۱۴۰۳-۰۸-۱۰

تداوم نگهداری مریم اکبری منفرد در سلول انفرادی زندان قرچک ورامین

۸.آبان.۱۴۰۳ هرانا

مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی علیرغم گذشت هشت روز از زمان انتقالش به زندان قرچک ورامین، کماکان در یکی از سلول های انفرادی این زندان بسر میبرد. چندی پیش، محکومیت ۱۵ سال حبس در تبعید این زندانی سیاسی به اتمام رسید و وی جهت تحمل دیگر محکومیت خود، از زندان سمنان به زندان قرچک ورامین منتقل شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۸ آبان ۱۴۰۳، مریم اکبری منفرد در سلول انفرادی زندان قرچک ورامین بسر میبرد. یک منبع نزدیک به خانواده خانم اکبری منفرد ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “خانم اکبری منفرد از تاریخ ۱ آبان ماه، که به زندان قرچک ورامین منتقل شده، کماکان در یکی از سلول‌های انفرادی این زندان نگهداری می‌شود و تاکنون به دلیل کارشکنی مسئولان، انتقال وی به بند عمومی امکان‌پذیر نشده است.”

مریم اکبری منفرد ساعت سه بامداد دهم دیماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت و در خردادماه سال بعد توسط شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی “محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران” عنوان شده اما خود او آن را وارد ندانسته است.

خانم اکبری منفرد، در تاریخ ۱۹ اسفندماه ۱۳۹۹، از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد.

این زندانی سیاسی در تیرماه سال گذشته با گشایش دو پرونده جدید در دادسرای اوین و سمنان مواجه شد. در تیرماه امسال وکیل مدافع وی از تشکیل پرونده قضایی علیه خانم اکبری منفرد در دادگاه انقلاب خبر داد و گفت که خانم اکبری منفرد از بابت پرونده دیگری به دو سال حبس محکوم شده است.

در تاریخ ۲۰ مهرماه سال جاری، ۱۵ سال محکومیت مریم اکبری منفرد در تبعید به پایان رسید.

دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک و خواهرش نیز در تابستان سال ۱۳۶۷ و همزمان با موج اعدام زندانیان سیاسی، اعدام شدند.

خانم اکبری منفرد مادر سه دختر است. پس از زینب جلالیان، مریم اکبری منفرد دومین زن قدیمی‌ زندانی سیاسی در ایران است.

سارینا جهانی از زندان اوین به مرخصی اعزام شد

۸.آبان.۱۴۰۳ هرانا

سارینا جهانی، زندانی سیاسی که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند، امروز سه شنبه ۸ آبان ماه، به مرخصی اعزام شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سارینا جهانی، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، اعزام به مرخصی خانم جهانی امروز سه شنبه ۸ آبان ماه، از زندان اوین صورت گرفته است. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “خانم جهانی پیشتر در خواست آزادی مشروط کرده بود و این امر در دست بررسی است. اما احتمال میرود که در دوران مرخصی این درخواست پذیرفته شود و او دیگر به زندان بازنگردد.”

سارینا جهانی همزمان با سالگرد جان باختن مهسا امینی در تاریخ بیست و پنجم شهریورماه سال ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در شهریار بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شد. چندی بعد خانم جهانی به زندان اوین انتقال یافت. او در تاریخ ۱۳ آبان ماه همان سال، با تودیع وثیقه از این زندان آزاد شد.

وی چندی بعد توسط دادگاه انقلاب شهریار از بابت اتهاماتی از جمله اجتماع و تبانی به دو سال حبس محکوم شد.

خانم جهانی نهایتا در تاریخ ۱۷ بهمن ماه سال ۱۴۰۲، پس از مراجعه به شعبه اجرای احکام بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد.

سارینا جهانی اخیرا در پی درگیری در بند زنان زندان اوین با گشایش پرونده ای با شکایت سازمان زندانها مواجه شده است. تخریب اموال زندان، تمرد نسبت به مامورین زندان و اختلال در نظم زندان از جمله اتهاماتی است که در این پرونده عنوان شده است.

سولماز حسن زاده به یک سال حبس محکوم شد

۸.آبان.۱۴۰۳ هرانا

سولماز حسن‌ زاده، خواهر محمد حسن‌ زاده از جانباختگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، توسط مرجع قضایی به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کردپا، سولماز حسن‌ زاده به حبس محکوم شد.

بر اساس این گزارش، خانم حسن زاده توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو بوکان به ریاست قاضی مهدی فخری، به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است.

لازم به ذکر است؛ رسیدگی به اتهام تبلیغ علیه نظام در صلاحیت دادگاه انقلاب است، با اینحال به علت نبود دادگاه انقلاب در شهرستان بوکان، پرونده های امنیتی به دادگاه انقلاب مهاباد ارجاع داده میشود و پس از بررسی و صدور رای، به دادگاه کیفری شهرستان بوکان ارسال میشود.

در تاریخ ۹ مردادماه، سولماز حسن‌زاده، خواهر محمد حسن‌ زاده از جانباختگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در حالی که به همراه پدر خود در تلاش بودند که به مناسبت سالروز تولد محمد مراسمی را برگزار کنند، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.

یک روز بعد، احمد حسن زاده با تودیع وثیقه چهار میلیارد تومانی آزاد شد. سولماز حسن‌زاده نیز در تاریخ ۲۳ مردادماه، با تودیع وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی از زندان ارومیه آزاد شد.

خانم حسن زاده در تاریخ ۵ مهرماه سال گذشته در ایست بازرسی بوکان – سقز توسط نیروهای امنیتی بازداشت و چندی بعد آزاد شده بود.

گفتنی است، محمد حسن‌ زاده، شهروند ۲۸ ساله اهل بوکان در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در تاریخ ۲۵ آبان ماه همان سال جان خود را از دست داد.

ژینا مدرس گرجی جهت اجرای حکم حبس احضار شد

۹.آبان.۱۴۰۳ هرانا

ژینا مدرس گرجی، شهروند ساکن سنندج جهت اجرای حکم حبس، به شعبه چهارم اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب این شهرستان احضار شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کردپا، ژینا مدرس گرجی جهت اجرای حکم حبس احضار شد.

در این گزارش آمده است: شعبه چهارم اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب سنندج از خانم گرجی خواسته که وی در تاریخ ۱۲ آبان ماه جهت اجرای حکم حبس، به این شعبه مراجعه کند. این حکم در یکم آبان ماه به این شهروند ابلاغ شده است.

در مهرماه سال جاری، ژینا مدرس گرجی توسط شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر استان کردستان از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس و از بابت اتهام «تشکیل دسته و گروه غیرقانونی با هدف براندازی نظام» به ۱۶ ماه حبس، جمعاً به ۲۸ ماه حبس محکوم شده بود. همچنین با رای صادره توسط شعبه قضایی مذکور، وی از بابت اتهام «همکاری با دولت متخاصم» تبرئە شد.

طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی در ارتباط با تعدد جرائم تعزیری، اشد این حکم، یعنی ۱۶ ماه حبس تعزیری قابل اجرا است.

وی در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت و در تاریخ ۱۲ تیر ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه آزاد شد.

زندان اوین؛ وریشه مرادی به اعتصاب خود پایان داد

۸.آبان.۱۴۰۳ هرانا

دقایقی پیش، وریشه مرادی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، به اعتصاب خود پایان داد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، وریشه مرادی به اعتصاب خود پایان داد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، وریشه مرادی در که بیستمین روز از اعتصاب خود بسر میبرد، دقایقی پیش، به اعتصاب غذای خود پایان داد. این زندانی سیاسی از تاریخ ۱۹ مهرماه، در اعتراض به بلاتکلیفی خود، همچنین محرومیت از ملاقات با خانواده و وکیل که از اواسط اردیبهشت ماه سال جاری به دستور قاضی ابوالقاسم صلواتی، صادر شده و افزایش احکام اعدام در ایران، دست به اعتصاب غذا زده بود.

وریشه مرادی در تاریخ ۱۰ مردادماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در حومه سنندج بازداشت شد. وی نهایتا در تاریخ ۵ دی ماه ۱۴۰۲، با اتمام مراحل بازجویی از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین به بند زنان این زندان منتقل شد.

در تاریخ ۲۷ خردادماه سال جاری، اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات وریشه مرادی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی، از بابت اتهاماتی از جمله عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون مخالف نظام و بغی برگزار شد.

لازم به ذکر است، جلسه رسیدگی به اتهامات این متهم سیاسی در تاریخ ۱۴ مردادماه، به دلیل عدم حضور خانم مرادی در شعبه قضایی مذکور برگزار نشد. چهارشنبه ۷ شهریور مجددا جلسه دادگاه خانم مرادی به دلیل عدم حضور نماینده دادستان و قاضی عموزاد که به عنوان مستشار باید حضور پیدا میکرد، لغو شد.

در نهایت دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات وی در تاریخ ۱۴ مهرماه، در شعبه قضایی مذکور برگزار شد. وریشه مرادی اخیرا در یک پرونده قضایی مشترک با چهار زندانی دیگر که در زندان علیه آنها گشوده شد، توسط دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس تهران به شش ماه حبس تعزیری محکوم شد. درگیری با مامور و تمرد، اتهامی است که خانم مرادی در این پرونده با آن مواجه شده است.

گشایش این پرونده مربوط به تاریخ ۱۶ مردادماه، در پی اعتراض زندانیان بند زنان اوین پس از اطلاع از اجرای حکم اعدام رضا رسایی و درگیری گارد زندان با آنها صورت گرفت.

۱۴۰۳-۰۸-۰۹

گزارشی از قتل یک زن دارای معلولیت در اردبیل پس از آزارجنسی

۷.آبان.۱۴۰۳ هه‌نگاو

زنی با هویت ثریا(نام خانوادگی نامشخص)، و دارای معلولیت در شهر اردبیل، پس از آزار جنسی  توسط همسایەاش بە قتل رسید.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، اواسط مهر ١٤٠٣، زنی با هویت ثریا، ٣٩ سالە و دارای معلولیت از ناحیه چشم در شهر اردبیل، پس از آزار جنسی  توسط همسایەاش درمنزل خود بە قتل رسیده است.

بە گفتەی بهروز مروتی مدیر کمپین معلولان، متهم در غیاب ثریا وارد منزل او شده و تا بازگشت وی از مهمانی منتظر مانده است. او سپس ثریا را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده و در جریان درگیری او را به قتل رسانده است متهم برای پنهان کردن هویت خود از چادر زنانه استفاده کرده بود که شناسایی او را برای پلیس دشوار کرده بود.

چند روز پس از وقوع این رویداد، فرد متهم به‌عنوان مظنون دستگیر شده و در جریان بازجویی‌ها به ارتکاب جرم خود اعتراف کرده است.

۱۴۰۳-۰۸-۰۸

هاوارهلپ و کفیل سیاسی سعدا خدیرزاده و کودک ٢ سالەاش سولینا؛ ما برای آزادی شما می‌ایستیم

 

۶.آبان.۱۴۰۳ کردپا

همزمان با ۱۲۰۰ روز از بازداشت سعدا خدیرزاده و کودکش که در زندان به‌دنیا آمد؛ سارا لارکمپ، مدافع حقوق کودکان در فراکسیون SPD پارلمان آلمان که بیش از یک سال است کفالت سیاسی سعدا و فرزندش سولینا را برعهده گرفته؛ همصدا با سازمان «هاوارهلپ» در واکنش به ادامه بازداشت آنها در زندان ارومیه نوشت، ما برای آزادی شما می‌ایستیم. هیچ کودک و مادری نباید اینگونه رنج بکشد. بیاید برای آزادی و آینده‌ای بهتر در ایران آزاد بجنگیم.

این کفیل سیاسی می‌گوید؛ سعدا خدیرزاده و دخترش سولینا امروز دقیقا ۱۲۰۰ روز است که در زندان به‌سر می‌برند. سولینا در آنجا به دنیا آمده است و از دیوارهای که او را زندانی نگه می‌دارند، چیزی نمی‌داند. مادر و دختر از شرایط وحشتناکی در زندان رنج می‌برند و با سوءتغذیه، کمبود مراقبت‌های پزشکی و عدم دسترسی به وسایل ضروری که هر مادری می‌خواهد برای فرزندش فراهم کند، مواجه هستند. آنها از مرخصی محروم هستند و حقوق اولیه آنها نادیده گرفته می‌شود.»

سالار لارکمپ پیشتر نیز بارها به بازداشت خودسرانه سعدا و فرزندش واکنش نشان داده و گفته بود؛ من از مبارزه برای آزادی سعدا و سولینا دست نمی‌کشم. هیچ کودکی نباید در زندان بزرگ شود، اما این واقعیت وحشتناکی است که سولینا در زندان ارومیه به دنیا آمد و تا به امروز با مادرش سعدا خدیرزاده در زندان است. این وظیفه ماست که برای حقوق بشر و کرامت هر کودک مبارزه کنیم.

مرداد ۱۴۰۲، سارا لارکمپ با انتشار پستی در صفحه فیسبوک خود از برعهده گرفتن کفالت سیاسی سعدا خدیرزاده و فرزندش “سولینا” خبر داد و طی نامه‌ای به سفارت ایران در آلمان از وضعیت آنها ابراز نگرانی کرد و خواستار آزادی آنها از شرایط غیرانسانی زندان ارومیه شده بود.

خانم لارکمپ در پست فیس‌بوکی خود بیان کرده بود، به عنوان نماینده مدافع حقوق کودکان در فراکسیون SPD پارلمان آلمان، وضعیت این مادر و فرزند مرا مات و مبهوت و سرشار از نگرانی می‌کند! بنابراین از همه می‌خواهم این پست را به اشتراک گذاشته و به سرنوشت سعدا و سولینا توجه کنیم!

این پارلمانتار آلمانی، با اشاره‌ به نبود اسباب بازی، پزشک اطفال، دارو، غذا و لباس مناسب کودک برای سولینا، اجازه یک ساعت هواخوری در روز و  عدم دسترسی خانم خدیرزاده به وکیل و مرخصی گفته بود نگهداری آنها خلاف حقوق بشر است و باید فورا آزاد شوند.
این مدافع حقوق کودکان در پارلمان آلمان در متن نامه خود گفته بود، بعد از اینکه متوجه سرنوشت سعدا خدیرزاده و دختر یک ساله‌اش سولینا شدم، حمایت آنها را  در سازمان حقوق بشر “هاوار” به عهده گرفتم. سعدا به عضویت در یک گروه اپوزیسیون کُرد متهم شده است، اتهامی که مسلماً جوامع به حاشیه رانده شده در ایران اغلب با آن مواجه هستند. او در زمان بازداشت باردار و مجبور بوده در شرایط خطرناکی زایمان کند و اکنون به ١٢ سال زندان محکوم شده است.

کفالت سیاسی سعدا خدیرزاده از سوی خانم لارکمپ در نتیجه اطلاعات دقیق منابع کُردپا و تلاش‌های دو ماهه و در همکاری دو جانبه با سازمان حقوق بشری “هاوار” بوده است.

