علیه نظام»، به ۸ سال زندان محکوم شد.

۵۲. پریوش مسلمی – متولد ۱۳۵۷

تاریخ آخرین بازداشت: تیر ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام، اهانت به بنیان‌گذار و رهبری، و اجتماع و تبانی»، به یک سال و ۸ ماه حبس محکوم شده است.

خانم مسلمی با مشکلات قلبی و آرتروز شدید در ناحیه لگن، کمر و زانو روبرو است و به سختی قادر به حرکت است.

۵۳. نرگس منصوری – متولد ۱۳۵۶، عضو سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی

تاریخ آخرین بازداشت: ۵ اسفند ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به ۷ سال حبس محکوم شده است.

۵۴. شکیلا منفرد – متولد ۱۳۷۲

آخرین بازداشت: ۲۳ آذر ماه ۱۴۰۰

اتهام: «عضویت در گروه‌های مخالف نظام، تشویق اذهان عمومی»، به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۵۵. پروین میرآسان – متولد ۱۳۶۷، لیسانس مدیریت، متاهل، مادر چند فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۳ آبان ۱۴۰۱

اتهام: « اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق همکاری با مجاهدین خلق» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

خانم میرآسان به بیماری‌های متعددی از جمله دیابت، پارکینسون، مشکلات مفصلی و چسبندگی روده مبتلاست.

۵۶. وریشه مرادی – متولد ۱۳۶۴، اهل سنندج

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۰ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام»، به اعدام محکوم شده است.

این زندانی سیاسی به دیسک کمر، هموروئید شدید و کم‌خونی مبتلا است. دردهای مداوم و بی‌توجهی به رسیدگی‌های ضروری پزشکی، شرایط او را وخیم‌تر کرده است.

۵۷. فرح (معصومه) نساجی – متولد ۱۳۴۱

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۳ شهریور ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۵۸. مریم بانو نصیری – متولد ۱۳۴۰

تاریخ آخرین بازداشت: اردیبهشت ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی از طریق همکاری با مجاهدین خلق» به ۳ سال و ۶ماه حبس محکوم شده است.

خانم نصیری دارا بیماری آپنه خواب است و بیماری‌های ریوی و زخم معده او را در شرایط بحرانی قرار داده است. وی به درمان‌های تخصصی نیاز فوری دارد و با وجود داشتن عدم تحمل کیفر به زندان فراخوانده شده است.

۵۹. طاهره (فرشته) نوری – متولد ۱۳۳۹، دیپلمه، متاهل

تاریخ آخرین بازداشت: سوم مهر ماه ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی به دلیل همکاری با مجاهدین خلق، اخلال در نظم عمومی»، به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۶۰. حورا نیکبخت – متولد ۱۳۵۶، ناشر و فمینیست

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۸ مرداد ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به مقامات»، به یک سال زندان حبس محکوم شده است.

۶۱. فرحناز نیکخو – متولد ۱۳۵۱، کارمند اداره مخابرات

آخرین بازداشت: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲

اتهام: «اقدام علیه امنیت ملی از طریق جاسوسی» ، به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.

۶۲. مریم سادات یحیوی

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۳ اسفند ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده است.

۶۳. پریسا یوسفی – متولد ۱۳۶۱، عضو گروه عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ ، اتهام: «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی»، به ۳ سال حبس محکوم شده است.

۶۴- سولماز (الناز) احمدی، ۴۰ ساله، دارای دکترای فیزیک

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، اتهام: نامشخص، بلاتکلیف است.

۶۵. مریم نام خانوادگی نامشخص – متولد ۱۳۵۷

تاریخ آخرین بازداشت: آبان ۱۴۰۳، اتهام: نامشخص

۶۶. نسیمه اسلام زهی – متولد ۱۳۶۳، اهل سنت و بلوچ

تاریخ آخرین بازداشت: در شهریور ۱۴۰۲

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف و بازداشت موقت است.

خانم نسیمه اسلام زهی با همسرش دستگیر شده یک فرزند او پس از بازداشت به مکان نامعلوم منتقل شده و فرزند دیگرش را در زندان به دنیا آورده است.

۶۷. برناگل عبداله – اهل سنت

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۶۸. خدیجه رضایه – متولد ۱۳۸۵، تاجیک است.