پیشتر کُردپا در سالگرد تولد یک سالگی سولینا به وضعیت این مادر و کودک زندانی سیاسی در زندان ارومیه پرداخته  بود.

محکومیت زهرا رضایی به ۱۴ ماه حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی

۱.آبان.۱۴۰۳ هه‌نگاو

زهرا رضایی، فعال سیاسی توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به ۱۴ ماه حبس تعزیری و پرداخت سی میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، اخیراً زهرا رضایی توسط شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران بابت اتهامات “تبلیغ علیه نظام”، “توهین به خامنه‌ای”، “پوشش اختیاری در معابر و اماکن عمومی” و “تشویش اذهان عمومی” به ۱۴ ماه حبس تعزیری و پرداخت ۳۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.

این شهروند دو ماه پیش توسط اطلاعات سپاه احضار شده و پس از بازجویی و تشکیل پروندەی قضایی با تودیع وثیقه‌ی ۱۹ میلیارد تومانی آزاد شده بود.

قابل ذکر است که، پس از اعتراض این شهروند به حکم صادره وی اکنون در انتظار برگزاری دادگاه تجدیدنظر است.

افزایش فشار نهادهای امنیتی بر خانواده آرمیتا گراوند؛ یک سال پس از قتل حکومتی وی

۵.آبان.۱۴۰۳ هه‌نگاو

به گزارش منابع موثق هه‌نگاو، نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران هم‌زمان با اولین سالگرد قتل حکومتی آرمیتا گراوند، فشارهای شدیدی را بر خانواده این نوجوان اعمال کرده‌اند.

بر اساس گزارش‌های رسیدە بە سازمان حقوق بشری هەنگاو، نهادهای امنیتی در روزهای اخیر خانواده آرمیتا را تحت فشار قرار داده و آنها را از انتشار هرگونه مطلب در شبکه‌های اجتماعی مرتبط با آرمیتا منع کرده‌اند. حتی انتشار استوری از تاج گلی که برای مزار او تهیه شده است نیز برای خانواده ممکن نبوده و نهادهای امنیتی از این اقدام جلوگیری کرده‌اند.

یکی از نزدیکان خانواده در گفت‌وگو با هه‌نگاو اظهار داشت: “از چند روز پیش، خانه خانواده آرمیتا در تهران تحت نظارت شدید نیروهای امنیتی قرار گرفته و هرگونه رفت و آمد به منزل آنها به دقت کنترل می‌شود. این نهادها به خانواده هشدار داده‌اند که مراسم سالگرد آرمیتا نباید در منزل یا بر سر مزار او برگزار شود.”

این منبع که به دلایل امنیتی نخواست نامش فاش شود، افزود: “از صبح شنبه، ۵ آبان، نیروهای امنیتی در اطراف مزار آرمیتا مستقر شده‌اند تا مانع از هرگونه تجمع در سالگرد قتل او شوند.”

آرمیتا گراوند، متولد ۱۳ فروردین ۱۳۸۵ در کرمانشاه (کرماشان)، در ۹ مهر ۱۴۰۲ در پی برخورد ماموران حکومتی به دلیل نقض قانون حجاب اجباری در متروی تهران بی‌هوش شد. او در بیمارستان فجر، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارتش، بستری و به کما رفت. پس از ۲۸ روز، در ۶ آبان ۱۴۰۲ درگذشت.

 

زنکشی‌؛ قتل عایشه میرکازهی توسط همسرش در زاهدان

۵.آبان.۱۴۰۳ هه‌نگاو

یک زن با هویت عایشه میرکازهی توسط همسر خود و مقابل چشمان دو دخترش در زاهدان به قتل رسید. انگیزه‌ی قاتل از ارتکاب جرم عدم رضایت همسرش برای ازدواج دوم این فرد گزارش شده است.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز چهارشنبه ۲ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۲۳ اکتبر ۲۰۲۴)، عایشه میرکازهی، ۴۲ ساله اهل خاش و ساکن زاهدان، بر اثر شدت جراحات وارده در ناحیه‌ی شکم و کلیه بر اثر ضرب و شتم شدید توسط همسرش به بیمارستان خاتم‌الانبیای زاهدان انتقال یافت و پس از چند ساعت بر اثر خونریزی داخلی در بخش ICUی این بیمارستان جان خود را از دست داد.

به نوشته‌ی مجموعه خبری حال وش، قاتل با هویت (ی.ف) همسرش را بدلیل مخالفت وی با ازدواج دوم او با زنی دیگر، مقابل چشمان دو دخترش بشدت مورد ضرب و شتم قرار داده است. پس از خونریزی داخلی قربانی توسط فرزندان و بستگان خود به بیمارستان منتقل شده و با وخامت اوضاع وی قاتل متواری شده است.

بلاتکلیفی نسرین شاکرمی در زندان خرم‌آباد پس از ۱۰ روز بازداشت

۲۶.اکتبر.۲۰۲۴ کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

نسرین شاکرمی، مادر نیکا شاکرمی از جان‌باختگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، با گذشت ۱۰ روز از زمان دستگیری، همچنان به‌صورت بلاتکلیف در زندان خرم‌آباد نگهداری می‌شود.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، خانم شاکرمی در تاریخ ۲۵ مهرماه ۱۴۰۳ در شهر خرم‌آباد بازداشت شد.

تا این لحظه، اطلاعاتی در مورد اتهامات مطرح شده علیه وی یا دلایل بازداشت او در دست نیست.

آیدا شاکرمی، فرزند نسرین شاکرمی، با انتشار پیامی اعلام کرد که مادرش هم‌اکنون در زندان خرم‌آباد در وضعیت نامعلومی به سر می‌برد.

نیکا شاکرمی، نوجوان ۱۷ ساله اهل خرم‌آباد، در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در تهران جان باخت. چندی پس از این واقعه، سازمان بهشت زهرای تهران علت فوت وی را “صدمات متعدد ناشی از اصابت جسم سخت” عنوان کرد.

بازداشت نسرین شاکرمی در شرایطی صورت گرفته که او همچنان پیگیر پرونده مربوط به فوت دخترش نیکا بود.

ادامه بازداشت این شهروند بدون تفهیم اتهام، نگرانی‌هایی را درباره وضعیت و سرنوشت وی به همراه داشته است.

۱۴۰۳-۰۸-۰۷

هاوارهلپ و کفیل سیاسی سعدا خدیرزاده و کودک ٢ سالەاش سولینا؛ ما برای آزادی شما می‌ایستیم

 

۶.آبان.۱۴۰۳ کردپا

همزمان با ۱۲۰۰ روز از بازداشت سعدا خدیرزاده و کودکش که در زندان به‌دنیا آمد؛ سارا لارکمپ، مدافع حقوق کودکان در فراکسیون SPD پارلمان آلمان که بیش از یک سال است کفالت سیاسی سعدا و فرزندش سولینا را برعهده گرفته؛ همصدا با سازمان «هاوارهلپ» در واکنش به ادامه بازداشت آنها در زندان ارومیه نوشت، ما برای آزادی شما می‌ایستیم. هیچ کودک و مادری نباید اینگونه رنج بکشد. بیاید برای آزادی و آینده‌ای بهتر در ایران آزاد بجنگیم.

این کفیل سیاسی می‌گوید؛ سعدا خدیرزاده و دخترش سولینا امروز دقیقا ۱۲۰۰ روز است که در زندان به‌سر می‌برند. سولینا در آنجا به دنیا آمده است و از دیوارهای که او را زندانی نگه می‌دارند، چیزی نمی‌داند. مادر و دختر از شرایط وحشتناکی در زندان رنج می‌برند و با سوءتغذیه، کمبود مراقبت‌های پزشکی و عدم دسترسی به وسایل ضروری که هر مادری می‌خواهد برای فرزندش فراهم کند، مواجه هستند. آنها از مرخصی محروم هستند و حقوق اولیه آنها نادیده گرفته می‌شود.»

سالار لارکمپ پیشتر نیز بارها به بازداشت خودسرانه سعدا و فرزندش واکنش نشان داده و گفته بود؛ من از مبارزه برای آزادی سعدا و سولینا دست نمی‌کشم. هیچ کودکی نباید در زندان بزرگ شود، اما این واقعیت وحشتناکی است که سولینا در زندان ارومیه به دنیا آمد و تا به امروز با مادرش سعدا خدیرزاده در زندان است. این وظیفه ماست که برای حقوق بشر و کرامت هر کودک مبارزه کنیم.

مرداد ۱۴۰۲، سارا لارکمپ با انتشار پستی در صفحه فیسبوک خود از برعهده گرفتن کفالت سیاسی سعدا خدیرزاده و فرزندش “سولینا” خبر داد و طی نامه‌ای به سفارت ایران در آلمان از وضعیت آنها ابراز نگرانی کرد و خواستار آزادی آنها از شرایط غیرانسانی زندان ارومیه شده بود.

خانم لارکمپ در پست فیس‌بوکی خود بیان کرده بود، به عنوان نماینده مدافع حقوق کودکان در فراکسیون SPD پارلمان آلمان، وضعیت این مادر و فرزند مرا مات و مبهوت و سرشار از نگرانی می‌کند! بنابراین از همه می‌خواهم این پست را به اشتراک گذاشته و به سرنوشت سعدا و سولینا توجه کنیم!

این پارلمانتار آلمانی، با اشاره‌ به نبود اسباب بازی، پزشک اطفال، دارو، غذا و لباس مناسب کودک برای سولینا، اجازه یک ساعت هواخوری در روز و  عدم دسترسی خانم خدیرزاده به وکیل و مرخصی گفته بود نگهداری آنها خلاف حقوق بشر است و باید فورا آزاد شوند.
این مدافع حقوق کودکان در پارلمان آلمان در متن نامه خود گفته بود، بعد از اینکه متوجه سرنوشت سعدا خدیرزاده و دختر یک ساله‌اش سولینا شدم، حمایت آنها را  در سازمان حقوق بشر “هاوار” به عهده گرفتم. سعدا به عضویت در یک گروه اپوزیسیون کُرد متهم شده است، اتهامی که مسلماً جوامع به حاشیه رانده شده در ایران اغلب با آن مواجه هستند. او در زمان بازداشت باردار و مجبور بوده در شرایط خطرناکی زایمان کند و اکنون به ١٢ سال زندان محکوم شده است.

کفالت سیاسی سعدا خدیرزاده از سوی خانم لارکمپ در نتیجه اطلاعات دقیق منابع کُردپا و تلاش‌های دو ماهه و در همکاری دو جانبه با سازمان حقوق بشری “هاوار” بوده است.

پیشتر کُردپا در سالگرد تولد یک سالگی سولینا به وضعیت این مادر و کودک زندانی سیاسی در زندان ارومیه پرداخته  بود.

محکومیت زهرا رضایی به ۱۴ ماه حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی

۱.آبان.۱۴۰۳ هه‌نگاو

زهرا رضایی، فعال سیاسی توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به ۱۴ ماه حبس تعزیری و پرداخت سی میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، اخیراً زهرا رضایی توسط شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران بابت اتهامات “تبلیغ علیه نظام”، “توهین به خامنه‌ای”، “پوشش اختیاری در معابر و اماکن عمومی” و “تشویش اذهان عمومی” به ۱۴ ماه حبس تعزیری و پرداخت ۳۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.

این شهروند دو ماه پیش توسط اطلاعات سپاه احضار شده و پس از بازجویی و تشکیل پروندەی قضایی با تودیع وثیقه‌ی ۱۹ میلیارد تومانی آزاد شده بود.

قابل ذکر است که، پس از اعتراض این شهروند به حکم صادره وی اکنون در انتظار برگزاری دادگاه تجدیدنظر است.

افزایش فشار نهادهای امنیتی بر خانواده آرمیتا گراوند؛ یک سال پس از قتل حکومتی وی

۵.آبان.۱۴۰۳ هه‌نگاو

به گزارش منابع موثق هه‌نگاو، نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران هم‌زمان با اولین سالگرد قتل حکومتی آرمیتا گراوند، فشارهای شدیدی را بر خانواده این نوجوان اعمال کرده‌اند.

بر اساس گزارش‌های رسیدە بە سازمان حقوق بشری هەنگاو، نهادهای امنیتی در روزهای اخیر خانواده آرمیتا را تحت فشار قرار داده و آنها را از انتشار هرگونه مطلب در شبکه‌های اجتماعی مرتبط با آرمیتا منع کرده‌اند. حتی انتشار استوری از تاج گلی که برای مزار او تهیه شده است نیز برای خانواده ممکن نبوده و نهادهای امنیتی از این اقدام جلوگیری کرده‌اند.

یکی از نزدیکان خانواده در گفت‌وگو با هه‌نگاو اظهار داشت: “از چند روز پیش، خانه خانواده آرمیتا در تهران تحت نظارت شدید نیروهای امنیتی قرار گرفته و هرگونه رفت و آمد به منزل آنها به دقت کنترل می‌شود. این نهادها به خانواده هشدار داده‌اند که مراسم سالگرد آرمیتا نباید در منزل یا بر سر مزار او برگزار شود.”

این منبع که به دلایل امنیتی نخواست نامش فاش شود، افزود: “از صبح شنبه، ۵ آبان، نیروهای امنیتی در اطراف مزار آرمیتا مستقر شده‌اند تا مانع از هرگونه تجمع در سالگرد قتل او شوند.”

آرمیتا گراوند، متولد ۱۳ فروردین ۱۳۸۵ در کرمانشاه (کرماشان)، در ۹ مهر ۱۴۰۲ در پی برخورد ماموران حکومتی به دلیل نقض قانون حجاب اجباری در متروی تهران بی‌هوش شد. او در بیمارستان فجر، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارتش، بستری و به کما رفت. پس از ۲۸ روز، در ۶ آبان ۱۴۰۲ درگذشت.

 

زنکشی‌؛ قتل عایشه میرکازهی توسط همسرش در زاهدان

۵.آبان.۱۴۰۳ هه‌نگاو

یک زن با هویت عایشه میرکازهی توسط همسر خود و مقابل چشمان دو دخترش در زاهدان به قتل رسید. انگیزه‌ی قاتل از ارتکاب جرم عدم رضایت همسرش برای ازدواج دوم این فرد گزارش شده است.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز چهارشنبه ۲ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۲۳ اکتبر ۲۰۲۴)، عایشه میرکازهی، ۴۲ ساله اهل خاش و ساکن زاهدان، بر اثر شدت جراحات وارده در ناحیه‌ی شکم و کلیه بر اثر ضرب و شتم شدید توسط همسرش به بیمارستان خاتم‌الانبیای زاهدان انتقال یافت و پس از چند ساعت بر اثر خونریزی داخلی در بخش ICUی این بیمارستان جان خود را از دست داد.

به نوشته‌ی مجموعه خبری حال وش، قاتل با هویت (ی.ف) همسرش را بدلیل مخالفت وی با ازدواج دوم او با زنی دیگر، مقابل چشمان دو دخترش بشدت مورد ضرب و شتم قرار داده است. پس از خونریزی داخلی قربانی توسط فرزندان و بستگان خود به بیمارستان منتقل شده و با وخامت اوضاع وی قاتل متواری شده است.

بلاتکلیفی نسرین شاکرمی در زندان خرم‌آباد پس از ۱۰ روز بازداشت

۲۶.اکتبر.۲۰۲۴ کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

نسرین شاکرمی، مادر نیکا شاکرمی از جان‌باختگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، با گذشت ۱۰ روز از زمان دستگیری، همچنان به‌صورت بلاتکلیف در زندان خرم‌آباد نگهداری می‌شود.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، خانم شاکرمی در تاریخ ۲۵ مهرماه ۱۴۰۳ در شهر خرم‌آباد بازداشت شد.

تا این لحظه، اطلاعاتی در مورد اتهامات مطرح شده علیه وی یا دلایل بازداشت او در دست نیست.

آیدا شاکرمی، فرزند نسرین شاکرمی، با انتشار پیامی اعلام کرد که مادرش هم‌اکنون در زندان خرم‌آباد در وضعیت نامعلومی به سر می‌برد.

نیکا شاکرمی، نوجوان ۱۷ ساله اهل خرم‌آباد، در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در تهران جان باخت. چندی پس از این واقعه، سازمان بهشت زهرای تهران علت فوت وی را “صدمات متعدد ناشی از اصابت جسم سخت” عنوان کرد.

بازداشت نسرین شاکرمی در شرایطی صورت گرفته که او همچنان پیگیر پرونده مربوط به فوت دخترش نیکا بود.

ادامه بازداشت این شهروند بدون تفهیم اتهام، نگرانی‌هایی را درباره وضعیت و سرنوشت وی به همراه داشته است.

۱۴۰۳-۰۸-۰۶

انتقال نیره بهنود به بند زنان اوین پس از یک ماه بازجویی

۵.آبان.۱۴۰۳ هه‌نگاو

نیره بهنود، متهم سیاسی متعاقب گذشت یک ماه از زمان بازداشت در نهایت به بند زنان زندان اوین منتقل شد. وی در مدت اخیر در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، تحت بازجویی قرار داشت.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز دوشنبه ٣٠ مهرماه ١٤٠٣ (٢١ اکتبر ٢٠٢٤)، نیره بهنود از بازداشتگاه وزارت اطلاعات به بند زنان زندان اوین تهران منتقل شده است.

به گفته منابع مطلع، نیره بهنود در مدت بازداشت از تمامی حقوق ابتدایی خود شامل دسترسی به وکیل، حق ملاقات حضوری و تماس محروم بود.

اتهامات انتسابی به این شهروند “اجتماع و تبانی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف حکومت” و “تبلیغ علیه جمهوری اسلامی ایران” عنوان شده است.

نیره بهنود اواخر شهریورماه سال جاری، توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت و سپس به بازداشتگاه این نهاد امنیتی در زندان اوین منتقل شده بود.

۱۴۰۳-۰۸-۰۵

مولود صفایی از زندان اوین به مرخصی اعزام شد

۲.مهر.۱۴۰۳ هرانا

امروز چهارشنبه ۲ آبان ماه، مولود صفایی، زندانی سیاسی از زندان اوین به مرخصی اعزام شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان حبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مولود صفایی، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، اعزام به مرخصی خانم صفایی ساعاتی پیش از زندان اوین صورت گرفته است.

مولود صفایی در تاریخ بیست بیست و ششم خردادماه سال ۱۴۰۰، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و مدتی بعد با تودیع وثیقه از زندان قرچک آزاد شده بود.

وی نهایتا چندی بعد توسط دادگاه انقلاب از بابت اتهاماتی از جمله فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۴ سال حبس تعزیری محکوم شده بود که با اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی سه سال حبس در خصوص او قابل اجرا است.

وی در تاریخ ۹ مردادماه، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود در تهران بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت سه سال حبس خود، به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

مولود صفایی، ۶۴ ساله و خواهر زهرا صفایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین است. مولود صفایی پیشتر نیز سابقه بازداشت و محکومیت به دلیل فعالیت‌های مسالمت آمیز خود را داشته است.

خانم صفایی در سال ۹۱ توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابولقاسم صلواتی به ۵ سال حبس تعزیری و ۵ سال اقامت اجباری در سمنان محکوم شده بود.

پدر خانم صفایی معروف به “حاجی صفایی” یکی از بازاریان سرشناس تهران بوده که در سال ۶۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق اعدام شد. همسر وی، ابراهیم سعیدی که کارمند مخابرات بود نیز در سال ۱۳۶۳ اعدام شده بود.

۱۴۰۳-۰۸-۰۳

به دلیل عدم رعایت حجاب؛ یک کافه در گرگان پلمب شد

۲۹.مهر.۱۴۰۳ هرانا

روز جمعه، کافه نم در گرگان به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، توسط اداره نظارت بر اماکن عمومی پلمب شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک واحد صنفی در گرگان پلمب شد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا؛ کافه نم واقع در بلوار گلشهر گرگان، روز جمعه ۲۷ مهر ۱۴۰۳ به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، توسط اداره نظارت بر اماکن عمومی پلمب شد.

هر ساله تعداد قابل توجهی از اماکن کسب، به دلایل مختلفی از قبیل عدم رعایت “حجاب اجباری” و “شئونات اسلامی” توسط مراجعه کنندگان یا متصدیان، اجرای موسیقی زنده، رقص و پایکوبی توسط مراجع ذی ربط پلمب می شوند.

۱۴۰۳-۰۸-۰۲

به دلیل عدم رعایت حجاب؛ یک کافه در گرگان پلمب شد

۲۹.مهر.۱۴۰۳ هرانا

روز جمعه، کافه نم در گرگان به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، توسط اداره نظارت بر اماکن عمومی پلمب شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک واحد صنفی در گرگان پلمب شد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا؛ کافه نم واقع در بلوار گلشهر گرگان، روز جمعه ۲۷ مهر ۱۴۰۳ به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، توسط اداره نظارت بر اماکن عمومی پلمب شد.

هر ساله تعداد قابل توجهی از اماکن کسب، به دلایل مختلفی از قبیل عدم رعایت “حجاب اجباری” و “شئونات اسلامی” توسط مراجعه کنندگان یا متصدیان، اجرای موسیقی زنده، رقص و پایکوبی توسط مراجع ذی ربط پلمب می شوند.

۱۴۰۳-۰۸-۰۱

وعده دولت برای پیگیری احکام حبس محمدی و حامدی، این‌بار از سوی معاون امور زنان

۳۰.هر.۱۴۰۳ ایران اینترنشنال

با احضار الهه محمدی و نیلوفر حامدی برای اجرای حکم پنج سال زندان، زهرا بهروز‌ آذر، معاون امور زنان در دولت مسعود پزشکیان وعده داد این موضوع را پیگیری کند. هم‌زمان بیش از ۵۰۰ روزنامه‌نگار و فعال مدنی در نامه‌ای به رییس قوه قضاییه خواهان توقف اجرای حکم حبس این روزنامه‌نگاران شدند.

معاون امور زنان در دولت پزشکیان، روز ۳۰ مهر درباره احضار محمدی و حامدی برای اجرای حکم پنج سال زندان به روزنامه هم‌میهن گفت: «موضوع این دو خانم خبرنگار از چند مسیر در حال پیگیری است و معاونت امور زنان و خانواده هم به سهم خود پیگیر است.»

او با بیان این که حل این پرونده نیازمند طی شدن یک روال حقوقی‌ است، اظهار امیدواری کرد که روند پیگیری‌ها نتیجه‌بخش باشد و شرایطی فراهم شود که آن‌ها در کنار خانواده خود باشند.

هم‌زمان بیش از ۵۰۰ نفر از روزنامه‌نگاران، هنرمندان و فعالان اجتماعی در نامه‌ای به غلامحسین محسنی اژه‌ای، رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، از او خواستند از اختیارات خود استفاده کرده و اجرای حکم حامدی و محمدی را متوقف کند.

امضاکنندگان این نامه خطاب به رییس قوه قضاییه تاکید کردند: «در فضای کنونی کشور که رییس‌جمهوری از وفاق ملی سخن می‌گوید، اجرای حکم زندان این دو خبرنگار اجتماعی در تناقض با این رویکرد و بخشنامه عفو ۱۴۰۱ است.»

سیروس علی‌نژاد، ترانه علیدوستی، ماشاالله شمس‌الواعظین، علیرضا رجایی، شهاب حسینی، کیوان صمیمی، لی‌لی فرهادپور، ژیلا بنی‌یعقوب، هانیه توسلی، سحر دولتشاهی، نگار جواهریان، هانا کامکار، لیلی گلستان، سهیلا گلستانی، مهسا محبعلی، احترام برومند، حمید پورآذری، رویا تیموریان، مجتبا میرطهماسب و زینب رحیمی، شماری از امضاکنندگان این نامه هستند.

اصفهان؛ ۱۰ زن بهائی مجموعا به ۹۰ سال حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شدند

۲۹.مهر.۱۴۰۳ هرانا

نگین خادمی، یگانه آگاهی، یگانه روح بخش، ندا بدخش، مژگان شاهرضایی، شانا شوقی فر، آرزو سبحانیان، پرستو حکیم، بهاره لطفی و ندا عمادی، شهروندان بهائی ساکن اصفهان، توسط دادگاه انقلاب این شهر مجموعا به ۹۰ سال حبس، جزای نقدی و مجازات‌های تکمیلی محکوم شدند.به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۱۰ شهروند زن بهائی ساکن اصفهان مجموعا به ۹۰ سال حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شدند. بر اساس حکمی که اخیراً توسط شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان به ریاست قاضی توکلی صادر و از طریق وکیل به این شهروندان ابلاغ شده، خانم‌ها ندا بدخش، آرزو سبحانیان، یگانه روح بخش، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقی فر، نگین خادمی و ندا عمادی از بابت اتهامات “تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی” و “مشارکت در انجام فعالیت تبلیغی و آموزشی انحرافی مغایر با شرع مقدس اسلام”، با مصادیقی نظیر برگزاری کلاس‌های آموزشی زبان انگلیسی، نقاشی، موسیقی، یوگا و اردوهای طبیعت‌‌گردی برای خردسالان، نونهالان و نوجوانان ایرانی و اتباع کشور افغانستان، مجموعاً به ۹۰ سال حبس، ۹۰۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان جزای نقدی، ضبط اموال به نفع دولت، منع خروج از کشور و منع استفاده از فضای مجازی محکوم شدند. جزئیات رای دادگاه در خصوص هر یک از این افراد در پی می آید.

یگانه آگاهی، یگانه روح‌بخش و نگین خادمی هر کدام به ۱۰ سال حبس و ۱۰۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان جزای نقدی محکوم شدند؛ یک سوم از محکومیت حبس و جزای نقدی آنان به حالت تعلیق در آمده است.

ندا بدخش، مژگان شاهرضایی، شانا شوقی فر، پرستو حکیم و آرزو سبحانیان هر کدام به ۱۰ سال حبس و ۱۰۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان جزای نقدی محکوم شدند. نیمی از محکومیت حبس و مجازات نقدی این افراد جنبه تعلیقی دارد.

ندا عمادی و بهاره لطفی نیز هر یک به پنج سال حبس و ۵۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان جزای نقدی محکوم شدند. مدت چهار سال از میزان حبس صادره و نیمی از جزای نقدی برای هر یک از این افراد نیز به حالت تعلیقی درآمده است.

از باب مجازات‌های تکمیلی، هر یک از این شهروندان بهائی به ضبط اموال توقیفی شامل گوشی‌ها، لپ‌تاپ‌ها، وسایل دیجیتال، ارزهای خارجی، طلا‌ها و جواهرات به نفع دولت، دو سال منع خروج از کشور و دو سال منع استفاده از فضای مجازی محکوم شدند.

این ۱۰ زن بهائی، در تاریخ ۱ آبان ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و طی دو ماه در تاریخ های متفاوت با تودیع وثیقه از زندان دولت آباد اصفهان آزاد شدند.

پس از صدور کیفرخواست این پرونده، جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات انتسابی این شهروندان در تاریخ ۲ مهر ۱۴۰۳ در شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان برگزار شد.

یگانه آگاهی پیش از این نیز سابقه بازداشت داشته است. همچنین یگانه روحبخش که ۱۹ سال سن دارد، فرزند آرزو سبحانیان، دیگر شهروند متهم در این پرونده است. شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از ۳۰۰ هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.

محدودیت تردد با پابند الکترونیکی؛ محکومیت رویا بلوری به اجرا در آمد

۲۹.مهر.۱۴۰۳ هرانا

روز جاری، محکومیت رویا بلوری، فعال سیاسی و معلم بازنشسته با محدودیت تردد تحت نظارت پابند الکترونیکی به اجرا در آمد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از امتداد، محکومیت رویا بلوری به اجرا درآمد.

در این گزارش آمده است، امروز یکشنبه ۲۹ مهرماه، حکم شش ماه حبس رویا بلوری، فعال سیاسی و معلم بازنشسته با محدودیت تردد تحت نظارت پابند الکترونیکی اجرا شد.

خانم بلوری پیشتر به یک سال حبس تعزیری، دو سال ممنوعیت از فعالیت سیاسی و حضور در فضای مجازی و سه سال ممنوع الخروجی محکوم شده بود. حکم حبس وی در دادگاه تجدیدنظر به شش ماه حبس تعزیری و شش ماه تعلیقی کاهش یافت.

در پی درخواست وکلای او و موافقت قاضی دادگاه تجدیدنظر، حکم شش ماه حبس خانم بلوری به محدودیت تردد تحت نظارت پابند الکترونیکی تغییر یافت.

محرومیت ۷۷ روزه مریم یحیوی از تماس تلفنی با خانواده

۳۰.مهر.۱۴۰۳ هرانا

مریم سادات یحیوی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین بیش از ۷۰ روز است که از برقراری تماس تلفنی با خانواده محروم مانده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مریم سادات یحیوی، زندانی سیاسی دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “مریم از تاریخ ۱۶ مردادماه، از برقراری تماس تلفنی با خانواده خود محروم مانده است. اوایل هفته جاری طبق اعلام رسمی زندان باید امکان برقراری تماس تلفنی او وصل میشد، اما بدون هیچ دلیل و توضیحی به خانم یحیوی اعلام کردند که کماکان با این محرومیت مواجه است. همچین در این ۷۷ روز، او تنها چند ملاقات کابینی با خانواده خود داشته است.”

این زندانی سیاسی پیشتر در تاریخ ۱۱ آبان ۱۳۹۳ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او در نهایت پس از ۱۷ روز بازداشت با تودیع وثیقه آزاد شده بود.

خانم یحیوی چندی بعد توسط دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی از بابت اتهاماتی از جمله تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی مجموعا به ۹ سال حبس محکوم شده بود. حکم صادره پس از چندی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران به یک سال حبس تقلیل یافت.

در نهایت در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۴۰۲، سال گذشته پس از مراجعه به اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت یک سال حبس خود به زندان اوین منتقل شد.

مریم سادات یحیوی پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و برخوردهای قضایی را داشته است.