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۶۹. عایشه رضایه متولد ۱۳۸۷، تاجیک است.

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۷۰. زهرا ظفر – متولد ۱۳۶۳، شهروند هندوستان

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۷۱. هاجر زابلی – شهروند افغانستان

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۷۲. اسلام بنی حسن تبعه اردن است.

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

ژیلا بنی یعقوب و امید فراغت به دادسرای اوین احضار شدند

۲ بهمن ۱۴۰۳ هرانا

خبرگزاری هرانا – ژیلا بنی یعقوب و امید فراغت، دو روزنامه نگار به دادسرای اوین احضار شدند. علاوه بر این، منزل خانم بنی یعقوب نیز توسط نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار گرفت. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ژیلا بنی یعقوب و امید فراغت به دادسرای اوین احضار شدند. امروز سه شنبه ۲ بهمن ماه، ژیلا بنی یعقوب ضمن اعلام این خبر نوشت: محل سکونت وی توسط نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار گرفته است. همزمان با ضبط برخی از لوازم شخصی او و همسرش بهمن احمدی امویی از جمله لپ تاپ و تلفن همراه، به دادسرای اوین احضار شده است. از سوی دیگر، امید فراغت نیز روز جاری با دریافت ابلاغیه ای به شعبه ۴ بازپرسی دادسرای اوین احضار شده است. وی باید ظرف مدت ۵ روز به شعبه مذکور مراجعه کند. تا لحظه تنظیم این گزارش از دلایل احضار این دو روزنامه نگار اطلاعی حاصل نشده است. امید فراغت، روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ ای در حوزه مسائل سیاسی ساکن کرج و ژیلا بنی یعقوب، روزنامه نگار ساکن تهران پیش از این نیز به دلیل فعالیت های خود سابقه برخورد قضایی را داشته اند.

الناز رکابی با دعوت توماس باخ در داکار؛ دختری که فراموش نمی‌شود

۲ بهمن ۱۴۰۳ ایران وایر

وبسایت رسمی کمیته المپیک جمهوری اسلامی، از دعوت شدن «الناز رکابی»، دختر صخره‌نورد نام‌دار ایرانی به رقابت‌های بین‌المللی «المپیک جوانان» خبر داده و نوشته است: «با پیشنهاد فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی و تایید رییس کمیته بین‌المللی المپیک، الناز رکابی به‌عنوان ورزشکار نمونه در بازی‌های المپیک جوانان داکار حضور خواهد یافت.» کمیته المپیک جمهوری اسلامی به‌شکلی عامدانه، هرگونه تلاش از داخل کشور، چه از سوی این نهاد و چه از سوی وزارت ورزش و جوانان دولت «مسعود پزشکیان»، یا حتی فدراسیون کوهنوردی برای حضور خانم رکابی در این رقابت‌ها را منکر شده و آن را صرفا به پیشنهاد فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی و پیگیری‌های کمیته بین‌المللی المپیک نسبت داده است.پس از گذشت بیش از ۲ سال از زمانی که الناز رکابی در حمایت از زنان و مردان معترض در ایران روسری از سر برداشت و در رقابت‌های بین‌المللی صخر‌ه‌نوردی سئول صعود کرد، جمهوری اسلامی همچنان تلاش می‌کند باعث محو شدن و به سایه رفتن او شود؛ با‌این‌حال، نهادهای بین‌المللی، مانند مردم ایران، الناز رکابی را از یاد نبرده‌اند.

اعتصاب غذای بند زنان اوین در اعتراض به احکام اعدام

۲ بهمن ۱۴۰۳ ایران وایر

براساس اعلام حساب کاربری «گلرخ ایرایی»، زندانی محبوس در زندان اوین، جمعی از زنان زندانی در اوین، امروز سه‌شنبه و فردا، چهارشنبه، در اعتراض به احکام اعدام صادر شده، در اعتصاب غذا هستند. بنا بر اطلاع حساب اینستاگرامی گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی که از ۴مهر۱۴۰۳ در زندان اوین به سر می‌برد، جمعی از زندانیان بند زنان اوین هم‌زمان با «پنجاه‌ودومین هفته از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و در حمایت از اعتصاب سراسری مردم کردستان و به نشانه محکوم کردن «احکام اعدام» صادر شده، سه‌شنبه دوم بهمن و چهارشنبه سوم بهمن در اعتصاب غذا خواهند بود. امروز، سه‌شنبه ۲بهمن۱۴۰۳ همچنین اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» اعلام کردند که بند مردان زندان عادل‌آباد شیراز در پنجاه‌ودومین هفته از فعالیت این کارزار، به جمع زندانیان اعتصاب‌کننده در این کارزار پیوسته‌اند. در اطلاعیه‌ای که اعضای این کارزار صادر کردهند، همچنین اعلام شد در دی‌۱۴۰۳، بیش از ۱۱۰ زندانی اعدام شدند و از ابتدای سال ۱۴۰۳ تاکنون نیز، ۹۵۰ تن از شهروندان زندانی به پای چوبه‌های دار رفته و اعدام شده‌اند.

زندان اوین؛ نامه محبوبه رضایی در همبستگی با اعتصابات کُردستان

۲ بهمن ۱۴۰۳ هه نگاو

محبوبه رضایی، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان اوین، در آستانه فراخوان اعتصابات سراسری کُردستان برای محکوم کردن صدور حکم اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی، بیانیه‌ای منتشر و ضمن حمایت از این اعتصابات، می‌گوید : ” هر جا که هستند به هر شکلی که میتوانند حتی در قامت فردی به این اعتصابات بپویندند”.

متن کامل این بیانیه که نسخه‌ای از آن به دست هه‌نگاو رسیده است در پی می‌آید؛

در روز چهارشنبه که سالگرد جاوید نام محمد قبادلو است؛ در کنار کُردستان و هم بندیانم دست به اعتصاب غذا خواهم زد و به فرخوان اعتصاب کردستان آری خواهم گفت چرا که حیات خواهرانم وریشه مرادی و پخشان عزیزی در خطر است. شاید جامعه فکر کند که این فراخوانی علیه رژیم است که دست از این افیون کشتار و خون‌خواری محض برای بقای خودش دست بردارد. شاید فکر کنند که هزینه این اعدام‌ها را این احزاب و نهادها و افراد فعال پیگیر، برای رژیم در حال بالا بردن هستند. همه اینها درست است. اما اصل موضوع چیز دیگری است. این فراخوان‌ها بیش از هر چیز ما مردم و جامعه را خطاب قرار داده‌اند. تا کی قرار است تن به این وضعیت خوفناک بدهیم؟ از تمام فعالین سیاسی، اجتماعی، مدنی، حقوق بشر و جامعه ایران عزیزم میخواهم که نه تنها صدای این اعتصابات باشند؛ بلکه خود در هر جا که هستند به هر شکلی که میتوانند حتی در قامت فردی به این اعتصابات بپویندند. و اختلافات سیاسی را به پاس حفاظت از جان فرزندان ایران کنار بگذارند از این اقدام مهم و فوری استقبال شود. یادمان نرود مساله‌ی ما تلاش برای نجات جان هم میهن‌مان است همان‌های که شعله‌های اعتراضمان را با جانشان زنده نگاه داشته اند، از بچه‌های اکباتان و مجاهد کور کور تا وریشه و پخشان عزیزتر از جانم.

پاینده ایران

محبوبه رضایی

دوم بهمن ۱۴۰۳ بند زنان اوین

۷۲ زن زندانی سیاسی در زندان اوین، فریادی برای آزادی

کانون حقوق بشر ایران ۱۴۰۳/۱۱/۰۱

زندان زنان اوین واقع در زندان اوین یکی از زندان‌های ایران است که در شمال غربی تهران، در نزدیکی منطقه اوین واقع شده است. این زندان به‌طور خاص برای نگهداری زنان زندانی سیاسی طراحی شده که قدمت آن به دهه شصت برمی‌گردد.

در بند زنان زندان اوین بیش از ۱۰ زندانی سیاسی بیشتر از ۶۰ سال سن دارند و سن تعدادی از آنها بیش از ۷۰ سال است. خانم راحله راحمی پور از خانواده‌های دادخواه که اکنون به همین اتهام زندانی است ۷۲ سال سن دارد.