کیفرخواست پرونده زینب موسوی صادر شد

۲۹.مهر.۱۴۰۳ هرانا

کیفرخواست پرونده زینب موسوی، کمدین ایرانی و خالق شخصیت «امپراطور کوزکو» به دلیل انتشار مطالبی در فضای مجازی صادر شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از امتداد، کیفرخواست پرونده زینب موسوی صادر شد.

پیشتر دادستان تهران علیه این شهروند به دلیل آنچه که “انتشار مطالبی در فضای مجازی در راستای خدشه به امنیت روانی جامعه” عنوان کرده، اعلام جرم کرده بود.

زینب موسوی، یکی از نخستین زنان مجری استندآپ کمدی در ایران و خالق شخصیت «امپراطور کوزکو»، آبان سال گذشته بازداشت و پس از چند روز آزاد شد. پس از چندی پرونده او با دو اتهام به دادگاه های انقلاب و کیفری تهران ارجاع داده شد.

وی همچنین در مهر ۱۴۰۱ در قم بازداشت و اواخر آبان ماه همان سال با تودیع وثیقه تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد. موسوی اعلام کرده بود که در دوران بازداشت ۲۵ روز در انفرادی بوده و به دو سال زندان محکوم شده است.

به دلیل عدم رعایت حجاب؛ یک کافه در گرگان پلمب شد

۲۹.مهر.۱۴۰۳ هرانا

روز جمعه، کافه نم در گرگان به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، توسط اداره نظارت بر اماکن عمومی پلمب شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک واحد صنفی در گرگان پلمب شد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا؛ کافه نم واقع در بلوار گلشهر گرگان، روز جمعه ۲۷ مهر ۱۴۰۳ به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، توسط اداره نظارت بر اماکن عمومی پلمب شد.

هر ساله تعداد قابل توجهی از اماکن کسب، به دلایل مختلفی از قبیل عدم رعایت “حجاب اجباری” و “شئونات اسلامی” توسط مراجعه کنندگان یا متصدیان، اجرای موسیقی زنده، رقص و پایکوبی توسط مراجع ذی ربط پلمب می شوند.

۱۴۰۳-۰۷-۲۹

ادامه بی‌خبری از نسرین شاکرمی پس از بازداشت در خرم‌آباد

۲۷.مهر.۱۴۰۳ صدای آمریکا

گزارش ها از ایران حاکی از بی خبری از وضعیت نسرین شاکرمی است که عصر روز چهارشنبه ۲۵ مهر در خرم‌آباد بازداشت شد.

همزمان با سکوت مقامات امنیتی جمهوری اسلامی ایران در مورد محل نگهداری و دلیل بازداشت خانم شاکرمی، صفحه اینستاگرامی او نیز از دسترس خارج و همه پست های موجود در آن حذف شده است.

آیدا شاکرمی، دختر نسرین شاکرمی، نیز روز پنجشنبه ۲۶ مهر در شبکه اجتماعی «ایکس» اعلام کرده بود که از علت دستگیری و اتهام مادرش اطلاعی ندارد.

نسرین شاکرمی مادرنیکا شاکرمی، نوجوان ۱۶ ساله معترض ایرانی است که در پاییز ۱۴۰۱ همزمان با اعتراضات سراسری در ایران به کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، «مورد تجاوز ماموران حکومتی قرار گرفت» و کشته شد.

نیکا شاکرمی در آرامستان «حیات الغیب» در نزدیکی خرم‌آباد به خاک سپرده شده است.

جمهوری اسلامی در دو سال گذشته فشار بر مخالفان به ویژه خانواده‌های دادخواه را افزایش داده و در مواردی پس از بازداشت، آنها را مجبور کرده است تا صفحات خود در فضای مجازی را ببندند یا از ادامه فعالیت در آن خودداری کنند.

گزارشی از آخرین وضعیت سعیده قربانعلی در زندان اوین

۲۷.مهر.۱۴۰۳ هرانا

سعیده (بهار) قربانعلی، زندانی سیاسی دوران محکومیت حبس خود را در زندان اوین سپری میکند. وی پیشتر توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران به دو سال حبس قابل اجرا، محکوم شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سعیده (بهار) قربانعلی، زندانی سیاسی دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “خانم قربانعلی جهت تحمل دوران محکومیت دو سال حبس اجرایی خود، بازداشت و در تاریخ ۱۷ شهریورماه سال جاری، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. علاوه بر این، او چندی پیش به دستور رئیس زندان مذکور، از ملاقات حضوری با خانواده محروم شده است.”

سعیده (بهار) قربانعلی اوایل سال ۹۸، توسط نیروهای امنیتی در شهریار بازداشت و چندی بعد با تودیع وثیقه آزاد شد.

وی سپس به همراه ۹ نفر دیگر در یک پرونده مشترک در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران محاکمه شد. او در آذرماه ۹۸، از بابت اتهاماتی از جمله اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام و توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و رهبری به سه سال زندان محکوم شد.

حکم او اردیبهشت سال ۹۹، در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران به ریاست قاضی زرگر تایید شد.

با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی دو سال زندان در خصوص خانم قربانعلی قابل اجرا خواهد بود.

آذین موحد: احکام ظالمانه مانع از بازگشت من به کلاس‌های دانشگاه است

۲۶.مهر.۱۴۰۳ بی‌بی‌سی

آذین موحد، استاد موسیقی دانشگاه تهران، در مصاحبه‌ای اختصاصی با بی‌بی‌سی فارسی به وضعیت انفصال موقت از خدمت خود و چالش‌های قانونی که دانشگاهیان با آن روبرو هستند، پرداخت.

آذین موحد، از پاییز سال ۱۴۰۱ به‌دلیل همراهی با اعتراض‌های «زن، زندگی، آزادی» و حمایت از دانشجویانی که با برخوردهای امنیتی مواجه شدند، از تدریس در دانشگاه محروم شده است با اتهاماتی چون «تشویق دانشجویان به برگزاری تجمعات غیرقانونی، تشویق دانشجویان به کشف حجاب، همراهی با عناصر ضد انقلاب، امضای بیانیه در راستای حمایت از اغتشاشگران، رفتارهای برخلاف نظام، کشف حجاب و تعطیلی کلاس درس و تحریک دانشجویان و اغتشاشگران.»

خانم موحد بارها این اتهام‌ها را بی‌پایه و اساس و بدون شواهد و ادله خوانده است. او به بی بی سی فارسی گفت:

«متأسفانه باید قبول کنیم آیین‌نامه‌ها و قوانینی که برای دانشگاه‌ها مصوب شده‌اند، اجازه صدور احکام ظالمانه و نادرست و بدون شواهد و مستندات قانونی معتبر را به دانشگاه‌ها می‌دهند، احکامی که می‌توانند علیه دانشجویان و اساتید اعمال شوند.» خانم موحد با اشاره به آئین‌نامه تخلفات انتظامی اعضای هیئت علمی گفت: «این آئین‌نامه به‌صراحت اعلام می‌کند که اعضای هیئت علمی که پرونده شکایت علیه آن‌ها به کمیته تخلفات ارجاع شده، تا زمانیکه به پرونده رسیدگی کامل نشود و رأی قطعی صادر نگردد، حق حضور در کلاس و تدریس را ندارند. البته این اساتید بر اساس آئین‌نامه، حق دریافت حقوق خود را دارند؛ با این حال حقوق من قطع شد

زندان مرکزی همدان: اعدام دو زندانی ازجمله یک زن

۲۷.مهر.۱۴۰۳ اخبار زنان

در میانه موج اعدام ها در ایران، رژیم ملایان در سحرگاه چهارشنبه ۲۵ مهرماه ۱۴۰۳ دو زندانی از جمله یک زن را در زندان مرکزی همدان به دار آویخت.

از هویت زن اعدام شده در همدان اطلاعی در دست نیست. وی در ارتباط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بود.

تا لحظه تنظیم این گزارش، اعدام این دو زندانی توسط مقامات و رسانه های حکومتی اعلام نشده است. اعدام ۳۲ زن در سال گذشته، ۲۳ نفر از ابتدای ۲۰۲۴

براساس اطلاعات ثبت شده توسط کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، تعداد زنانی که طی سال گذشته در ایران اعدام شده اند به شدت افزایش یافته و از اکتبر ۲۰۲۳ تا اکتبر ۲۰۲۴، ۳۲ مورد اعدام‌ زنان ثبت شده است. این افزایش نسبت به سال‌های قبل بسیار نگران کننده است، در مقایسه با ۱۹ زن که در فاصله اکتبر ۲۰۲۲ تا اکتبر ۲۰۲۳ و ۲۱ زن که در فاصله اکتبر ۲۰۲۱ تا اکتبر ۲۰۲۲ اعدام شدند.

آمار سال جاری به‌ویژه نگران‌کننده است چرا که ۱۱ مورد بیشتر از متوسط اعدام ۲۱ زن در سال در دوره ابراهیم رئیسی و بیش از دو برابر متوسط سالانه ۱۵ اعدام‌ زنان در سال در زمان ریاست‌جمهوری حسن روحانی است.

با توجه به اینکه اعدام‌ها در ایران به صورت مخفیانه صورت می گیرند و قوه قضائیه آنها را اعلام نمی کند، واضح است که تعداد واقعی اعدام ها بیشتر از آنچه گزارش شده می‌باشد.

این افزایش، نشان‌دهنده استفاده فزاینده رژیم ایران از مجازات اعدام از جمله علیه زنان و افزایش نقض حقوق بشر می باشد که اکنون در دوران مسعود پزشکیان نیز مشاهده می شود.

تعداد کل اعدام‌ها در ایران در سال ۲۰۲۴ تاکنون بیش از ۶۰۰ تن بوده است که بیش از ۳۰۰ تن از آنها شامل ۱۲زن از زمان روی کار آمدن پزشکیان به اجرا در آمده است.

این موضوع بیش از پیش اثبات می‌کند که فارغ از اینکه چه کسی در ریاست‌جمهوری رژیم ملایان باشد، حقوق مردم ایران، به‌ویژه زنان، همچنان پایمال می‌شود.

با پایان ایام مرخصی؛ عاطفه رنگریز به زندان شاهرود بازگشت

۲۷.مهر.۱۴۰۳ هرانا

روز گذشته، عاطفه رنگریز، فعال حقوق زنان، با پایان ایام مرخصی به زندان شاهرود بازگشت.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، عاطفه رنگریز به زندان شاهرود بازگشت. بازگشت خانم رنگریز به زندان، روز گذشته با پایان ایام مرخصی وی صورت گرفته است. او در تاریخ ۲۴ مهرماه به مدت سه روز به مرخصی اعزام شده بود.

عاطفه رنگریز، در تاریخ ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در دامغان بازداشت و نهایتاً در تاریخ ۲۹ مهر ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه از زندان شاهرود آزاد شد. این فعال حقوق زنان پس از چندی توسط دادگاه انقلاب شاهرود از بابت اتهام همکاری و عضویت در گروه‌های مخالف نظام به دو سال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام به هفت ماه و ۱۶ روز زندان محکوم شد.

عاطفه رنگریز در تاریخ ۹ تیرماه امسال بازداشت و به زندان شاهرود منتقل شد.

خانم رنگریز پیش از این نیز به واسطه فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است.

۱۴۰۳-۰۷-۲۸

خودکشی یک دختر جوان در پی فشار والدین جهت ازدواج اجباری در زاهدان

۱۴.اکتبر.۲۰۲۴ رسانک

شب گذشته ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۳، یک دختر جوان در زاهدان بدلیل اصرار و فشارهای والدینش جهت تن دادن به ازدواج اجباری، با خوردن قرص قبل از خواب، به زندگی خودش پایان داد.

هویت این شهروند بلوچ، “ر_نارویی”، ۲۴ ساله و اهل زاهدان عنوان شده است.

بر اساس این گزارش، مدتی پیش برای این دختر خواستگار آمده ولی او در جمع همه اعلام کرده که در حال حاضر آمادگی ازدواج ندارد. اما پدر وی خلاف خواسته او اصرار و پافشاری کرده و سرانجام او با خوردن قرص به زندگی خود پایان داده است.

گفتنی است ازدواجی که بدون قصد و اراده واقع شود از درجه اعتبار ساقط است؛ این نکته نه تنها در قواعد عمومی قراردادها بدان تصریح شده بلکه در ماده ۱۰۶۲ قانون مدنی نیز در باب نکاح بدان اشاره شده است.

جزییات فوت معلم هرمزگانی در کلاس درس منتشر شد

۲۶.مهر.۱۴۰۳ رکنا

آسیه صالحی، معلم 37 ساله و پرانرژی کلاس ششم دبستان دخترانه “امید ایران” در ناحیه یک بندرعباس، که سال‌ها با عشق به دانش‌آموزانش آموزش می‌داد در حین تدریس بر اثر ایست قلبی ناگهانی جان خود را از دست داد. این معلم ۳۷ ساله اهل رودان در حین درس دادن، ناگهان جلوی چشمان دانش آموزان حالش بد شد. اورژانس پیش‌ بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی‌هرمزگان در این زمینه اعلام کرده که ساعت ۱۰:۵۳ روز  ۲۴مهرماه جاری پس‌از اطلاع به اورژانس ۱۱۵، آمبولانس به مدرسه منتقل شد.

تیم درمانی بر بالین بیمار با کاهش سطح هوشیاری ۳ و عدم علائم حیاتی حاضر شدند و پس از انجام اقدامات اولیه و احیای قلبی و تنفسی، بیمار به بیمارستان خلیج فارس منتقل شد اما تلاش کادر درمان برای احیای ایشان بی نتیجه ماند.

آسیه صالحی با سابقه حدود ۱۳ سال آموزگاری، دارای یک فرزند پسر ۱۲ ساله است. به گفته خانواده وی بیماری زمینه ای نداشته و به یکباره دچار ایست قلبی شده است.پزشکان می‌گویند گاه بیماری‌های قلبی به ناگاه در اثر افزایش فشار خون بروز می‌کنند. پیام تسلیت. در پی درگذشت معلم هرمزگانی در کلاس درس وزیر آموزش و پرورش پیام تسلیتی صادر کرد. در پیام علیرضا کاظمی آمده است: «خبر اندوهناک عروج ملکوتی همکار دلسوز و سختکوش بندرعباس، سرکار خانم آسیه صالحی در اثر عارضه قلبی در سر کلاس درس، موجب ناراحتی و اندوه فراوان این جانب و خانواده بزرگ فرهنگیان کشور شد.

ضایعه فقدان این همکار گرامی را به خانواده محترم و جامعه فرهنگیان کشور، بویژه همکاران استان هرمزگان و دانش‌آموزان این معلم گرانقدر که شاهد این اتفاق  تلخ بودند، «تسلیت و تعزیت» می‌گویم

و از پیشگاه خداوند رحمان برای آن مرحوم، رحمت و مغفرت الهی و برای بازماندگان محترم، بویژه فرزندان عزیز این معلم فداکار، صبر و شکیبایی مسألت می‌نمایم.بی‌شک یاد و خاطره و درس‌های زندگی و محبت این آموزگار مهربان برای همیشه در دل ها و جان های دانش آموزانش جاودانه خواهد ماند.»