شماری از این زندانیان از بیماری‌های سخت و لاعلاج همچون ام اس، سرطان، تومور مغزی و دیابت رنج می‌برند و از رسیدگی‌های پزشکی و درمانی ضروری محروم هستند.

در بین این زنان زندانی وریشه مرادی و پخشان عزیزی محکوم به اعدام هستند و فروغ تقی پور و مرضیه فارسی به ۱۵ سال حبس و هفت نفر دیگر به ۱۰ سال حبس محکوم شده اند.

تعدادی از زنان زندانی از جمله فاطمه (حوری) ضیایی آزاد، آذر کوروندی موسی زاده، زهرا صفایی و مولود صفایی از زندانیان سیاسی دهه شصت هستند و دو تن از آنان بنام‌های آذر کوروندی موسی زاده و زهرا صفایی از شاهدان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ می‌باشند.

اکثر زنان زندانی سیاسی مادر هستند و برخی از آنان همچون خانم شیوا اسماعیلی و زهرا صفایی همراه با فرزندانشان بازداشت و به حبس محکوم شده و اکنون دوران محکومیت خود را سپری می‌کنند.

علاوه بر این ۷ زن زندانی اهل سنت شامل یک شهروند افغانستان، دو شهروند تاجیکستان، یک شهروند هندوستان و یک شهروند اردنی به صورت کاملا ایزوله و در شرایط بسیار سخت و دردناکی در این بند نگهداری می‌شوند. دو تن از این زنان فرزندان خود را در زندان به دنیا آورده و از کمترین امکانات غذایی، بهداشتی و درمانی و همچنین حداقل‌های ضروری برای نوزادان و کودکان محروم هستند. آنان حتی از امکان ملاقات با خانواده‌های خود محرومند.

جمعی از زندانیان سیاسی زن در بند زنان زندان اوین از شرکت کنندگان در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بوده و مدت یک سال است که در این کارزار شرکت می‌کنند.

اسامی ۷۲ زندانی سیاسی زن در بند زنان زندان اوین:

۱. آرزو آزرم صفت – ۴۵ ساله، فعال سیاسی است.

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳

اتهام: « فعالیت در فضای مجازی و ارتباط با گروه‌های مخالف نظام» به ۳ سال و ۷ ماه حبس محکوم شده است.

۲. مریم (آنیشا) اسداللهی – متولد ۱۳۶۸، فعال کارگری، مترجم و متاهل است.

تاریخ آخرین بازداشت: ۴ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: « اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۳. شیوا اسماعیلی – متولد ۱۳۴۴، فوق لیسانس و مهندس کشاورزی، متاهل، مادر سه فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۱ اسفند ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و ارتباط با سازمان مجاهدین»، به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.

فرزندان او سیدمهدی و سیدعلیرضا وفایی ثانی در بند ۸ اوین زندانی هستند.

۴. سمانه اصغری – متولد ۱۳۷۲- فعال حقوق کودکان و دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه خوارزمی است.

تاریخ آخرین بازداشت: فروردین ۱۴۰۳

اتهام: « تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شده است.

۵. معصومه (اکرم) اکبری – متولد ۱۳۴۸

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۷ اسفند ۱۳۹۶

اتهام: «تبلیغ علیه نظام، اجتماعی و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی»، به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۶. ریحانه انصاری نژاد – متولد ۱۳۴۵، کارگر بازنشسته و فعال سندیکایی

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۵ آبان ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور»، به ۴ سال حبس محکوم شده است.

۷. گلرخ ایرایی – متولد ۱۳۵۹، فعال حقوق زنان و نویسنده

تاریخ آخرین بازداشت: ۴ مهر ماه ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام»، به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۸.نیره بهنودی – متولد ۱۳۵۲، معلم، متاهل

تاریخ آخرین بازداشت: اوایل مهرماه ۱۴۰۳

اتهام: نامشخص، بلاتکلیف است. او پیش از این سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.

۹.کبری بیگی – متولد ۱۳۳۳

تاریخ آخرین بازداشت: مهر ۱۴۰۳

اتهام: «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام»، به سه سال حبس محکوم شده است.

۱۰.سکینه پروانه – متولد ۱۳۶۷

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۶ اسفندماه ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام»، به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۱۱.فروغ تقی‌پور – متولد ۱۳۷۳، اهل تهران، لیسانس حسابداری و مجرد

تاریخ آخرین بازداشت: ۳۰ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «بغی و ارتباط با سازمان مجاهدین» به ۱۵ سال حبس محکوم شده است.