محمد قویدل مدیر کل آموزش و پرورش هرمزگان و مسلم بازیار نسب ریاست آموزش و ناحیه یک بندرعباس نیز در پیام‌هایی این ضایعه را به خانواده، همکاران و دوستداران علم و اندیشه تسلیت گفتند.

در پیام تسلیت مدیرکل آموزش و پرورش استان هرمزگان آمده است با نهایت تأسف و تألم، درگذشت همکار گرانقدر و پرتلاش، آسیه صالحی، آموزگار پایه ششم مدرسه امید ایران ناحیه ۱ بندرعباس که در حین انجام وظیفه آموزشی جان به جان آفرین تسلیم نمود را به خانواده ایشان، جامعه فرهنگیان و دانش‌آموزان تسلیت عرض می‌نمایم.

۱۴۰۳-۰۷-۲۷

سپاه سمنان از اجرای طرح موسوم به «طراوت» برای اعمال حجاب اجباری خبر داد

۲۵.مهر.۱۴۰۳ رادیو فردا

چند روز پس از انتشار خبرهای غیررسمی مبنی بر تصویب لایحه موسوم به «عفاف و حجاب» توسط شورای نگهبان، سپاه سمنان نیز از اجرای طرح «طراوت» در ارتباط با اعمال اجباری حجاب خبر داد. منصور شوقانی، فرمانده سپاه «قائم آل محمد» سمنان، با بیان این موضوع گفت که از «ظرفیت دستگاه‌های اجرایی و خدماتی استان سمنان در اجرای این طرح بهره‌گیری خواهد شد». او روز سه‌شنبه، ۲۴ مهر در جلسه شورای فرهنگ عمومی استان سمنان که در دفتر امام جمعه این استان برگزار شد، بدون اشاره به جزئیات، تنها افزود که این طرح «به‌زودی و با محوریت مردم»، و «در راستای ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در استان» اجرایی می‌شود. با آن که در اظهارات این فرماندهٔ نظامی جزئیاتی دربارهٔ طرح موردنظر بیان نشده، اما بر اساس طرح‌های قبلی مقابله با آنچه «بدحجابی» نامیده می‌شود، از جمله طرح موسوم به «نور»، روش مجریان طرح اعمال زور و خشونت بوده است. این خبر حدود ۱۰ روز پس از آن با رسانه‌های در میان گذاشته شد که دو نمایندهٔ مجلس از تصویب لایحهٔ موسوم به «عفاف و حجاب» توسط شورای نگهبان خبر دادند. این در حالی است که این خبر هنوز توسط این نهاد رسمأ اعلام نشده، و کلیت مجلس شورای اسلامی نیز چنین خبری را منتشر نکرده است. خبر غیررسمی «تأیید» این لایحه از این جهت واکنش‌برانگیز بوده که به نظر می‌رسد شماری از هواداران مسعود پزشکیان توقع داشتند با توجه به وعده‌های انتخاباتی او دربارهٔ کرامت زنان و نیز سخنانش در نخستین نشست مطبوعاتی مبنی بر پیگیری برای «اذیت نکردنِ» توسط گشت ارشاد، این لایحه هم مسکوت بماند. هنوز مشخص نیست که شورای نگهبان و مجلس شورای اسلامی چه زمانی به طور رسمی خبر «تأیید» این لایحه را منتشر می‌کنند. نخستین گزارش‌ها از «تأیید» این لایحه همزمان با سالروز جان‌ باختن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد بر سر حجاب، از سوی موسی غضنفرآبادی، نمایندهٔ مجلس، منتشر شد. فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت در تازه‌ترین نشست خبری خود، در پاسخ به پرسشی دربارهٔ احتمال بازپس‌گیری لایحه «عفاف و حجاب» گفت: «رویکرد آقای پزشکیان به عنوان رئیس عفاف و حجاب مشخص است و بارها گفتند موضوعات فرهنگی را نمی‌شود به زور جا انداخت.» او بدون ارائه پاسخ شفاف، افزود: «به دنبال کار کارشناسانه دقیق هستیم که مصالح نظام در نظر گرفت. موضوعات در حال پیگیری است.» روزنامه «هم‌میهن» به تازگی در واکنش به اظهارات مرتضی آقاتهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس که مدعی شده بود اجرای لایحهٔ «حجاب و عفاف» می‌تواند «حدود چهارپنجم از مسائل فرهنگی را حل» کند، نوشته بود: « قانون فرزندآوری شما جز تورم وحشتناک و کاهش زادوولد چه نتیجه دیگری داشته است؟ حتی برای مسائل اقتصادی هم قانون مفیدی ندارید، چه رسد به مسائل فرهنگی که به اجماع عقلا راه‌حلِ مجازاتی ندارد.

تداوم بلاتکلیفی علی جهانیان و فرشته سوری در زندان‌های نهاوند و ملایر

۲۴.مهر.۱۴۰۳ هرانا

علی جهانیان و همسرش فرشته سوری علیرغم گذشت بیش از یک ماه کماکان در زندان‌های نهاوند و ملایر در بازداشت موقت به سر می‌برند. قرار بازداشت آقای جهانیان روز گذشته به مدت یک ماه دیگر تمدید شده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، علی جهانیان و همسرش فرشته سوری همچنان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برند. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زوج ساکن نهاوند ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “آقای جهانیان پس از گذشت ۱۶ روز بازداشت در سلول انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات همدان، با اتمام مراحل بازجویی به زندان نهاوند منتقل شد. روز گذشته نیز قرار بازداشت وی به مدت یک ماه دیگر تمدید شده است.” این منبع مطلع افزود: “خانم فرشته سوری نیز در تاریخ ۲۱ شهریورماه، مجددا توسط ماموران اداره اطلاعات نهاوند بازداشت و پس از مدتی به زندان ملایر منتقل شد. خانم سوری از بیماری‌های اختلالات روانی و قلبی رنج می‌برند که این امر باعث نگرانی‌های نزدیکان این شهروند شده است.” بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا؛ آقای جهانیان در مراحل بازجویی با اتهام تبلیغ علیه نظام مواجه شده است. آقای جهانیان همراه همسرش خانم فرشته سوری در تاریخ ۱۹ شهریورماه، توسط نیروهای اداره اطلاعات در محل سکونت خود در نهاوند بازداشت شدند. همسر وی پس از چند ساعت بازجویی با تودیع وثیقه از این اداره آزاد شده بود. علی جهانیان، شاعر و فعال سیاسی ساکن نهاوند پیشتر نیز به واسطه فعالیت‌های خود بازداشت شده بود.

منزل مادر شهریار نصرالهی در اراک مورد تفتیش قرار گرفت

۲۴.مهر.۱۴۰۳ هرانا

روز گذشته، منزل بتول فرهت، مادر شهریار نصرالهی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اراک توسط نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار گرفت.به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، منزل مادر شهریار نصرالهی زندانی سیاسی محبوس در زندان اراک، توسط نیروهای امنیتی تفتیش شد. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی ضمن تایید این خبر به هرانا اطلاع داد: “در ساعت هفت صبح روز دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳، پنج مأمور امنیتی با حضور در منزل بتول فرهت مادر شهریار نصرالهی در اراک، اقدام به تفتیش خانه کردند. این بازرسی در حالی صورت گرفت که مادر آقای نصرالهی، به‌دلیل کهولت سن و بیماری قلبی، دچار حمله قلبی شد و به بیمارستان انتقال یافت.” شهریار نصرالهی، شهروند ۴۸ ساله و پدر سه فرزند از اراک، در اسفند ۱۴۰۱ توسط ماموران امنیتی بازداشت و پس از یک ماه از بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان اراک منتقل شد. شعبه دوم دادگاه انقلاب اراک او را از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام و عضویت در گروه‌های مخالف، به پنج سال حبس محکوم کرد.

نامزدی سهیلا گلستانی برای جایزۀ آسیا پاسیفیک همزمان با احضار او به دادسرا

۲۵.مهر.۱۴۰۳ رادیو فردا

نامزدهای هفدهمین دوره مراسم اهدای جوایز اسکرین آسیا پاسیفیک معرفی شدند و سهیلا گلستانی بازیگر فیلم «دانه انجیر معابد»، ساختۀ محمد رسول‌اف، نامزد دریافت جایزۀ بهترین بازیگر این جوایز شد.

در همین حال رادیوفردا مطلع شده که در هفته‌های اخیر دور تازه‌ای از برخوردهای قضایی با عوامل فیلم «دانه انجیر معابد» در ایران آغاز شده است و هفتۀ گذشته‌ شماری از عوامل تولید این فیلم ازجمله سهیلا گلستانی به دادسرای امنیت دادگاه انقلاب احضار شدند.

به همین دلیل، حضور سهیلا گستانی در مراسم اهدای جوایز اسکرین آسیا پاسیفیک که دهم آذرماه در استرالیا برگزار می‌شود، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

امسال برای اولین بار نامزدهای بخش بازیگری جوایز اسکرین آسیا پاسیفیک بدون تفکیک جنسیتی معرفی شدند و سهیلا گلستانی جزو پنج نامزد دریافت جایزه قرار دارد.

فیلم «دانه‌ انجیر معابد» ساخته محمد رسول‌اف پس از نمایش در جشنواره کن و کسب جایزه ویژه داوران این رویداد معتبر جهانی در جشنواره‌های مختلفی به نمایش درآمده و به تازگی برنده جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران جشنواره سن‌سباستین اسپانیا شده است.

این فیلم که به صورت مخفیانه در ایران ساخته شده، درباره یک قاضی دادگاه انقلاب تهران است که گم شدن اسلحه‌اش در میانهٔ اعتراض‌های سراسری باعث سوظن و بدگمانی‌اش به همسر و دو دختر جوانش می‌شود

نسرین شاکرمی مادر نیکا شاکرمی بازداشت شد

۲۵.مهر.۱۴۰۳ رادیو فردا

خانواده نیکا شاکرمی، از کشته‌شدگان اعتراضات سال ۱۴۰۱ در تهران، از بازداشت نسرین شاکرمی، مادر نیکا، خبر دادند.

آیدا شاکرمی، خواهر نیکا، شامگاه چهارشنبه ۲۵ مهر ماه در شبکه اجتماعی اینستاگرام نوشت که «مادرم امروز عصر در خرم‌آباد دستگیر شده و از علت دستگیری و اتهام او خبری ندارم».

نیکا شاکرمی یکی ازصدها معترضی بود که در جریان اعتراضاتِ پس از جان‌ باختن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد در سال ۱۴۰۱ کشته شد و نهادهای حکومتی خانوادهٔ او را مجبور کردند پیکر این نوجوان را در روستایی دورافتاده در خرم‌آباد لرستان به خاک بسپارند.

یکی از آخرین موارد فشارهای حکومتی به خانواده شاکرمی مربوط به ماه گذشته در دومین سالروز جان‌ باختن نیکا شاکرمی بود که آنها اعلام کردند ماموران حکومتی با بستن راه‌های منتهی به گورستان، اجازه ورود خانواده نیکا به قبرستان و حضور بر سر مزار او را نداده‌اند.

نیکا شاکرمی ۱۷ ساله شامگاه ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ در جریان نخستین اعتراضات «زن، زندگی،‌ آزادی» در بلوار کشاورز تهران ناپدید و پس از هشت روز جنازه او به خانواده‌اش تحویل داده شد.

نسرین شاکرمی، مادر نیکا، حدود دو هفته بعد در یک پیام ویدئویی که به‌طور اختصاصی در اختیار رادیوفردا قرار داد، گفت که بر اساس گواهی پزشکی قانونی علت مرگ دخترش «اصابت ضربات متعدد جسم سخت» به سرش بوده است.

اما روایت دستگاه‌های خبری جمهوری اسلامی در زمان اعتراضات «زن زندگی آزادی» این بود که نیکا شاکرمی از بالای ساختمان نیمه‌کاره‌ای در نزدیکی خانه آتش شاکرمی، خاله‌اش که با او زندگی می‌کرد، پریده و خودکشی کرده است.

سرویس جهانی بی‌بی‌سی روز ۱۰ اردیبهشت سال ۱۴۰۳ گزارش داد که به یک «سند خیلی محرمانه» حکومت جمهوری اسلامی ایران دست یافته که حکایت از آن دارد نیکا شاکرمی پس از دستگیری توسط نیروهای امنیتی مورد «آزار و اذیت» جنسی قرار گرفت و کشته شد

خودکشی یک دختر جوان در پی فشار والدین جهت ازدواج اجباری در زاهدان

۱۴.اکتبر.۲۰۲۴ رسانک

شب گذشته ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۳، یک دختر جوان در زاهدان بدلیل اصرار و فشارهای والدینش جهت تن دادن به ازدواج اجباری، با خوردن قرص قبل از خواب، به زندگی خودش پایان داد.

هویت این شهروند بلوچ، “ر_نارویی”، ۲۴ ساله و اهل زاهدان عنوان شده است.

بر اساس این گزارش، مدتی پیش برای این دختر خواستگار آمده ولی او در جمع همه اعلام کرده که در حال حاضر آمادگی ازدواج ندارد. اما پدر وی خلاف خواسته او اصرار و پافشاری کرده و سرانجام او با خوردن قرص به زندگی خود پایان داده است.

گفتنی است ازدواجی که بدون قصد و اراده واقع شود از درجه اعتبار ساقط است؛ این نکته نه تنها در قواعد عمومی قراردادها بدان تصریح شده بلکه در ماده ۱۰۶۲ قانون مدنی نیز در باب نکاح بدان اشاره شده است.

جزییات فوت معلم هرمزگانی در کلاس درس منتشر شد

۲۶.مهر.۱۴۰۳ رکنا

آسیه صالحی، معلم 37 ساله و پرانرژی کلاس ششم دبستان دخترانه “امید ایران” در ناحیه یک بندرعباس، که سال‌ها با عشق به دانش‌آموزانش آموزش می‌داد در حین تدریس بر اثر ایست قلبی ناگهانی جان خود را از دست داد. این معلم ۳۷ ساله اهل رودان در حین درس دادن، ناگهان جلوی چشمان دانش آموزان حالش بد شد. اورژانس پیش‌ بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی‌هرمزگان در این زمینه اعلام کرده که ساعت ۱۰:۵۳ روز  ۲۴مهرماه جاری پس‌از اطلاع به اورژانس ۱۱۵، آمبولانس به مدرسه منتقل شد.

تیم درمانی بر بالین بیمار با کاهش سطح هوشیاری ۳ و عدم علائم حیاتی حاضر شدند و پس از انجام اقدامات اولیه و احیای قلبی و تنفسی، بیمار به بیمارستان خلیج فارس منتقل شد اما تلاش کادر درمان برای احیای ایشان بی نتیجه ماند.