۱۲.یاس تهرانی بنکدار – متولد ۱۳۵۱، عضو عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲ مرداد ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» به ۱ سال حبس محکوم شده است.

۱۳. مهوش ثابت شهریاری – متولد ۱۳۳۱، مدیر سابق جامعه بهائی ایران “یاران ایران”

تاریخ آخرین بازداشت: ۹ مرداد ماه ۱۴۰۱

اتهام: «تاسیس یا اداره تشکیل غیرقانونی» به ۱۰ سال زندان محکوم شده است.

خانم شهریاری با مشکل ریوی و بیماری قلبی که منجر به عمل قلب باز شده، وضعیت بسیار ناپایداری دارد. بی‌توجهی به شرایط وی می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد.

۱۴. مریم حاج حسینی -متولد ۱۳۵۱، مهندس پلیمر و مواد غیرفلزی

تاریخ آخرین بازداشت: شهریور ۹۸

اتهام: «افساد فی‌الارض» و «جاسوسی برای اسرائیل»، به ۱۰ سال زندان محکوم شده است.

۱۵. فرشته حسینی – متولد ۱۳۶۲، عضو گروه عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» به پنج سال حبس محکوم شده است.

۱۶. ناهید خداجو –کارگر بازنشسته و عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران

تاریخ آخرین بازداشت: ۲ اسفند ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت کشور» و «اخلال در نظم و آسایش عمومی» به ۵ سال حبس محکوم شد.

مشکلات دیسک کمر و آرتروز خانم خداجو باعث شده که وی به درمان مداوم و فیزیوتراپی نیاز داشته باشد، اما این امکانات در زندان فراهم نیست.

۱۷. نرگس خراسانی حسینی – متولد ۱۳۶۱، عضو گروه عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» به ۳ سال حبس محکوم شده است.

۱۸. اعظم (نسرین) خضری جوادی – متولد ۱۳۳۶، عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام»، به ۵ سال حبس محکوم شده است.

خانم خضری جوادی در زندان دچار سکته شده و از بیماری‌های آرتریت روماتوئید، دیسک کمر و سیاتیک رنج می‌برد.

او به سختی قادر به حرکت بوده و دردهای مزمن زندگی او را مختل کرده است.

۱۹. مینا خواجوی – متولد ۱۳۳۸، نوکیش مسیحی

تاریخ آخرین بازداشت: دی‌ماه ۱۴۰۲

اتهام: «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تبلیغ مسیحیت و تشکیل کلیسای خانگی» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۲۰. لیان درویش – متولد ۱۳۵۷

تاریخ آخرین بازداشت: اوایل اسفندماه ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی»، «توهین به رهبری در فضای مجازی» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۵ سال حبس محکوم شد.

۲۱.راحله راحمی پور – متولد ۱۳۳۱، از خانواده‌های دادخواه

تاریخ آخرین بازداشت: آبان ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی» به ۵ حبس محکوم شده است.

خانم راحمی پور با بیش از ۷۰ سال سن، مبتلا به تومور مغزی است. با توجه به سن بالا و بیماری جدی، نیازمند مراقبت‌های فوری پزشکی است که در زندان فراهم نیست.

۲۲. وحیده (ویدا) ربانی – متولد ۱۳۶۳، روزنامه‌نگار و کارشناس ارشد علوم سیاسی

تاریخ آخرین بازداشت: ۲ آبان ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۲۳. محبوبه رضایی – متولد ۱۳۶۸ و اهل برازجان

تاریخ آخرین بازداشت: خرداد ماه ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور، فعالیت تبلیغی علیه نظام، تشویق سایرین به فساد، توهین به مقدسات اسلامی در فضای مجازی و عضویت و فعالیت در گروه‌های معاند نظام»، به ۷ سال و ۹ ماه حبس محکوم شده است.

۲۴. رضوانه احمدخان بیگی – متولد ۱۳۷۰

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۷ شهریور ماه ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی و تبلیغ علیه نظام » به ۴ سال حبس محکوم شده است. او هم اکنون به دلیل زایمان در مرخصی است.