آسیه صالحی با سابقه حدود ۱۳ سال آموزگاری، دارای یک فرزند پسر ۱۲ ساله است. به گفته خانواده وی بیماری زمینه ای نداشته و به یکباره دچار ایست قلبی شده است.پزشکان می‌گویند گاه بیماری‌های قلبی به ناگاه در اثر افزایش فشار خون بروز می‌کنند. پیام تسلیت. در پی درگذشت معلم هرمزگانی در کلاس درس وزیر آموزش و پرورش پیام تسلیتی صادر کرد. در پیام علیرضا کاظمی آمده است: «خبر اندوهناک عروج ملکوتی همکار دلسوز و سختکوش بندرعباس، سرکار خانم آسیه صالحی در اثر عارضه قلبی در سر کلاس درس، موجب ناراحتی و اندوه فراوان این جانب و خانواده بزرگ فرهنگیان کشور شد.

ضایعه فقدان این همکار گرامی را به خانواده محترم و جامعه فرهنگیان کشور، بویژه همکاران استان هرمزگان و دانش‌آموزان این معلم گرانقدر که شاهد این اتفاق  تلخ بودند، «تسلیت و تعزیت» می‌گویم

و از پیشگاه خداوند رحمان برای آن مرحوم، رحمت و مغفرت الهی و برای بازماندگان محترم، بویژه فرزندان عزیز این معلم فداکار، صبر و شکیبایی مسألت می‌نمایم.بی‌شک یاد و خاطره و درس‌های زندگی و محبت این آموزگار مهربان برای همیشه در دل ها و جان های دانش آموزانش جاودانه خواهد ماند.»

محمد قویدل مدیر کل آموزش و پرورش هرمزگان و مسلم بازیار نسب ریاست آموزش و ناحیه یک بندرعباس نیز در پیام‌هایی این ضایعه را به خانواده، همکاران و دوستداران علم و اندیشه تسلیت گفتند.

در پیام تسلیت مدیرکل آموزش و پرورش استان هرمزگان آمده است با نهایت تأسف و تألم، درگذشت همکار گرانقدر و پرتلاش، آسیه صالحی، آموزگار پایه ششم مدرسه امید ایران ناحیه ۱ بندرعباس که در حین انجام وظیفه آموزشی جان به جان آفرین تسلیم نمود را به خانواده ایشان، جامعه فرهنگیان و دانش‌آموزان تسلیت عرض می‌نمایم.

۱۴۰۳-۰۷-۲۶

وریشه مرادی، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) که به اتهام «بغی» در وضعیت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد، از روز ۱۹ مهر ۱۴۰۳ همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام در اعتصاب غذای نامحدود به سر می‌برد. وی اعلام کرده که در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران دست به اعتصاب زده است. بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، روز دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳، پزشک بهداری زندان اوین، این زندانی سیاسی را در بند زنان مورد معاینه قرار داده و خواستار تزریق سرم و انتقال او به بهداری شده است، اما وی از پذیرش توصیه پزشک بهداری خودداری کرده است. این زندانی سیاسی در روز ۱۹ مهر همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام با تحویل نامه اعتصاب غذای خود به مسئولین زندان اوین اعلام کرده است که در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است. وریشه مرادی در چند روز گذشته با انتشار نامه‌ای از زندان اوین که در «رادیو زمانه» منتشر شده، نوشته است: «اجازە ندهید جنگ‌های فرامرزی بر موضوع سرکوب‌های داخلی جامعە سایە بیفکند. تلاش من برای اعتصاب غذا در این راستاست. ما به هر قیمتی که شده اجازه نخواهیم داد صدای مبارزان داخلی که شجاعانه ایستاده‌اند در هیاهوی جنگ‌ها و ماجراجویی‌های بی‌فرجام گم شود». وی در ادامه نامه خود نوشته است: «جهت به بارنشستن اعتراض و موضع‌گیری صریح و شفاف کمپین‌های نە بە اعدام در سراسر جهان که گروەها، نهادها و سازمان‌های بین‌المللی با هدف متوقف کردن اعدام به راه انداخته‌اند، اعتصاب غذای نامحدود خود را ادامە خواهم داد». این زندانی سیاسی که از بیماری‌های متعددی از جمله درد مفاصل و کمر رنج می‌برد، در ماه‌های گذشته چندین بار به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل و دوره فیزیوتراپی خود را آغاز کرده بود. با آغاز اعتصاب غذا روند رسیدگی به وضعیت درمانی وی نیز متوقف شده و او در روزهای گذشته از اعزام به فیزیوتراپی خودداری کرده است. وریشه مرادی از مرداد ۱۴۰۲ به صورت بلاتکلیف به اتهام «بغی» با قرار بازداشت موقت به سر می‌برد. تا کنون دو جلسه دادگاه این زندانی سیاسی در ماه‌های خرداد و مهر سال جاری در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابولقاسم صلواتی برگزار شده است. پیشتر در تاریخ ۱۴ مرداد سال‌جاری دومین جلسه دادگاه این فعال سیاسی به دلیل امتناع وی از حضور در دادگاه در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی، به تعویق افتاده بود. در تاریخ ۱۴ مرداد، نامه‌و دفاعیه‌ای از این زندانی سیاسی خطاب به افکار عمومی از سوی سایت بیدارزنی منتشر شد. وی در نامه خود اعلام کرده بود که در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی از حضور در جلسه دادگاه خودداری می‌کند. وریشه مرادی در قسمتی از نامه خود که از سوی بیدارزنی منتشر شد، نوشته بود: «احکام ناعادلانه‌ی اعدام فعالین زن (شریفه‌ محمدی و پخشان عزیزی) در فاصله‌ی کمتر از یک ماه،‌ اقرار جمهوری اسلامی به ناکارآمدی و درماندگیِ سیاسی‌اش است. تظاهر به قدرت‌مند بودن دولت جدید،‌ ایجاد رعب و وحشت و گسترش سرکوب در آستانه‌ی انقلاب ژن، ژیان، آزادی، خیالی باطل بیش نیست. در همین راستا من به جرم زن بودن،‌ کورد بودن و جست‌جوی حیات آزاد، به «بغی» متهم شده‌ام. هم‌اکنون نیز پس از گذشت یک سال از بازداشت موقت، در صف انتظار برای برگزاری دومین جلسه‌ی دادگاه، در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی ‌به ریاست قاضی صلواتی در تاریخ ۱۴ مرداد،‌ قرار دارم. اگر چه می‌دانم عدم حضور در دادگاه، شاید به عدم خواست دفاع از خویش تعبیر گردد،‌ اما به نشانه‌ی اعتراض به صدور حکم اعدام برای رفقایم شریفه محمدی و پخشان عزیزی،‌ به دادگاه نخواهم رفت و چنین دادگاهی را که حکم عادلانه‌ای در آن صادر نمی‌گردد، به رسمیت نمی‌شناسم.» او در ادامه نامه خود اعلام کرده بود: «در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در پلیس راه سنندج- کامیاران توسط نیروهای وزارت اطلاعات دستگیر شدم، تیراندازی، شکستن شیشه‌‌های ماشین، شکنجه و تعرض فیزیکی در لحظه‌ی دستگیری، جنگ روانی، بازجویی در سلول انفرادی (شکنجه‌ی سفید) به دور از چشم دوربین‌ها به منظور عدم ثبت برخوردها و تعرض غیراخلاقی‌شان، مواخذه در برابر دوربین برای تحقیر اراده و فشارهایی که در طول ۱۳ روز حضور در اطلاعات سنندج متحمل شدم،‌ بخشی از فشارهای تحمیل شده بر من است. آنان وحشی‌ام خواندند و گفتند زنانگی‌ات را از دست داده‌ای! چرا گریه نمی‌کنی؟ آخرین بار که گریستی ‌چه زمانی بود؟ آخرین بار کِی گُلی را بوییده‌ای؟ سپس مرا به بند ۲۰۹ بازداشتگاه اوین منتقل کردند، در آنجا به مدت چهار ماه و نیم در بازجویی‌ها، تحت فشارهای بسیار، از جمله شکنجه‌های سفید، سناریوسازی‌های متناقض و فریبنده و تهدید به ترور شخصیت، گرفتن اعتراف اجباری و … نگه داشته شدم. سردردهای شدید و خون‌ریزی‌های مداوم (از ناحیه‌ی بینی)، ‌شدیدتر شدن دردهای گردن و کمر،‌ ارمغان روزهای حضورم در سلول انفرادی بود.» در حالی که قرار بود اولین جلسه دادگاه در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار شود، اما به دلایل نامعلوم لغو و وی در تاریخ ۲۵ اردیبهشت با دستور قاضی صلواتی برای بازجویی مجدد به مدت سه روز به سلول انفرادی بند ۲۰۹ منتقل شد. او و پخشان عزیزی در اعتراض به این انتقال به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا زدند. وریشه مرادی، اهل سنندج و عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ پس از انجام فعالیت‌های سیاسی و تشکیلاتی در شهر کرمانشاه، زمانی که قصد بازگشت به سنندج را داشت، توسط نیروهای وزارت اطلاعات در ورودی این شهر بازداشت شد. او ۱۳ روز نخست بازداشت را در بازداشتگاه این نهاد امنیتی در سنندج گذراند و پس از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل شد. وی در این مدت برای انجام اعترافات اجباری تحت فشار و شکنجه قرار گرفت و در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲ پس از تحمل ۵ ماه سلول انفرادی به بند زنان زندان اوین انتقال یافت. این زندانی سیاسی از تاریخ ۱۷ اردیبهشت سال جاری با دستور قاضی صلواتی از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم بوده و وکلای وی نیز پس از برگزاری دومین جلسه دادگاه تنها یک بار موفق به ملاقات با وی در زندان شده‌اند.

۲۴.مهر.۱۴۰۳ کردستان

وریشه مرادی، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) که به اتهام «بغی» در وضعیت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد، از روز ۱۹ مهر ۱۴۰۳ همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام در اعتصاب غذای نامحدود به سر می‌برد. وی اعلام کرده که در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران دست به اعتصاب زده است.

بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، روز دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳، پزشک بهداری زندان اوین، این زندانی سیاسی را در بند زنان مورد معاینه قرار داده و خواستار تزریق سرم و انتقال او به بهداری شده است، اما وی از پذیرش توصیه پزشک بهداری خودداری کرده است. این زندانی سیاسی در روز ۱۹ مهر همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام با تحویل نامه اعتصاب غذای خود به مسئولین زندان اوین اعلام کرده است که در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است. وریشه مرادی در چند روز گذشته با انتشار نامه‌ای از زندان اوین که در «رادیو زمانه» منتشر شده، نوشته است: «اجازە ندهید جنگ‌های فرامرزی بر موضوع سرکوب‌های داخلی جامعە سایە بیفکند. تلاش من برای اعتصاب غذا در این راستاست. ما به هر قیمتی که شده اجازه نخواهیم داد صدای مبارزان داخلی که شجاعانه ایستاده‌اند در هیاهوی جنگ‌ها و ماجراجویی‌های بی‌فرجام گم شود». وی در ادامه نامه خود نوشته است: «جهت به بارنشستن اعتراض و موضع‌گیری صریح و شفاف کمپین‌های نە بە اعدام در سراسر جهان که گروەها، نهادها و سازمان‌های بین‌المللی با هدف متوقف کردن اعدام به راه انداخته‌اند، اعتصاب غذای نامحدود خود را ادامە خواهم داد». این زندانی سیاسی که از بیماری‌های متعددی از جمله درد مفاصل و کمر رنج می‌برد، در ماه‌های گذشته چندین بار به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل و دوره فیزیوتراپی خود را آغاز کرده بود. با آغاز اعتصاب غذا روند رسیدگی به وضعیت درمانی وی نیز متوقف شده و او در روزهای گذشته از اعزام به فیزیوتراپی خودداری کرده است. وریشه مرادی از مرداد ۱۴۰۲ به صورت بلاتکلیف به اتهام «بغی» با قرار بازداشت موقت به سر می‌برد. تا کنون دو جلسه دادگاه این زندانی سیاسی در ماه‌های خرداد و مهر سال جاری در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابولقاسم صلواتی برگزار شده است. پیشتر در تاریخ ۱۴ مرداد سال‌جاری دومین جلسه دادگاه این فعال سیاسی به دلیل امتناع وی از حضور در دادگاه در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی، به تعویق افتاده بود. در تاریخ ۱۴ مرداد، نامه‌و دفاعیه‌ای از این زندانی سیاسی خطاب به افکار عمومی از سوی سایت بیدارزنی منتشر شد. وی در نامه خود اعلام کرده بود که در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی از حضور در جلسه دادگاه خودداری می‌کند. وریشه مرادی در قسمتی از نامه خود که از سوی بیدارزنی منتشر شد، نوشته بود: «احکام ناعادلانه‌ی اعدام فعالین زن (شریفه‌ محمدی و پخشان عزیزی) در فاصله‌ی کمتر از یک ماه،‌ اقرار جمهوری اسلامی به ناکارآمدی و درماندگیِ سیاسی‌اش است. تظاهر به قدرت‌مند بودن دولت جدید،‌ ایجاد رعب و وحشت و گسترش سرکوب در آستانه‌ی انقلاب ژن، ژیان، آزادی، خیالی باطل بیش نیست. در همین راستا من به جرم زن بودن،‌ کورد بودن و جست‌جوی حیات آزاد، به «بغی» متهم شده‌ام. هم‌اکنون نیز پس از گذشت یک سال از بازداشت موقت، در صف انتظار برای برگزاری دومین جلسه‌ی دادگاه، در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی ‌به ریاست قاضی صلواتی در تاریخ ۱۴ مرداد،‌ قرار دارم. اگر چه می‌دانم عدم حضور در دادگاه، شاید به عدم خواست دفاع از خویش تعبیر گردد،‌ اما به نشانه‌ی اعتراض به صدور حکم اعدام برای رفقایم شریفه محمدی و پخشان عزیزی،‌ به دادگاه نخواهم رفت و چنین دادگاهی را که حکم عادلانه‌ای در آن صادر نمی‌گردد، به رسمیت نمی‌شناسم.» او در ادامه نامه خود اعلام کرده بود: «در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در پلیس راه سنندج- کامیاران توسط نیروهای وزارت اطلاعات دستگیر شدم، تیراندازی، شکستن شیشه‌‌های ماشین، شکنجه و تعرض فیزیکی در لحظه‌ی دستگیری، جنگ روانی، بازجویی در سلول انفرادی (شکنجه‌ی سفید) به دور از چشم دوربین‌ها به منظور عدم ثبت برخوردها و تعرض غیراخلاقی‌شان، مواخذه در برابر دوربین برای تحقیر اراده و فشارهایی که در طول ۱۳ روز حضور در اطلاعات سنندج متحمل شدم،‌ بخشی از فشارهای تحمیل شده بر من است. آنان وحشی‌ام خواندند و گفتند زنانگی‌ات را از دست داده‌ای! چرا گریه نمی‌کنی؟ آخرین بار که گریستی ‌چه زمانی بود؟ آخرین بار کِی گُلی را بوییده‌ای؟ سپس مرا به بند ۲۰۹ بازداشتگاه اوین منتقل کردند، در آنجا به مدت چهار ماه و نیم در بازجویی‌ها، تحت فشارهای بسیار، از جمله شکنجه‌های سفید، سناریوسازی‌های متناقض و فریبنده و تهدید به ترور شخصیت، گرفتن اعتراف اجباری و … نگه داشته شدم. سردردهای شدید و خون‌ریزی‌های مداوم (از ناحیه‌ی بینی)، ‌شدیدتر شدن دردهای گردن و کمر،‌ ارمغان روزهای حضورم در سلول انفرادی بود.» در حالی که قرار بود اولین جلسه دادگاه در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار شود، اما به دلایل نامعلوم لغو و وی در تاریخ ۲۵ اردیبهشت با دستور قاضی صلواتی برای بازجویی مجدد به مدت سه روز به سلول انفرادی بند ۲۰۹ منتقل شد. او و پخشان عزیزی در اعتراض به این انتقال به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا زدند. وریشه مرادی، اهل سنندج و عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ پس از انجام فعالیت‌های سیاسی و تشکیلاتی در شهر کرمانشاه، زمانی که قصد بازگشت به سنندج را داشت، توسط نیروهای وزارت اطلاعات در ورودی این شهر بازداشت شد. او ۱۳ روز نخست بازداشت را در بازداشتگاه این نهاد امنیتی در سنندج گذراند و پس از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل شد. وی در این مدت برای انجام اعترافات اجباری تحت فشار و شکنجه قرار گرفت و در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲ پس از تحمل ۵ ماه سلول انفرادی به بند زنان زندان اوین انتقال یافت. این زندانی سیاسی از تاریخ ۱۷ اردیبهشت سال جاری با دستور قاضی صلواتی از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم بوده و وکلای وی نیز پس از برگزاری دومین جلسه دادگاه تنها یک بار موفق به ملاقات با وی در زندان شده‌اند.