۲۵. نسرین روشن – متولد ۱۳۴۲، دو تابعیتی ایرانی- بریتانیایی

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۵ آبان ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» به ۳ سال حبس محکوم شده است.

۲۶. ژیلا زهتاب مقدم – متولد ۱۳۵۹، فعال مجازی

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۰ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده است.

۲۷. لاله ساعتی – متولد ۱۳۵۷، نوکیش مسیحی

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

اتهام: «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تبلیغ مسیحیت و تشکیل کلیسای خانگی» به ۲ سال حبس محکوم شده است.

۲۸. زهره سرو – متولد ۱۳۶۵

تاریخ آخرین بازداشت: مهر ۱۴۰۰

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۲۹. گلناز سلحچین – متولد ۱۳۵۶، معلم بازنشسته و مادر دو فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۲ مهر ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی» به ۱ سال حبس محکوم شده است.

۳۰. سعیده شفیعی – متولد ۱۳۶۲، روزنامه‌نگار و خبرنگار است.

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۸ آبان ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه نظام» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۳ سال و ۶ ماه حبس محکوم شد.

۳۱. همراز صادقی – متولد ۱۳۶۳ از معترضین به حجاب اجباری

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۰ مرداد ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی» به ۱ سال حبس محکوم شده است.

۳۲. زهرا صفایی – متولد ۱۳۴۲، دیپلمه، متاهل، مادر ۲ فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۱ شهریور ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و ارتباط با مجاهدین خلق» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

او از زندانیان سیاسی دهه شصت است و پدرش در جریان اعدام‌های دهه شصت به اتهام عضویت در مجاهدین خلق اعدام شد.

خانم صفایی از بیماری قلبی، فشار خون بالا و مشکلات آرتروز رنج می‌برد.

۳۳. مولود صفایی – متولد ۱۳۳۸، اهل تهران، مادر چند فرزند، پدر و همسرش در جریان اعدام‌های دهه شصت در زندان اوین اعدام شدند.

تاریخ آخرین بازداشت: ۹ مرداد ۱۴۰۳

اتهام: «فعالیت تبلیغی علیه نظام و فعالیت تبلیغی علیه نظام به نفع مجاهدین خلق» به ۳ سال و ۴ ماه حبس محکوم شده است.

۳۴. سایه (مهوش) صیدالی – متولد ۱۳۵۵

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۵ مهر ۱۴۰۳

اتهام: «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» به یک سال حبس محکوم شده است.

۳۵. فاطمه (حوری) ضیایی آزاد – متولد ۱۳۳۶، لیسانس علوم سیاسی، متاهل، مادر دو فرزند- روز ۲۹ دی ۱۴۰۳، آزاد شد

تاریخ آخرین بازداشت: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

اتهام: «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی به دلیل ارتباط با مجاهدین خلق» به ۶ سال و ۶ ماه حبس محکوم شده است.

خانم ضیایی آزاد از زندانیان سیاسی دهه شصت است. او به بیماری ام‌اس و عفونت شدید ریوی مبتلا است و به مراقبت‌های پزشکی و درمانی فوری نیاز دارد.

۳۶. مهناز طراحی – متولد ۱۳۵۳

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۲ آبان ۱۴۰۲

اتهام: اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام به ۳ سال و ۵ ماه حبس محکوم شده است.

۳۷. پخشان عزیزی – متولد ۱۳۶۳، مددکار اجتماعی

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۳ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم شده است و این حکم به تایید دیوان عالی کشور هم رسیده است.

۳۸. معصومه عسگری – متولد ۱۳۴۸، معلم بازنشسته، مادر یک فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۴ مهر ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» و «همکاری با مجاهدین خلق»، پرونده وی بلاتکلیف است.

خانم عسگری از دیسک شدید کمر، آرتروز پیشرفته و مشکلات اعصاب رنج می‌برد.

۳۹. نسیم غلامی سیمیاری – متولد ۱۳۶۷

تاریخ آخرین بازداشت: روز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲

اتهام: اجتماع و تبانی»، «تبلیغ علیه نظام» و «بغی» ، پرونده وی بلاتکلیف است.