۱۴۰۳-۰۷-۲۵

وریشه مرادی، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) که به اتهام «بغی» در وضعیت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد، از روز ۱۹ مهر ۱۴۰۳ همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام در اعتصاب غذای نامحدود به سر می‌برد. وی اعلام کرده که در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران دست به اعتصاب زده است. بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، روز دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳، پزشک بهداری زندان اوین، این زندانی سیاسی را در بند زنان مورد معاینه قرار داده و خواستار تزریق سرم و انتقال او به بهداری شده است، اما وی از پذیرش توصیه پزشک بهداری خودداری کرده است. این زندانی سیاسی در روز ۱۹ مهر همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام با تحویل نامه اعتصاب غذای خود به مسئولین زندان اوین اعلام کرده است که در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است. وریشه مرادی در چند روز گذشته با انتشار نامه‌ای از زندان اوین که در «رادیو زمانه» منتشر شده، نوشته است: «اجازە ندهید جنگ‌های فرامرزی بر موضوع سرکوب‌های داخلی جامعە سایە بیفکند. تلاش من برای اعتصاب غذا در این راستاست. ما به هر قیمتی که شده اجازه نخواهیم داد صدای مبارزان داخلی که شجاعانه ایستاده‌اند در هیاهوی جنگ‌ها و ماجراجویی‌های بی‌فرجام گم شود». وی در ادامه نامه خود نوشته است: «جهت به بارنشستن اعتراض و موضع‌گیری صریح و شفاف کمپین‌های نە بە اعدام در سراسر جهان که گروەها، نهادها و سازمان‌های بین‌المللی با هدف متوقف کردن اعدام به راه انداخته‌اند، اعتصاب غذای نامحدود خود را ادامە خواهم داد». این زندانی سیاسی که از بیماری‌های متعددی از جمله درد مفاصل و کمر رنج می‌برد، در ماه‌های گذشته چندین بار به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل و دوره فیزیوتراپی خود را آغاز کرده بود. با آغاز اعتصاب غذا روند رسیدگی به وضعیت درمانی وی نیز متوقف شده و او در روزهای گذشته از اعزام به فیزیوتراپی خودداری کرده است. وریشه مرادی از مرداد ۱۴۰۲ به صورت بلاتکلیف به اتهام «بغی» با قرار بازداشت موقت به سر می‌برد. تا کنون دو جلسه دادگاه این زندانی سیاسی در ماه‌های خرداد و مهر سال جاری در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابولقاسم صلواتی برگزار شده است. پیشتر در تاریخ ۱۴ مرداد سال‌جاری دومین جلسه دادگاه این فعال سیاسی به دلیل امتناع وی از حضور در دادگاه در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی، به تعویق افتاده بود. در تاریخ ۱۴ مرداد، نامه‌و دفاعیه‌ای از این زندانی سیاسی خطاب به افکار عمومی از سوی سایت بیدارزنی منتشر شد. وی در نامه خود اعلام کرده بود که در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی از حضور در جلسه دادگاه خودداری می‌کند. وریشه مرادی در قسمتی از نامه خود که از سوی بیدارزنی منتشر شد، نوشته بود: «احکام ناعادلانه‌ی اعدام فعالین زن (شریفه‌ محمدی و پخشان عزیزی) در فاصله‌ی کمتر از یک ماه،‌ اقرار جمهوری اسلامی به ناکارآمدی و درماندگیِ سیاسی‌اش است. تظاهر به قدرت‌مند بودن دولت جدید،‌ ایجاد رعب و وحشت و گسترش سرکوب در آستانه‌ی انقلاب ژن، ژیان، آزادی، خیالی باطل بیش نیست. در همین راستا من به جرم زن بودن،‌ کورد بودن و جست‌جوی حیات آزاد، به «بغی» متهم شده‌ام. هم‌اکنون نیز پس از گذشت یک سال از بازداشت موقت، در صف انتظار برای برگزاری دومین جلسه‌ی دادگاه، در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی ‌به ریاست قاضی صلواتی در تاریخ ۱۴ مرداد،‌ قرار دارم. اگر چه می‌دانم عدم حضور در دادگاه، شاید به عدم خواست دفاع از خویش تعبیر گردد،‌ اما به نشانه‌ی اعتراض به صدور حکم اعدام برای رفقایم شریفه محمدی و پخشان عزیزی،‌ به دادگاه نخواهم رفت و چنین دادگاهی را که حکم عادلانه‌ای در آن صادر نمی‌گردد، به رسمیت نمی‌شناسم.» او در ادامه نامه خود اعلام کرده بود: «در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در پلیس راه سنندج- کامیاران توسط نیروهای وزارت اطلاعات دستگیر شدم، تیراندازی، شکستن شیشه‌‌های ماشین، شکنجه و تعرض فیزیکی در لحظه‌ی دستگیری، جنگ روانی، بازجویی در سلول انفرادی (شکنجه‌ی سفید) به دور از چشم دوربین‌ها به منظور عدم ثبت برخوردها و تعرض غیراخلاقی‌شان، مواخذه در برابر دوربین برای تحقیر اراده و فشارهایی که در طول ۱۳ روز حضور در اطلاعات سنندج متحمل شدم،‌ بخشی از فشارهای تحمیل شده بر من است. آنان وحشی‌ام خواندند و گفتند زنانگی‌ات را از دست داده‌ای! چرا گریه نمی‌کنی؟ آخرین بار که گریستی ‌چه زمانی بود؟ آخرین بار کِی گُلی را بوییده‌ای؟ سپس مرا به بند ۲۰۹ بازداشتگاه اوین منتقل کردند، در آنجا به مدت چهار ماه و نیم در بازجویی‌ها، تحت فشارهای بسیار، از جمله شکنجه‌های سفید، سناریوسازی‌های متناقض و فریبنده و تهدید به ترور شخصیت، گرفتن اعتراف اجباری و … نگه داشته شدم. سردردهای شدید و خون‌ریزی‌های مداوم (از ناحیه‌ی بینی)، ‌شدیدتر شدن دردهای گردن و کمر،‌ ارمغان روزهای حضورم در سلول انفرادی بود.» در حالی که قرار بود اولین جلسه دادگاه در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار شود، اما به دلایل نامعلوم لغو و وی در تاریخ ۲۵ اردیبهشت با دستور قاضی صلواتی برای بازجویی مجدد به مدت سه روز به سلول انفرادی بند ۲۰۹ منتقل شد. او و پخشان عزیزی در اعتراض به این انتقال به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا زدند. وریشه مرادی، اهل سنندج و عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ پس از انجام فعالیت‌های سیاسی و تشکیلاتی در شهر کرمانشاه، زمانی که قصد بازگشت به سنندج را داشت، توسط نیروهای وزارت اطلاعات در ورودی این شهر بازداشت شد. او ۱۳ روز نخست بازداشت را در بازداشتگاه این نهاد امنیتی در سنندج گذراند و پس از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل شد. وی در این مدت برای انجام اعترافات اجباری تحت فشار و شکنجه قرار گرفت و در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲ پس از تحمل ۵ ماه سلول انفرادی به بند زنان زندان اوین انتقال یافت. این زندانی سیاسی از تاریخ ۱۷ اردیبهشت سال جاری با دستور قاضی صلواتی از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم بوده و وکلای وی نیز پس از برگزاری دومین جلسه دادگاه تنها یک بار موفق به ملاقات با وی در زندان شده‌اند.

۲۴.مهر.۱۴۰۳ کردستان

وریشه مرادی، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) که به اتهام «بغی» در وضعیت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد، از روز ۱۹ مهر ۱۴۰۳ همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام در اعتصاب غذای نامحدود به سر می‌برد. وی اعلام کرده که در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران دست به اعتصاب زده است.

بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، روز دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳، پزشک بهداری زندان اوین، این زندانی سیاسی را در بند زنان مورد معاینه قرار داده و خواستار تزریق سرم و انتقال او به بهداری شده است، اما وی از پذیرش توصیه پزشک بهداری خودداری کرده است. این زندانی سیاسی در روز ۱۹ مهر همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام با تحویل نامه اعتصاب غذای خود به مسئولین زندان اوین اعلام کرده است که در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است. وریشه مرادی در چند روز گذشته با انتشار نامه‌ای از زندان اوین که در «رادیو زمانه» منتشر شده، نوشته است: «اجازە ندهید جنگ‌های فرامرزی بر موضوع سرکوب‌های داخلی جامعە سایە بیفکند. تلاش من برای اعتصاب غذا در این راستاست. ما به هر قیمتی که شده اجازه نخواهیم داد صدای مبارزان داخلی که شجاعانه ایستاده‌اند در هیاهوی جنگ‌ها و ماجراجویی‌های بی‌فرجام گم شود». وی در ادامه نامه خود نوشته است: «جهت به بارنشستن اعتراض و موضع‌گیری صریح و شفاف کمپین‌های نە بە اعدام در سراسر جهان که گروەها، نهادها و سازمان‌های بین‌المللی با هدف متوقف کردن اعدام به راه انداخته‌اند، اعتصاب غذای نامحدود خود را ادامە خواهم داد». این زندانی سیاسی که از بیماری‌های متعددی از جمله درد مفاصل و کمر رنج می‌برد، در ماه‌های گذشته چندین بار به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل و دوره فیزیوتراپی خود را آغاز کرده بود. با آغاز اعتصاب غذا روند رسیدگی به وضعیت درمانی وی نیز متوقف شده و او در روزهای گذشته از اعزام به فیزیوتراپی خودداری کرده است. وریشه مرادی از مرداد ۱۴۰۲ به صورت بلاتکلیف به اتهام «بغی» با قرار بازداشت موقت به سر می‌برد. تا کنون دو جلسه دادگاه این زندانی سیاسی در ماه‌های خرداد و مهر سال جاری در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابولقاسم صلواتی برگزار شده است. پیشتر در تاریخ ۱۴ مرداد سال‌جاری دومین جلسه دادگاه این فعال سیاسی به دلیل امتناع وی از حضور در دادگاه در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی، به تعویق افتاده بود. در تاریخ ۱۴ مرداد، نامه‌و دفاعیه‌ای از این زندانی سیاسی خطاب به افکار عمومی از سوی سایت بیدارزنی منتشر شد. وی در نامه خود اعلام کرده بود که در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی از حضور در جلسه دادگاه خودداری می‌کند. وریشه مرادی در قسمتی از نامه خود که از سوی بیدارزنی منتشر شد، نوشته بود: «احکام ناعادلانه‌ی اعدام فعالین زن (شریفه‌ محمدی و پخشان عزیزی) در فاصله‌ی کمتر از یک ماه،‌ اقرار جمهوری اسلامی به ناکارآمدی و درماندگیِ سیاسی‌اش است. تظاهر به قدرت‌مند بودن دولت جدید،‌ ایجاد رعب و وحشت و گسترش سرکوب در آستانه‌ی انقلاب ژن، ژیان، آزادی، خیالی باطل بیش نیست. در همین راستا من به جرم زن بودن،‌ کورد بودن و جست‌جوی حیات آزاد، به «بغی» متهم شده‌ام. هم‌اکنون نیز پس از گذشت یک سال از بازداشت موقت، در صف انتظار برای برگزاری دومین جلسه‌ی دادگاه، در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی ‌به ریاست قاضی صلواتی در تاریخ ۱۴ مرداد،‌ قرار دارم. اگر چه می‌دانم عدم حضور در دادگاه، شاید به عدم خواست دفاع از خویش تعبیر گردد،‌ اما به نشانه‌ی اعتراض به صدور حکم اعدام برای رفقایم شریفه محمدی و پخشان عزیزی،‌ به دادگاه نخواهم رفت و چنین دادگاهی را که حکم عادلانه‌ای در آن صادر نمی‌گردد، به رسمیت نمی‌شناسم.» او در ادامه نامه خود اعلام کرده بود: «در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در پلیس راه سنندج- کامیاران توسط نیروهای وزارت اطلاعات دستگیر شدم، تیراندازی، شکستن شیشه‌‌های ماشین، شکنجه و تعرض فیزیکی در لحظه‌ی دستگیری، جنگ روانی، بازجویی در سلول انفرادی (شکنجه‌ی سفید) به دور از چشم دوربین‌ها به منظور عدم ثبت برخوردها و تعرض غیراخلاقی‌شان، مواخذه در برابر دوربین برای تحقیر اراده و فشارهایی که در طول ۱۳ روز حضور در اطلاعات سنندج متحمل شدم،‌ بخشی از فشارهای تحمیل شده بر من است. آنان وحشی‌ام خواندند و گفتند زنانگی‌ات را از دست داده‌ای! چرا گریه نمی‌کنی؟ آخرین بار که گریستی ‌چه زمانی بود؟ آخرین بار کِی گُلی را بوییده‌ای؟ سپس مرا به بند ۲۰۹ بازداشتگاه اوین منتقل کردند، در آنجا به مدت چهار ماه و نیم در بازجویی‌ها، تحت فشارهای بسیار، از جمله شکنجه‌های سفید، سناریوسازی‌های متناقض و فریبنده و تهدید به ترور شخصیت، گرفتن اعتراف اجباری و … نگه داشته شدم. سردردهای شدید و خون‌ریزی‌های مداوم (از ناحیه‌ی بینی)، ‌شدیدتر شدن دردهای گردن و کمر،‌ ارمغان روزهای حضورم در سلول انفرادی بود.» در حالی که قرار بود اولین جلسه دادگاه در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار شود، اما به دلایل نامعلوم لغو و وی در تاریخ ۲۵ اردیبهشت با دستور قاضی صلواتی برای بازجویی مجدد به مدت سه روز به سلول انفرادی بند ۲۰۹ منتقل شد. او و پخشان عزیزی در اعتراض به این انتقال به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا زدند. وریشه مرادی، اهل سنندج و عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ پس از انجام فعالیت‌های سیاسی و تشکیلاتی در شهر کرمانشاه، زمانی که قصد بازگشت به سنندج را داشت، توسط نیروهای وزارت اطلاعات در ورودی این شهر بازداشت شد. او ۱۳ روز نخست بازداشت را در بازداشتگاه این نهاد امنیتی در سنندج گذراند و پس از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل شد. وی در این مدت برای انجام اعترافات اجباری تحت فشار و شکنجه قرار گرفت و در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲ پس از تحمل ۵ ماه سلول انفرادی به بند زنان زندان اوین انتقال یافت. این زندانی سیاسی از تاریخ ۱۷ اردیبهشت سال جاری با دستور قاضی صلواتی از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم بوده و وکلای وی نیز پس از برگزاری دومین جلسه دادگاه تنها یک بار موفق به ملاقات با وی در زندان شده‌اند.