۴۰. مرضیه فارسی – متولد ۱۳۴۶، اهل تهران، دیپلمه، متاهل، مادر چند فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۳۰ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «بغی و ارتباط با مجاهدین خلق» به ۱۵ سال حبس محکوم شده است.

او پیش از این مبتلا به سرطان بوده و پس از درمان این بیماری، از سردردهای شدید و ناتوان‌کننده رنج می‌برد.

۴۱. ندا فتوحی – متولد ۱۳۵۹، مدرس پیشین دانشگاه و دانش‌آموخته مقطع مهندسی در رشته مدیریت IT عضو عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۴۲. سودابه (الهه) فخارزاده – متولد ۱۳۳۸، ساکن تهران، لیسانس مدیریت، متاهل و دارای فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: اواخر اسفند ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و ارتباط با مجاهدین خلق» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

خانم فخارزاده از زندانیان سیاسی دهه شصت است.

۴۳. شیما (اعظم) فرزان – متولد ۱۳۵۳ مهندس الکترونیک و انرژی‌های تجدیدپذیر

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۶ آبان ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۴۴. الهه فولادی – متولد ۱۳۵۷، لیسانس علوم سیاسی و دانشجوی حقوق، متاهل، مادر یک فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۱ آذر ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام و اجتماعی و تبانی علیه امنیت کشور و ارتباط با مجاهدین خلق» به ۸ سال حبس محکوم شده است.

۴۵. سعیده (بهار) قربانعلی – متولد ۱۳۵۸

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۷ شهریور ۱۴۰۳

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری» به ۳ سال حبس محکوم شده است.

۴۶. سپیده قلیان – متولد ۱۳۷۳

آخرین بازداشت: ۲۵ اسفند ۱۴۰۱

اتهام: «اهانت به رهبری»، به ۲ سال حبس محکوم شده است.

۴۷. ماندانا کریمی بختیاری – متولد ۱۳۴۷

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۱ خرداد ۱۴۰۳

اتهام: «عضویت در گروه‌های مخالف نظام و تبلیغ علیه نظام» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۴۸. فریبا کمال آبادی – متولد ۱۳۴۱، مدیر سابق جامعه بهائی ایران “یاران ایران” است.

تاریخ آخرین بازداشت: ۹ مرداد ماه ۱۴۰۱

اتهام: «تاسیس یا اداره تشکیل غیرقانونی» به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.

۴۹. آذر کوروندی موسی زاده – متولد ۱۳۴۱، شغل آزاد، دیپلمه، متاهل، دارای ۲ فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۸مرداد ماه ۱۴۰۲

اتهام: «فعالیت تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور از طریق همکاری با سازمان مجاهدین» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

خانم کوروندی از زندانیان سیاسی دهه شصت است و همسر او در قتل عام سال ۶۷ در زندان اوین اعدام شد.

خانم آذر کوروندی مبتلا به دیابت، دیسک شدید کمر، دردهای ارتوپدی و چربی خون است. شرایط او به‌خصوص در زندان بسیار حاد شده است.

۵۰. مطهره گونه ای – متولد ۱۳۷۵، دبیر سابق سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳

اتهام: «اعتراض به اعدام» به یک سال حبس محکوم شده است

۵۱. نرگس محمدی – متولد ۱۳۶۴، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر – برنده جایزه صلح نوبل

تاریخ آخرین بازداشت: ۸ شهریور ماه ۱۴۰۱

اتهام: «تبلیغ علیه نظام»، به ۸ سال زندان محکوم شد.

۵۲. پریوش مسلمی – متولد ۱۳۵۷

تاریخ آخرین بازداشت: تیر ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام، اهانت به بنیان‌گذار و رهبری، و اجتماع و تبانی»، به یک سال و ۸ ماه حبس محکوم شده است.

خانم مسلمی با مشکلات قلبی و آرتروز شدید در ناحیه لگن، کمر و زانو روبرو است و به سختی قادر به حرکت است.

۵۳. نرگس منصوری – متولد ۱۳۵۶، عضو سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی

تاریخ آخرین بازداشت: ۵ اسفند ۱۴۰۲

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به ۷ سال حبس محکوم شده است.

۵۴. شکیلا منفرد – متولد ۱۳۷۲

آخرین بازداشت: ۲۳ آذر ماه ۱۴۰۰

اتهام: «عضویت در گروه‌های مخالف نظام، تشویق اذهان عمومی»، به ۶ سال حبس محکوم شده است.