۱۴۰۳-۰۷-۲۳

گزارش صوتی و تصویری جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴

گزارش صوتی و تصویری جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴
جلسه‌ عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران یکشنبه ۲۹ سپتامبر۲۰۲۴ در ساعت ۱۵:۰۰ بوقت اروپای مرکزی با حضور جمعی از فعالان حقوق بشر و دیگر مهمانان از طریق فضای مجازی زووم، یوتیوب، اپلیکیشن کانون با مدیریت آقای امیر پالوانه گلشیخ، سخنرانان عبارتند از،۱):خانم شراره هادی زاده رئیسی با موضوع: گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق بشر در شهریور ماه ۱۴۰۳، ۲): خانم سونیا سوارکوب: بررسی اعلامیه جهانی حقوق بشر و مقایسه آن با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۳): آقای محمد گلستانجو: روز جهانی صلح، ۴): بحث آزاد با موضوع: حق برابری (تاثیر جنبش زن زندگی آزادی بر جامعه امروز)، با مشارکت: آقای محمد گلستانجو، خانم مرضیه موذمی، خانم نسرین جهانی گلشیخ، آقای فرجود، خانم سونیا سوارکوب. همکارانی که ما را در برگزاری این جلسه لایو یاری کردند عبارتند از: مسئول جلسه: آقای امیر پالوانه، منشی جلسه:خانم معصومه کریمی، ضبط صدا و تدوین: آقای احسان احمدی خواه، آقای پویا حسابی، ادمین ها: آقای محمود گلستانی، آقای امین حسینی آزاد. علاقمندان می‌توانند گزارش‌های صوتی جلسه فوق را از طریق فایل‌های صوتی زیر شنوا باشند و همچنین گزارش تصویری جلسه را در کانال یوتیوب بشریت از طریق لینک زیر تماشاگر باشند:

شروع جلسه : امیر پالوانه

شراره هادی زاده رئیسی: گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق بشر در شهریور ماه ۱۴۰۳

سونیا سوارکوب :بررسی اعلامیه جهانی حقوق بشر و مقایسه آن با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

محمد گلستانجو :روز جهانی صلح

بحث آزاد: حق برابری (تاثیر جنبش زن زندگی آزادی بر جامعه امروز)

حکم اعدام شریفه محمدی در دیوان عالی کشور «نقض شد»

۲۱.مهر.۱۴۰۳ رادیو فردا

امیر رئیسیان و محمدرضا نظری‌نژاد، وکلای دادگستری، از «نقض» حکم اعدام شریفه محمدی، فعال کارگری زندانی، توسط دیوان عالی کشور خبر دادند.

امیر رئیسیان در گفتگو با «شبکه شرق» گفته دیوان عالی کشور بعد از رسیدگی، حکم موکلم خانم شریفه محمدی را «نقض و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض ارجاع داد.»

یک روز پیش از برگزاری دور دوم چهاردهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری ایران، شریفه محمدی، فعال کارگری از سوی دادگاه انقلاب رشت به اعدام محکوم شد؛ حکمی که واکنش گستردۀ فعالان مدنی و سیاسی را در پی داشت.

شریفه محمدی ۴۵ ساله، اهل میانه در آذربایجان شرقی و ساکن رشت است. مأموران اداره اطلاعات رشت، او را در ۱۴ آذر ۱۴۰۲ با اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت کردند.

بر اساس رأی دادگاه انقلاب رشت، خانم محمدی به اتهام «بَغی» یا «شورش مسلحانه» به اعدام محکوم شده بود. عضویت در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» به عنوان مصداق اتهام شریفه محمدی اعلام شد و دادگاه انقلاب، اتهام «عضویت در حزب کومله» را نیز به این فعال کارگری منتسب کرده بود.

منابع رادیوفردا می‌گویند که شریفه محمدی به‌رغم «دغدغه‌مندی» اجتماعی، هیچ‌گونه فعالیت سیاسی نداشته و صدور حکم اعدام علیه این فعال کارگری با اتهام انتسابی «بغی» از سوی دستگاه قضایی، با هدف «ارعاب جنبش کارگری» ایران انجام گرفته است.

۱۹ مهرماه سال جاری، نسرین ستوده و فرهاد میثمی، مدافع حقوق بشر، اعلام کردند که در صورت عدم لغو حکم اعدام شریفه محمدی، فعال کارگری، اقدام به اعتصاب غذا خواهند کرد.

کمپین دفاع از شریفه محمدی، فعال کارگری محکوم به اعدام، روز سه‌شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۳ اعلام کرد افزایش درخواست‌ها برای لغو حکم اعدام، یک نه بزرگ به قتل عمد حکومتی است.

تیرماه سال جاری، جمعی از زندانیان زن محبوس در زندان اوین با محکوم کردن حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، هشدار دادند که این می‌تواند پیش‌درآمدی برای صدور «احکام سنگین بعدی» برای سایر مخالفان جمهوری اسلامی باشد.

بوکان؛ سوسن حسن‌زاده از مدرسان زبان کُردی به حبس محکوم شد

۲۰.مهر.۱۴۰۳ هه‌نگاو

سوسن حسن‌زاده، فعال مدنی و از مدرسان داوطلب زبان کُردی که بهار امسال به مدت یک ماه بازداشت شده بود، توسط دستگاه قضایی جهموری اسلامی ایران به تحمل سه ماه حبس تعزیری محکوم شد.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی روزهای اخیر، سوسن حسن‌زاده از فعالین مدنی و مدرسان داوطلب زبان کُردی در شهر بوکان، توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری بوکان از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به تحمل ۳ ماه حبس تعزیری محکوم شده است.

سوسن حسن‌زاده، در تاریخ ۲۶ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ (۱۵ مه ۲۰۲۴)، در جریان هجوم نیروهای اداره اطلاعات به منزلش با توسل به خشونت و بدون ارائه هرگونه برگه قضایی اقدام به بازداشت شد.

وی نهایتاً  روز چهارشنبه ۲۳ خردادماه ۱۴۰۳ (۱۲ ژوئن ۲۰۲۴)، با تودیع وثیقه ۸۰۰ میلیون تومانی بصورت موقت و تا زمان اتمام مراحل دادرسی از زندان مرکزی ارومیه آزاد گردید.

هه‌نگاو پیشتر گزارش داده بود که، سوسن حسن‌زاده در ایام بازداشت از حق دسترسی به وکیل محروم بوده و تنها یک تماس کوتاه تلفنی با خانواده‌اش داشته است.

پانزده سال انتظار برای آزادی؛ ادامه حبس مریم اکبری منفرد در پی آغاز محکومیت جدید

۲۰.مهر.۱۴۰۳ هرانا

امروز آخرین روز دوران محکومیت ۱۵ سال حبس مریم اکبری منفرد، است، اما با اجرای محکومیت دو سال حبس وی، این زندانی سیاسی کماکان در زندان خواهد ماند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محکومیت دیگر مریم اکبری منفرد به اجر درآمد. امروز آخرین روز دوران محکومیت ۱۵ سال حبس مریم اکبری منفرد، دومین زندانی سیاسی قدیمی‌ زن در ایران است. اما با ارسال محکومیت دیگر وی به اجرای احکام، این زندانی سیاسی کماکان در زندان خواهد ماند. حسین تاج وکیل مدافع وی در این خصوص نوشت: «۱۵ سال حبس با تبعید بدون حتی یک روز مرخصی تمام شد. طی این سالها چند پرونده علیه موکلم تشکیل شد که با حکم برائت مختومه شد اما آخرین پرونده بدون ارائهٔ مستندات منجر به محکومیت ۲ سال حبس اجرایی شد. بر اساس قانون محل تحمل ۲ سال حبس باید تهران باشد.» مریم اکبری منفرد ساعت سه بامداد دهم دیماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت و در خردادماه سال بعد توسط شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی “محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران” عنوان شده اما خود او آن را وارد ندانسته است. خانم اکبری منفرد، در تاریخ ۱۹ اسفندماه ۹۹، از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد. این زندانی بدون رعایت اصل تفکیک جرائم و عدم وجود امکانات بهداشتی در بند عمومی این زندان بسر میبرد. این زندانی سیاسی در تیرماه سال گذشته با گشایش دو پرونده جدید در دادسرای اوین و سمنان مواجه شد. در تیرماه امسال وکیل مدافع وی از تشکیل پرونده قضایی علیه خانم اکبری منفرد در دادگاه انقلاب خبر داد و گفت که خانم اکبری منفرد از بابت پرونده دیگری به دو سال حبس محکوم شده است. دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک و خواهرش نیز در تابستان سال ۱۳۶۷ و همزمان با موج اعدام زندانیان سیاسی، اعدام شدند. خانم اکبری منفرد مادر سه دختر است. پس از زینب جلالیان، مریم اکبری منفرد دومین زن قدیمی‌ زندانی سیاسی در ایران است.

اتاقی پر رمز و راز در بند زنان زندان اوین؛ گزارشی از آخرین وضعیت ۶ زن تبعه خارجی

۲۰مهر.۱۴۰۳ هرانا

شش تبعه کشورهای تاجیکستان، هند و اردن به نام‌های برناگل عبدالله واو، عایشه رضایی واو، خدیجه رضایی واو، زهرا ظفر، اسلام بنی حسنی و هاجر زابلی در بازداشت موقت و به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین به سر می‌برند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شش زن از اتباع کشورهای تاجیکستان، هند و اردن در زندان اوین در بازداشت بسر میبرند. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، برناگل عبدالله واو، زهرا ظفر، اسلام بنی حسنی، هاجر زابلی، عایشه رضایی واو و خدیجه رضایی واو در بند زنان این زندان به سر می برند. عایشه رضایی واو و خدیجه رضایی واو که حدود ۱۹ سال دارند دو خواهر هستند که به همراه برناگل عبدالله واو مادر خود در این محل حضور دارند. این افراد از اتباع کشورهای تاجیکستان، هند و اردن هستند که دو نفر از آنها سابقه سکونت در روسیه را دارند. آنها در تاریخ ۴ مهرماه امسال، با پوشش برقع به بند زنان زندان اوین منتقل شدند. هم اکنون این شش نفر در قرنطینه بند زنان زندان اوین، اتاقی کوچک با حدود ۱۲ متر مساحت و سه تخت خواب، به همراه نسیمه اسلام زهی، دیگر متهم امنیتی سنی مذهب و نوزاد شش ماهه او نگهداری می‌شوند. از دلایل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه این افراد اطلاعی در دست نیست، مسئولین مربوطه و نهادهای متولی نیز تاکنون هیچ اطلاع رسانی در مورد بازداشت و پرونده آنها نداشته اند. هرانا کماکان تفکیک تابعیت این افراد و جزییات پرونده آنان را در دست بررسی دارد.

پرونده نیلوفر حامدی و الهه محمدی به اجرای احکام ارسال شد

۲۲.مهر.۱۴۰۳ هرانا

سخنگوی قوه قضاییه، در نشست خبری امروز یکشنبه ۲۲ مهرماه، از ارسال پرونده نیلوفر حامدی و الهه محمدی به شعبه اجرای احکام خبر داد. این دو روزنامه نگار پیشتر توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران هر کدام به شش سال حبس محکوم شده بودند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از میزان، سخنگوی قوه قضاییه در خصوص آخرین وضعیت پرونده نیلوفر حامدی و الهه محمدی توضیحاتی ارائه داد.

اصغر جهانگیری در نشست خبری امروز اعلام کرد که پرونده این دو روزنامه نگار به شعبه اجرای احکام ارسال شده است.

نیلوفر حامدی، روزنامه نگار “روزنامه شرق” اولین بار عکس مهسا امینی را در کما منتشر کرد و الهه محمدی، روزنامه نگار “روزنامه هم میهن” که به شهر سقز رفت و گزارش مرگ مهسا امینی را تهیه کرد، در روزهای ابتدایی اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ بازداشت شدند. چندی بعد این دو روزنامه نگار از زندان قرچک ورامین به زندان اوین منتقل شدند.

در اواخر مهرماه سال گذشته، حکم این روزنامه نگاران توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی صادر شد. نیلوفر حامدی از بابت اتهام “همکاری با دولت متخاصم آمریکا” به تحمل هفت سال حبس، در خصوص اتهام “اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور” به پنج سال حبس و به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران” به تحمل یک سال حبس محکوم شده است. همچنین، الهه محمدی به اتهام “همکاری با دولت متخاصم آمریکا” به تحمل شش سال حبس، در خصوص اتهام “اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور” به پنج سال حبس و به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران” به تحمل یک سال حبس محکوم شد. اواخر مردادماه سال جاری، این دو روزنامه نگار توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران از بابت اتهام “همکاری با دولت متخاصم آمریکا” تبرئه شدند و دیگر احکام صادره در مرحله بدوی یعنی پنج سال حبس از بابت اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور” و یک سال حبس از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” برای هر کدام تایید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی پنج سال زندان برای هر یک از این روزنامه نگاران قابل اجرا خواهد بود. نهایتا خانم ها حامدی و محمدی در تاریخ ۲۴ دی ماه سال گذشته، با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شدند. کوتاه مدتی پس از آزادی این روزنامه نگاران، مرکز رسانه قوه قضاییه از تشکیل یک پرونده قضایی دیگر علیه آنها در دادسرای عمومی و انقلاب تهران خبر داد و دلیل گشایش این پرونده را کشف حجاب نیلوفر حامدی و الهه محمدی اعلام کرد.

تاخیر در اجرای قانون حجاب تکذیب شد؛ نماینده مجلس: حرف‌هایم قدیمی بود

۱۹ آذر ۱۴۰۳  ایران وایر در پی انتشار گزارش‌هایی مبنی‌بر تاخیر در اجرای قانون جنجالی «عفاف و حجاب»، «اسماعیل سیاوشی»، عضو کمیسیون فرهنگی مج...