۵۵. پروین میرآسان – متولد ۱۳۶۷، لیسانس مدیریت، متاهل، مادر چند فرزند

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۳ آبان ۱۴۰۱

اتهام: « اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق همکاری با مجاهدین خلق» به ۶ سال حبس محکوم شده است.

خانم میرآسان به بیماری‌های متعددی از جمله دیابت، پارکینسون، مشکلات مفصلی و چسبندگی روده مبتلاست.

۵۶. وریشه مرادی – متولد ۱۳۶۴، اهل سنندج

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۰ مرداد ۱۴۰۲

اتهام: «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام»، به اعدام محکوم شده است.

این زندانی سیاسی به دیسک کمر، هموروئید شدید و کم‌خونی مبتلا است. دردهای مداوم و بی‌توجهی به رسیدگی‌های ضروری پزشکی، شرایط او را وخیم‌تر کرده است.

۵۷. فرح (معصومه) نساجی – متولد ۱۳۴۱

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۳ شهریور ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۵۸. مریم بانو نصیری – متولد ۱۳۴۰

تاریخ آخرین بازداشت: اردیبهشت ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی از طریق همکاری با مجاهدین خلق» به ۳ سال و ۶ماه حبس محکوم شده است.

خانم نصیری دارا بیماری آپنه خواب است و بیماری‌های ریوی و زخم معده او را در شرایط بحرانی قرار داده است. وی به درمان‌های تخصصی نیاز فوری دارد و با وجود داشتن عدم تحمل کیفر به زندان فراخوانده شده است.

۵۹. طاهره (فرشته) نوری – متولد ۱۳۳۹، دیپلمه، متاهل

تاریخ آخرین بازداشت: سوم مهر ماه ۱۴۰۱

اتهام: «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی به دلیل همکاری با مجاهدین خلق، اخلال در نظم عمومی»، به ۵ سال حبس محکوم شده است.

۶۰. حورا نیکبخت – متولد ۱۳۵۶، ناشر و فمینیست

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۸ مرداد ۱۴۰۳

اتهام: «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به مقامات»، به یک سال زندان حبس محکوم شده است.

۶۱. فرحناز نیکخو – متولد ۱۳۵۱، کارمند اداره مخابرات

آخرین بازداشت: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲

اتهام: «اقدام علیه امنیت ملی از طریق جاسوسی» ، به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.

۶۲. مریم سادات یحیوی

تاریخ آخرین بازداشت: ۱۳ اسفند ۱۴۰۲

اتهام: «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده است.

۶۳. پریسا یوسفی – متولد ۱۳۶۱، عضو گروه عرفان حلقه

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ ، اتهام: «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی»، به ۳ سال حبس محکوم شده است.

۶۴- سولماز (الناز) احمدی، ۴۰ ساله، دارای دکترای فیزیک

تاریخ آخرین بازداشت: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، اتهام: نامشخص، بلاتکلیف است.

۶۵. مریم نام خانوادگی نامشخص – متولد ۱۳۵۷

تاریخ آخرین بازداشت: آبان ۱۴۰۳، اتهام: نامشخص

۶۶. نسیمه اسلام زهی – متولد ۱۳۶۳، اهل سنت و بلوچ

تاریخ آخرین بازداشت: در شهریور ۱۴۰۲

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف و بازداشت موقت است.

خانم نسیمه اسلام زهی با همسرش دستگیر شده یک فرزند او پس از بازداشت به مکان نامعلوم منتقل شده و فرزند دیگرش را در زندان به دنیا آورده است.

۶۷. برناگل عبداله – اهل سنت

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۶۸. خدیجه رضایه – متولد ۱۳۸۵، تاجیک است.

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۶۹. عایشه رضایه متولد ۱۳۸۷، تاجیک است.

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۷۰. زهرا ظفر – متولد ۱۳۶۳، شهروند هندوستان

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۷۱. هاجر زابلی – شهروند افغانستان

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.

۷۲. اسلام بنی حسن تبعه اردن است.

تاریخ آخرین بازداشت: نامشخص

اتهام: «عضویت در داعش»، بلاتکلیف است.